Bismillahirrahmanirrahim

Kur’an-ı Kerim, dünyayı ahiretin derecelerini kazanmak için bir araç olarak görür. Kur'an'daki ayetlerden dünyayı yermeyen bir bölüm bulmak neredeyse imkansızdır. Dünyadan daha kötü bir dost yoktur.

Dünya Acıların Başlangıcı

وَ لا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ أَوْلادُهُمْ إِنَّما يُريدُ اللَّهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِها فِي الدُّنْيا

“Malları ve çocukları seni aldatmasın. Allah onları dünyada bunlarla cezalandırmak ister.” [1]

Hazinelerin Son Bulduğu Yer

فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ

“İnsanlardan bazıları "Ey Rabbimiz! Bize dünyada ver" der ama onların ahirette hiçbir payı yoktur.” [2]

Dünya Bir Metadır

Yüce Kur'an, dünya hayatını şöyle tanımlıyor:

وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا مَتاعٌ

"Dünya hayatı ahiret hayatına kıyasla ancak kısa bir meta ve yararlanmadır." [3]

Metadan kasıt, bir hedefe ulaşmak için belirli bir süre faydalanılan şeydir. Bu ayet, dünya hayatının yaşamın amacı ve insanın son hedefi olmaması gerektiğine işaret eder. Aksine, dünya Allah'a kulluk etmek ve ahiret derecelerini kazanmak için bir araç olmalıdır.

Dünya Bir Geçiştir

Kur'an-ı Kerim şöyle buyuruyor:

وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا

"Eğer iffetli kalmak istiyorlarsa, dünya hayatının geçici menfaatini elde etmek için cariyelerinizi fuhşa zorlamayın." [4]

“Erez”, kendini gösteren ve çabucak yok olan bir şeydir. [5]

Kur'an-ı Kerim, dünya metaını “Erez” olarak nitelendirir ve dünya metaının hızla yok olduğuna, ona bağlanmanın ise, dayanaksız bir tutamağa tutunmak gibi olduğuna işaret eder.

Dünya Metaı Bir Süs Eşyasıdır

Kur'an-ı Kerim şöyle buyuruyor:

وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُريدُ زينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا

"Dünya hayatının süsü (cazibesi) için gözlerini onlardan ayırma." [6]

Kur'an-ı Kerim, dünya metaını "süs" olarak adlandırıyor. Süs, bir şeyin üzerine konularak onu daha güzel ve çekici kılan şeydir. Eşyaları süslemenin amacı, daha güzel bir görünüm kazanması ve daha çok arzu edilir hale gelmesidir. [7]

Kur'an-ı Kerim, dünya metaını süs olarak nitelendirerek, peşinden gidilen şeyin sadece dış görünüşünün güzel olduğunu, sanıldığı gibi gerçekten çekici olmadığını vurguluyor.

Dünya Oyun ve Eğlencedir

Kur'an-ı Kerim şöyle buyuruyor:

وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذينَ يَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ

"Dünya hayatı ancak bir oyun ve eğlencedir. Ahiret yurdu ise, takva sahipleri için daha hayırlıdır. Hâlâ akıllanmayacak mısınız?" [8]

"Lehv", insanı asıl görevinden alıkoyan boş işlerdir. "Leib" ise, gerçeklikten yoksun hayali bir hedef için yapılan eylemdir. [9]

Bu ayet dünya hayatını "lehv" (oyalanma) olarak nitelendirir ve dünyayla uğraşmanın ahiretten gaflete ve büyük bir zarara yol açacağına işaret eder. "Leib" olarak nitelendirmesiyle ise, beğendiğiniz ve hayatınızı ona adamak için uğraştığınız dünyanın gerçek olmadığını, geçici bir hayal gibi olduğunu vurguluyor.

Dünya Aldatıcı Bir Metadır

Kur'an-ı Kerim şöyle buyuruyor:

وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ

"Dünya hayatı ancak bir aldatma metaıdır." [10]

"Gurur", aldatma anlamına gelir. Gurur metaı, insanı aldatan bir metadır.

Kur'an-ı Kerim, dünyayı 'aldatıcı meta' olarak adlandırarak anlamak ister ki, dünya görüntülerine dalma, şeytanla el sıkışmak ve onun hilesiyle kendini kandırmaktır. Bunun sonu ise, ahiretten gaflet ve Allah'ın rahmetinden mahrum kalmaktır.

Sonuç:

Kur'an-ı Kerim, birçok ayetinde dünyayı tanımlamıştır. Bazen onu 'meta', bazen 'ziynet' (süs), bazen de 'lehv ve leib' olarak nitelendirmiştir. Kur'an'ın böyle nitelendirmelerden amacı, insana dünya hayatının gerçek yerini tanıtmaktır. Kur'an, dünya hayatını, Allah'a yakınlaşma ve İlahi rıza cennetini kazanma aracı olarak görür; insanı dünyaya asıl değer vermeye ve onu hedef olarak görmeye karşı şiddetle uyarır.

---------

[1]- Tövbe, 85.

[2]- Bakara, 200.

[3]- Rad, 26.

[4]- Nur, 33.

[5]- El-Mizan Tefsiri Çevirisi, c.2 s.503.

[6]- Kehf, 28.

[7]- El-Mizan Tefsiri Çevirisi, c.2 s.503.

[8]- Enam, 32.

[9]- El-Mizan Tefsiri Çevirisi, c.2 s.503.

[10]- Âl-i İmran, 185.