Bismillahirrahmanirrahim

İmam Hüseyin (a.s) on yıl imamlık yapmış ve Aşura olayında şehit düşmüştür. O, İmam Ali'nin (a.s) ve Hz. Fatıma Zehra'nın (s.a) ikinci oğlu ve Hz. Muhammed'in (s.a.a) torunudur.

İmam Hüseyin (a.s), toplumsal adap ve yakın-uzak herkesle iyi geçinme konusunda üstün ve eşsizdi. Affetmek ve hoşgörü onun özelliklerindendi.

Cemaleddin Muhammed Zerendi Hanefi Medeni, Ali bin Hüseyin Zeynelabidin'den (a.s) ve o da babası İmam Hüseyin'den (a.s) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: Duydum ki şöyle buyuruyordu: 'Eğer bir adam bana bu kulağımda (sağ kulağını işaret ederek) küfretse ve diğer kulağımda özür dilese, onun özrünü kabul ederim. Çünkü Emirü'l-Müminin Ali (a.s) bana şöyle bir hadis aktardı ki, dedem Peygamber (s.a.a) şöyle buyurmuştur:

لَا یَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ یَقْبَلِ الْعُذْرَ مِنْ مُحِقٍّ أَو مُبْطِلٍ .

'Haklı veya haksız, özür dileyenin özrünü kabul etmeyen Kevser havuzuna giremez.' [1]

İmam Hüseyin (a.s), çocukları, kadınları, yakınları ve ev halkıyla son derece edepli, sevgi dolu, merhametli, şefkatli ve samimi bir şekilde yaşardı.

İbn Kuteybe şöyle rivayet etmiştir: Bir adam İmam Hasan'ın (a.s) huzuruna geldi ve ondan bir şey istedi. Hazret şöyle buyurdu: “Soru sormak ancak ağır bir borç, alçaltıcı bir fakirlik veya ödenmemesi halinde rezilliğe sebep olacak bir diyet için uygundur.” Adam şöyle arz etti: “Bunlardan biri için geldim”. Hazret ona yüz dinar verilmesini emretti.

Sonra adam İmam Hüseyin'in (a.s) huzuruna gitti ve o hazrete de soru sordu. İmam Hüseyin (a.s) de kardeşinin söylediği sözleri söyledi ve aynı cevabı aldı. Sonra 'Kardeşim sana ne kadar verdi?' diye sordu. Adam 'Yüz dinar' dedi. İmam Hüseyin (a.s) ona doksan dokuz dinar verdi; çünkü kardeşiyle eşit olmak istemedi. [2]

Yakut Musta'sımi, Enes'in şöyle dediğini rivayet etmiştir: İmam Hüseyin'in (a.s) huzurundaydım ve bir cariye ona bir demet çiçek getirdi. İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurdu:

أَنْتِ حُرّهٌ لِوَجْهِ اللهِ تَعَالَی

“Sen Allah rızası için özgürsün.”

'Bir cariye sana bir demet çiçek getirdi, diye onu azat mı ediyorsun?' dedim. İmam (a.s) şöyle buyurdu: “Allah bize böyle edep öğretti ve şöyle buyurdu:

وَاِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِاَحْسَنَ مِنْهَٓا اَوْ رُدُّوهَا اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا

 'Size bir selam verildiği zaman, ondan daha güzeliyle veya aynısıyla karşılık verin.' [3] Ve bu çiçek demetinden daha güzel karşılık, onu özgür bırakmaktı.” [4]

Akkad, o hazretten şu şiiri,

لَعَمْرُکَ إِنَّنِی لأَحَبُّ دَاراً

اُحِبُّهُمَا وَأَبْذُلُ جُلَّ مَالِی

تَکُونُ بِهَا سَکَیْنَهُ وَالرُّبَابُ

وَلَیْسَ لِعَاتِبٍ عِنْدِی عِتَابُ

'Ömrüne yemin olsun ki, Sükeyne ve Rebab'ın olduğu evi severim.

O ikisini severim ve malımın çoğunu onlara harcarım.

Ve beni kınayan kimseye karşı bir kınamam yoktur.'

naklettikten sonra şöyle diyor: “İmam Hüseyin (a.s), çocuklarına karşı en güçlü sevgi bağlarına sahip olanlardan ve eşlerine karşı en iyi ve en güçlü duygulara sahip olanlardandı”.

Sonra şöyle diyor: Eşlerinin o hazretin şehadetinden sonraki vefasından biri şudur: Rubab (bu iki şiirde adı geçen hanım), Kureyş'in ileri gelenlerinden evlilik teklifleri aldı ama kabul etmedi ve şöyle dedi:

مَا کُنْتُ لِأَتَّخِذَ حَماً بَعْدَ رَسُولِ اللهِ

“Allah Resulü'nün kayınpederim olması şeref ve iftiharına ulaştıktan sonra başkasını kayınpeder edinmeyeceğim.”

Bir yıl boyunca bir çatı altında kalmadı; ölünceye kadar da ağlaması ve üzüntüsü azalmadı.

--------

[1]- Zerendi, Nazmu'd-Düreri's-Simteyn, s.209.

[2]. Alayili, Sümüvvü'l-Ma'na fi Sümüvvi'z-Zat, s.152.

[3]. Nisa, 86.

[4]. Alayili, Sümüvvü'l-Ma'na fi Sümüvvi'z-Zat, s.159; Akkad, Ebu'ş-Şüheda, s.145.