Muharrem Ayı 2. Gün!

İmam Rıza (a.s) şöyle buyurmuştur: "Muharrem ayında savaş yapılması, cahiliye halkı tarafından da benimsenmezdi. Ancak bu ayda düşmanlar kanımızı haksız yere döküp saygınlığımızı çiğnediler; çocuklarımızı ve kadınlarımızı esir alıp çadırlarını ateşe verdiler, (mallarını) yağmaladılar ve bize karşı Peygamber'in (s.a.a) hatırını hiç gözetmediler."  [1]

Hicrî 61 (M.680) yılı, Muharrem ayının 2. gününde, İmam Hüseyin’in (a.s) kafilesi Kerbela'ya geldi ve burada çadır kurdu. İmam Hüseyin (a.s) ile savaşmak için gelen, İmam'ı (a.s) ve beraberindekileri muhasara altına alan Küfe ordusunun sayısı da gün geçtikçe artıyordu.

Hüseynî Kervan

“Hüseynî Kervan”, izzet ve özgürlük kaynağından hareket ederek şehadet menzilinde yükünü indiren kafilenin adıdır. Bu kafile, 28 Recep'te Medine'den ayrılmış ve 3 Şaban'da Mekke'ye ulaşmıştı. Kafilenin yolcuları İmam Hüseyin (a.s), onun evlatları, kardeşleri, yeğenleri, amca çocukları, kendi ailesi ve diğer akrabalarıydı. Aynı kervan 8 Zilhicce'de Mekke'den Irak'a doğru hareket etti. Mekke'de bu kervana Hicaz, Kufe ve Basra halkından bazı kimseler de katılmışlardı. İmam Hüseyin (a.s) kafilesine katılan yolcuların her birine, eşyalarını yükleyebilmeleri için on dinar ve bir de deve vermişti. [2]

“Hüseynî Kervan”, Muharrem ayının 2. gününde Kerbela'ya geldi. Aşura'dan sonra kafilenin erkekleri öldürülmüş, kalanları esir edilmiş bir şekilde Kufe'ye götürülmüştü. İmam Zeynelabidin (a.s) ağır hasta olduğu için kervanın idaresini Hz. Zeyneb (s.a) üstlenmişti. Kufe'de akrabaları olan bazı kadınlar bu kafileden ayrılmış ve oraya yerleşmişlerdi.

Daha sonra “Esirler Kervanı”na dönüşen bu kervan, Kufe'den Şam'a, oradan da Medine'ye yaptığı uzun ve zor yolculuktan sonra, hüzün ve dert yüküyle Medine'ye geri döndü. Haberciler Hüseynî kervanın geri döndüğünü Medine halkına haber verdiklerinde Peygamber (s.a.a) şehri büyük bir mateme boğulmuştu.

Kerbela Harekâtının Aşamaları

“Hüseynî Hamaset” (Hüseyni Kahramanlık) yalnızca Aşura günü değil, bilakis aylar önce, Muaviye'nin ölümünden sonra başlamış, hatta Aşura gününden sonra da aylarca devam etmişti. Tarihî açıdan değerlendirildiğinde bu harekâtın aşamalarını şöyle açıklamak mümkündür:

1- Yezid'e biat [3] etmeyi reddetmek ve hükümetini resmen tanımamak: Bu aşamada Medine valisinin İmam'ı (a.s) biate çağırması, İmam'ın (a.s) vali ve Mervan ile yaptığı görüşmeleri mütalaa edilmesi gereken en önemli unsurlardır.

2- Medine'den çıkış: İmam (a.s), ikinci aşama olarak geceleyin, gizli hicret şeklinde Medine'den çıkmış, ailesiyle birlikte Mekke'ye doğru yol almıştı.

3- Mekke'de dört aylık ikamet ve bu süreç içerisinde yapılan konuşma ve görüşmeler: Bu aşamada halk gerek Yezid, gerekse Emevîler hakkında aydınlatılıyor, bu hükümete neden biat edilmemesi gerektiği konusunda bilgilendiriliyor ve yapılan bu hareketin amaçları açıkça ilan ediliyordu.

4- Kufe'ye özel elçi göndermek: Kufe halkı ve buradaki Şiî önderlerin aralıksız davetlerine karşın İmam (a.s), Müslim b. Akil'i Kufe'ye gönderdi. Böylece Müslim, burada kurulacak İslam Hükümeti'nin ön hazırlıklarını oluşturmak, bunun için İmam (a.s) adına biat toplamak, kıyama yön vermek ve ortamı kontrol altında tutmakla görevlendirilmişti. Ne var ki Müslim b. Akil'in şehadetiyle Kufe'deki siyasî durum hemen tersine döndü.

5- Mekke'den Irak'a doğru yola çıkış: İmam (a.s) bu yolculuğu sırasında geçtiği her konaklama yerinde mesajlar veriyor, karşılaştığı kimselerle görüşüyor, konuşuyor ve Kufe'den sürekli haberler alıyordu.

6- Kerbela'ya varış: Kufe'ye varması engellenen İmam (a.s), Muharrem ayının 2. gününde, Kerbela'da düşman tarafından muhasara altına alındı ve bu zaman zarfında kan dökülmemesi için elinden gelen gayreti gösterdi.

Ebuzer Atam

-------------

[1]- Biharu'l-Envar, c.46, s.283.

[2]- Maktelu'l-Hüseyin, Muharrem, s.194.

[3]- Kerbela Ansiklopedisi, "Biat" terimi.