Bismillahirrahmanirrahim

Son yıllarda farklı yaş grupları arasında küfür ve kötü dil kullanımı o kadar yaygınlaşmıştır ki, birkaç küfür etmeden konuşamaz hale gelmişlerdir.

Şaka veya ciddi olması fark etmez; bilimsel, siyasi, kültürel ve sportif tartışmalarda da konuşma konusu ne olursa olsun, küfür ve kötü sözler tartışmaya dahil olmaktadır. Bu durum, Kur'an-ı Kerim'in ve dini liderlerimizin bizi şiddetle sakındırdığı bir Müslüman toplumda yaşadığımız gerçeğiyle daha da çirkin bir hal almaktadır.

Küfür ve kötü konuşmadan çekinmeyen kişilerde insanlıktan eser kalmadığını söylemek yeterlidir. Çünkü bu utanmazlık ve arsızlık, bir kişinin ağzına gelen her boş sözü söylediğini gösterir.

Yüce Allah'ın hayâ ve keremi hakkında bir nokta

وَ لا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّوا اللّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْمٍ

"Allah'tan başkasına tapanlara sövmeyin ki, onlar da bilmeyerek düşmanlıkla Allah'a sövmesinler." [1]

Hz. Peygamber'in (s.a.a) sahabelerinden biri şöyle demiştir: "Allah, hayâlı ve kerimdir; iffetlidir ve sadece kaba kelimeleri kullanmamakla kalmaz, bu konularda kinayeli konuşur. Kur'an'daki ve ilahi kelamdaki bu edep ve ifade iffeti sadece evlilik meseleleriyle sınırlı değildir; tuvalet ihtiyacı, idrar ve dışkıdan bile kinayeli olarak bahseder. Bu şekilde örtülü konuşmak, açık ve direkt konuşmaktan çok daha uygundur.

Kur'an-ı Kerim'de geçen hayvan gibi olmak veya hayvandan aşağı olmak, gibi ifadeler gerçeği anlatmak içindir; yani günahkâr olan ve hakkı dinleyen kulağı ve onu düşünmesi olmadan maddi şeylere dalmış, insani özellik ve adabı olmayan kişi gerçekte hayvandır ve hayvan gibi yaşar.

أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَکْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلاّ کَالانْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلاً

"Yoksa onların çoğunun dinleyip anladıklarını mı sanıyorsun? Onlar, hayvanlar gibidirler. Hatta onlar, daha da sapkındırlar." [2]

Risalet hanedanının nurlu sözlerinde küfür ve kötü söz

Küfür ve kötü konuşmanın kaynağının kesinlikle nefsin alçaklığı ve kötülüğü olduğu söylenebilir. Öyle ki masum imamların (a.s) sözlerinde bu özelliğin kökeni, insanın oluşumunun başlangıcında yani nutfede aranır. Hz. Peygamber (s.a.a) şöyle buyuruyor:

إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجـَنَّهَ عَلَی کُلِّ فَحَّاشٍ بَذِیٍّ قَلِیلِ الْحَیاءِ لَا یُبَالِی مَا قَالَ وَلَا مَا قِیلَ لَهُ فَإِنَّکَ إِنْ فَتَّشْتَهُ لَمْ تَجِدْهُ إِلَّا لِغَیَّهٍ أَوْ شِرْ کِشَیْطَان.

"Allah, arsız, utanması az olan, ne söylediğine ve kendisine ne söylendiğine aldırmayan her küfürbaz kişiye cenneti haram kılmıştır. Çünkü onu araştırırsan ya zinadan olduğunu ya da şeytanın onun nutfesinde babasıyla ortak olduğunu görürsün..." [3]

İnsan kendi başına ve insanlığından uzaklaşmadığı sürece, çirkin ve kaba kelimeleri kullanmaktan kaçınır. Ancak yavaş yavaş insanlık çemberinden uzaklaşıp hayvani özelliklere yaklaşınca, bu tür kelimeleri kullanmak onun için normal hale gelir ve bazen alışkanlığa dönüşür.

