Bismillahirrahmanirrahim

Ölümden sonraki yaşam ve meadın ispatı konusunda akli ve mantıksal delillerden bazı örnekleri sunuyoruz:

1- İnsanda ruhun ebediliğine ve ölümsüzlüğe olan arzu, en açık delillerden biridir. Doğada boşuna ve anlamsız bir arzu bulunmadığından, bu arzuyu insanın ölüm sonrası varlığının bir kanıtı olarak kabul edebiliriz. Bizim yok olma düşüncesinden rahatsızlık duymamız da, bizim yok olmayacağımıza yönelik bir delildir. [1]

İspanyol yazar ve ünlü edip olan Onamono, "Ölümsüzlük Derdi" kitabında, “Hayat suyunu arayan ve sonsuzluk susuzluğunu sulama” konusunda şöyle yazıyor: "Davranışımın en iyi gerekçesi, ahlaki gerekçe, benim arzumun şiddeti üzerinedir. Eğer bu kesin ve tedavi edilemez boşluğun sınırları içinde kendimi umduğum şeye ikna edememişsem, şundan dolayıdır ki seyr-i süluk halisane ve muhlis değildir…" [2]

Ve iman şehidi yaratan değildir, şehitler imanı yaratırlar... öyle ol ki sanki yarın öleceksin, ama öleceksin ki yeniden doğasın.

2- İlahi adalet, iyi ve kötü insanların dünyada genellikle aynı safta durduğu ve hatta kötülerin bazı alanlarda üstünlük sağladığı ve gerçek değerler yerine sahte ve yalan değerlerin ayrılması ve kötülerin eylemlerinin sonuçlarıyla karşılaşmalarını gerektirir.

Kur’an-ı Kerim, şöyle buyuruyor:

اَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّـَٔاتِ اَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِۙ سَوَٓاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ سَٓاءَ مَا يَحْكُمُونَ۟.

“Yoksa kötülük işleyenler, kendilerini, inanıp salih amel işleyenler gibi kılacağımızı; hayatlarının ve ölümlerinin bir olacağını mı sanıyorlar? Ne kötü hüküm veriyorlar!” [3]

Bir yeşil çiftlik gördüm ve yeni bir tırpan

Hatırladım geçmişimi ve harman zamanı

Ne mutlu ölmeden önce ölen yaşayanlara.

Yani o, asıldan bu güllerin kokusunu aldı.

Bu durumda ey aziz! Gaflet uykusundan biraz uyan; kendi işlerini düşün ve amel defterine bak. Kendi fikrinle “Salih amel” hayaliyle yaptığın namaz, oruç ve hac gibi amellerden kork. Bu amellerin kendisi öteki dünyada senin sıkıntı ve zillete düşme sebebindir. Bu durumda fırsatın varken bu dünyada kendini sorgula ve kendi amellerini, şeriat ve Ehlibeyt’in (a.s) velayeti terazisinde tart.

3- Allah’ın sonsuz feyz ve merhameti gösteriyor ki, insanın ölümüyle O’nun daimî feyzi kesilmez; duyarlı ve layık kimselerin gelişmesi aynı şekilde devam eder. [4] Bu önemli konuyu Kur’an güzel bir şekilde anlatarak şöyle buyurur:

وَاِنَّٓا اِلٰى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ

“Ve biz elbette Rabbimize dönücüleriz (demeniz içindir).” [5]

Şüphesiz ki biz, ruh ve nefsin sürekli değişimi ve dönüşü, yaratıcımıza doğru bir hareket, varlık dünyasının hedefi, yaşamın aşamalarını geride bırakıyoruz. Son yolculuğumuzda, son kez dirilerek, merhaleleri geçip, kıyamet gününe doğru mükemmel hedefe koşuyoruz.

4- Hayatın maddi ve dünyevi yönü göstermektedir ki, hedef, insanın bu dünyadaki en yüksek, istenilen ve nihai amacı olamayacağıdır. Çünkü insan bu dünyada zorluklar, sıkıntılar, kötülükler ve daha pek çok şeyle uğraşarak yorulmadan yaşar. Dolayısıyla amaçsız, hesapsız, karşılıksız ve bu madde alemini kendi hayatının sonu olarak görmesi nasıl mümkün olabilir? [6]

Kur’an-ı Kerim şöyle buyuruyor:

اَفَحَسِبْتُمْ اَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَاَنَّكُمْ اِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ.

“Sizi boşuna yarattığımızı ve bize tekrar döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?” [7]- Mü’minûn, 115.

-----------

[1]- Ayetullah Mekarim Şirazi, “Mead ve Ahiret Delilleri” Makalesi.

[2]- Onamono, "Ölümsüzlük Derdi".

[3]- Casiye, 21.

[4]- İmam Humeyni, “Kırk Hadis”.

[5]- Zuhruf, 14.

[6]- Murtaza Mutahhari, “Adli İlahi”.

[7]- Mü’minûn, 115.