Bismillahirrahmanirrahim

Ali’nin çetin günü gelip çattı sonunda

Ne Habib’i var ne de Habibe’si yanında

Senden sonra Fatıma, her gün her an ağlarım

Bitse gözlerimde yaş, ben sana kan ağlarım

Hicranınla ey gülüm, yaşamak bana ölüm

Kırılmış iki dizim, bak gör bükülmüş belim

Keşke bu son nefesim olsa, kesilse sesim

Seni hatırlatıyor aldığım her nefesim

Seni kabre bırakıp nasıl döneyim Zehra

Durmuş kapıda şimdi kızın Zeyneb-i Kübra

Ey Fatıma daima olmuştun sabır taşım

Kurumaz gözlerimden sana akan gözyaşım

Hakk’ın eşsiz lütfuydun ey nadide cevherim

Dünyada senden başka yoktu yar u yaverim

Şimdi yapayalnızım, kanla dolu yüreğim

Gidişinle sarsıldı, yıkıldı son direğim

Kadrini benden başka kimse bilmedi Zehra

Vefasız dünyada hiç yüzün gülmedi Zehra

Firakına müptela etti önce Habib’im

Resul'den sonra sendin bir tek yaşam sebebim

Şimdi Ali neylesin, nasıl teselli bulsun

Kime derdini desin, kiminle sırdaş olsun

Kararacak gündüzüm, büsbütün hasretinle

Ah keşke Ali'yi de götürseydin kendinle

Hasaneyn’in durmadan ana vay deyip ağlar

Zeyneb’in bundan sonra daima kara bağlar

Daha nice belalı günleri var görecek

Zeyneb’imin çilesi ömür boyu sürecek

Bir gün kapıda beni kanlı başımla bekler

Zeynep yerde ağlarken, gökte ağlar melekler

Hasan’ın pare pare ciğerini gözüyle

Görecek, dağlayacak yürekleri sözüyle

Sonra asıl belayı Kebela’da görecek

Bir günde yedi gardaş Hakk’a kurban verecek

Doğduğu günden beri meftun olduğu cana

Biricik cananına, o en büyük kurbana

Yani ki Hüseyn’ine giydirecek kefeni

Kim görmüştür Allah’ım, böyle çile çekeni

Gardaş yadigârları Kasım’a ve Ekber’e

Bir de kuzu kurbana, yani Ali Esğer’e

Yüreğini dağlayan en çok Zeynep olacak

Yerler gökler can yakan nalesiyle dolacak

Bir de iki yavrusu olacak Kerbela’da

Edecek Hüseyn’ine sessiz sadasız feda

Can feda olsun sana benzeyen Zeyneb’ine

Ondaki bu ihlasa, bu eşsiz edebine

Aşura akşamında yanmış çadırlarda hep

Toplayacak başına solmuş gülleri Zeynep

O yanmış çadırları birbirine bağlarken

Meydana hasret ile bakıp bakıp ağlarken

Nalesi yaslı çölü inletecektir eyvah

Diyecek va Muhammed, va Ali, va Hüseynah

Vedalaşırken Zeynep son günde şah gülüyle

Seslenecek Ceddine ağıt dolu diliyle

Diyecektir ya Ceddah, bak Kerbela çölüne

Gör zalimler vahşice neler yapmış gülüne

Vücudunda kalmamış öpülecek bir yeri

Kaplanmıştır oklarla bedeninin her yeri

Hepsinden daha çetin esareti olacak

Bu Zeyneb’in en büyük musibeti olacak

Ama yılmayacaktır, kükreyecek zalime

Zehra kızı olduğun gösterecek aleme

Hüseyni mesajları tarihe taşıyacak

Zehra can senin yolun onunla yaşayacak

Musa AYDIN

20 Ocak 2019 / 13 Cemaziyelevvel 1440