Hz. Ali'nin (a.s) buyurduğu gibi:

سُنَّهُ اللِّئامِ قُبْحُ الْکَلامِ

"Alçak insanların geleneği kötü konuşmaktır." [4]

Küfür, insanın kötü ve çirkin şeyleri açık, bazen kaba ve rahatsız edici kelimelerle ifade etmesidir. Çoğunlukla cinsel konular (cinsel ilişki) ve bunlarla ilgili organlar ve konularla ilgili kelimeler kullanılır. Umursamaz ve utanmaz kişiler bu ifadeleri açıkça dile getirirler.

İnsanın konuşmasındaki küfür ve kötü sözün kaynağı, onun alçaklığa olan eğilimi ve insani yoldan sapmasıdır. İnsanlıktan uzaklaşmak ve bunun sonuçları, alemlerin Rabbi'nin hiçbir şekilde razı olmadığı ve hoşlanmadığı şeylerdir.

Yüce İslam Peygamberi (s.a.a) şöyle buyuruyor:

ایَّاکُمْ وَالْفُحْشَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَا یُحِبُّ الْفَاحِشَ الْمُتَفَحِّشَ

"Küfürden sakının, çünkü Yüce Allah küfreden ve küfre yönelen kişiyi sevmez."

Hz. Peygamber (s.a.a) şöyle buyuruyor:

الْجنَّهُ حرامٌ علی کُلِّ فاحِشٍ انْ یدخُل ها

"Her küfürbazın cennete girmesi haramdır." [5]

Yine şöyle buyuruyor:

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْحَیِیَّ الْحَلِیم … أَلَا وَإِنَّ اللَّهَ یُبْغِضُ الْفَاحِشَ الْبَذِیَّ …

"Allah, utangaç ve yumuşak huylu kulu sever... Bilin ki Allah küfürbaz ve arsız kişiden nefret eder..." [6]

İnsan Hayatında Küfrün Yıkıcı Etkileri

1- Küfretmek, din kardeşler arasındaki sevgiyi yok ederek, aralarında düşmanlık ve kin yaratır. Bazen tek bir çirkin söz yüzünden iki arkadaşın veya hatta iki kardeşin ilişkisi sonsuza dek kesilebilir ve aralarındaki sevgi kine dönüşebilir. Üstelik meşhur atasözünün dediği gibi, 'kılıç yarası iyileşir ama dil yarası iyileşmez' ve bu söz bazen ömür boyu karşı tarafın zihninde kalabilir.

İslam'ın değerli Peygamberi Hz. Muhammed b. Abdullah (s.a.a), Ben-i Temim'den bir adama vasiyetinde şöyle buyuruyor:

لاَ تَسُبُّوا النّاسَ فَتَکْتَسِبُوا الْعَدَاوَهَ بَیْنَهُمْ

"İnsanlara sövmeyin; çünkü bu, onlarla aranızda düşmanlık kazanmanıza neden olur." [7]  

Başka bir yerde İmam (a.s) şöyle buyurur:

سُوْءُ الْمَنْطِقِ یُزْرِی بِالْقَدرِ وَیُفْسِدُ الاُخُوَّهَ

"Kötü konuşmak insanın değeri düşürür ve kardeşliği yok eder." [8]

Kötü dilin, vebal ve sonucu daha bu dünyada sahibinin yakasına yapışır ve bu dünyada ona musallat olur. Çünkü küfür ve kötü konuşma insanın hayatından bereketi götürür.

Ayrıca Emirü'l-Müminin Ali'nin (a.s) vasiyetinde şöyle geçer:

وَ لَا تَتَکَلَّمُوا بِالْفُحْشِ فَإِنَّهُ لَا یَلِیقُ بِنَا وَلَا بِشِیعَتِنَا وَإِنَّ الْفَاحِشَ لَا یَکُونُ صَدِیقاً

"Konuşmanızda küfür kullanmayın; çünkü küfür ve kötü dil bizim hanedanımıza ve Şiilerimize yakışmaz ve küfürbaz insan, dostluğa layık değildir." [9]

2- Masumlar ve imamların (a.s) ifadesine göre küfür ve kötü söz, insanı İslam'dan uzaklaştırarak, nifak ve küfre yaklaştırır. Bu nedenle Hz. Peygamber (s.a.a) şöyle buyuruyor:

إِنَّ الْفُحْشَ و التَّفَحُّشَ لَیْسَا مِن الاِسْلامِ فِی شیْءٍ

"Kötü söz söyleme ve kötü dil kullanma, İslam'ın vasıflarından değildir (İslam'la uyumlu değildir)". [10]

Yine şöyle buyuruyor:

الَبذَاءُ وَالَبیَانُ شُعبَتَانِ مِنَ النِّفَاقِ

"Çirkin ve perde kaldırıcı söz, nifakın kısımlarında ikisidir ve iki yüzlülüktür. (Rivayet edilmiştir ki buradaki ifşadan maksat, açıklanması caiz olmayan şeylerin açıklanmasıdır)." [11]

3- Kötü dilin vebal ve sonucu, bu dünyada sahibinin yakasına yapışması ve bu dünyada ona musallat olmasıdır. Çünkü küfür ve kötü konuşma insanın hayatından bereketi götürür.

Masum İmam (a.s) şöyle buyuruyor:

مَنْ فَحُشَ عَلَی أَخـِیهِ الْمُسْلِمِ نَزَعَ اللَّهُ مِنْهُ بَرَکَهَ رِزْقِهِ وَوَکَلَهُ إِلَی نَفْسِهِ وَأَفْسَدَ عَلَیْهِ مَعِیشَتَهُ

"Kim Müslüman kardeşine küfrederse, Allah onun rızkının bereketini alır, onu kendi haline bırakır ve geçimini zorlaştırır." [12]

Başka bir yerde Hz. Ali (a.s) şöyle buyuruyor:

مَن سَاءَ لَفْظُهُ سَاءَ حَظُّهُ

"Kimin sözü kötüyse, hayattan nasibi de kötü olacaktır." [13]

4- Yüce Allah, kötü konuşan ve küfreden insanları ahirette acı verici azaplara maruz bırakacaktır. Yüce Hz. Peygamber (s.a.a) şöyle buyuruyor:

أَرْبَعَهٌ یَزِیدُ عَذَابُهُمْ عَلَی عَذَابِ أَهْلِ النَّارِ إِلَی أَنْ قَالَ وَرَجُلٌ یَسْتَلِذُّ الرَّفَثَ وَالْفُحْشَ فَیَسِیلُ مِنْ فِیهِ قَیْحٌ وَدَمٌ

"Dört kişinin azabı cehennem ehlinin azabını artırır... Bunlardan biri de küfürden (kötü dilden) zevk alan kimsedir ki, cehennemde sürekli ağzından irin (iltihap) akar ve cehennem ehlinin azabını artırır." [14]

İmam Cafer-i Sadık (a.s) şöyle buyuruyor:

الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ وَالْجَفَاءُ فِی النَّار

"Kötü dil, cefadandır (zulüm ve haksızlık) ve cefa ateştedir." [15]

Başka bir yerde şöyle buyurdular:

مَنْ خَافَ النَّاسُ لِسَانَهُ فَهُوَ فِی النَّار 

"İnsanların dilinden korktuğu kimse ateştedir." [16]

--------------

[1]- En'am,108.

[2]- Furkan, 44.

[3]- Biharü'l Envar, c.60, s.207.

[4]- Gürerü'l Hikem, s.223.

[5]- Biharü'l Envar, c.76, s.110.

[6]- Biharü'l Envar, c.93, s.156.

[7]- El-Kâfi, c.2, s.360.

[8]- Gurerü'l Hikem, s.223.

[9]- Müstedrekü'l Vesail, c.12, s.82.

[10]- Mecmuatü Verram, c.1, s.110.

[11]- Mecmuatü Verram, c.1, s.110.

[12]- El-Kâfi, c.2, s.326.

[13]- Gurerü'l Hikem, s.223.

[14]- Müstedrekü'l Vesail, c.12, s.82.

[15]- Biharü'l Envar, c.1, s.149.

[16]- El-Kâfi, c.2, s.327.