İlkbahar bitti ve yaz mevsimine giriş yaptık. Bu mevsimde tarlalar ve bahçeler tüm bereketini ve güzelliklerini insanlara sunar. Meyve ağaçları ilkbaharda uyanıp yazın girişiyle meyvelerini insanlara sunarken, çeşit çeşit renkli renkli çiçekler gözlerimizi münevver eder.

Geçtiğimiz hafta meyve ve çiçeklerle dolu bir bahçeyi izlerken bu düşüncelere daldım. Bahçe, olanca güzelliğiyle kendini seyrettirirken verilen emeği de gözler önüne seriyordu.

Bir de bahçede çıkan ve istenmeyen bazı otlar vardı. Bahçe sahibi gününün büyük bir kısmını bu otlarla mücadele ve onları bahçesinden söküp atmaya ayırıyordu. Çünkü bu otların faydası olmadığı gibi, meyve ağaçlarının da topraktan alacağı enerjiyi kendileri için kullanarak meyvelerin sürümünün az olmasına sebep oluyorlar. Güzelim güller ve birbirinden güzel çiçekler, bu otlar arasında kaybolur ve görülmezler. Çünkü her yeri istila eden bu yabani otlar kendilerini de bahçe sahibi gördükleri için hiç durmadan büyür ve tüm çiçeklerden de daha uzun olurlar. Bahçe sahipleri için iyi bir hasat ve temiz, güzel bir bahçe için en önemli çalışma, bu yabani otlarla mücadeledir. Sen sökersin onlar çıkar. Sökerken köklerinin toprağın ne kadar altına indiğini görünce şaşırırsın. Oradan ayrılmamak için bazı yabani otlar kopmaya razı olur lakin kökünü vermez, kökü orada kalır. Çünkü oradan çıkmaya tekrar niyetlidir. Kendini bahçenin sahibi biliyor ya, faydasız da olsa orada boy gösterisi yapmak ister.

Dünyamız da bu bahçe gibi değil mi? Bakın, aylardır terör örgütü İsrail Gazze’yi bombalarla yerle bir etti. Vurulmadık yer kalmadı. İnsanlar bu teröristlerden canlarını kurtarmak için yerlerinden, vatanlarından göç etmek zorunda kaldılar. Gazze’nin kuzeyini terk edip Güney’e, Refah şehrine geldiler. Burada da yine soykırım kaldığı yerden devam ediyor ve terör şebekesi bu kente de saldırmaya ve vurmaya devam ediyor. Yıllarca Ortadoğu’da IŞİD terör örgütü insanların canına, namusuna ve malına musallat oldu. Irak ve Suriye’de yapılmadık zulüm kalmadı. Din, mezhep ve ırka bakılmaksızın zulmün en dibi, en alçakçası bu insanlar üzerinde uygulandı. Erkekleri yaşlı, genç, çocuk, bebek denilmeden öldürülürken, malları yağmalandı ve kadınları, kızları esir alınıp köle pazarlarında satıldı. Bundan büyük zulüm olabilir mi?

İşte bu topraklarda, bahçelerde olan bereketli meyve ağaçları gibi zulme karşı çıkan ve bölgeyi temizleyip güzellikleri ortaya çıkarmaya çalışan ülkeler, insanlar var. Ama bunun yanında kendilerini bölgenin sahibi sanan ve sadece gövde gösterisi yapan yabani otlara benzer ülkeler de var. Bu ülkeler, sanki yabani ot DNA’sına sahipler. Hem hiçbir faydaları yok, hem de coğrafyanın sahibi gibi de arz-ı endam ederler. Kendilerinin faydası olmadığı gibi faydalı olana da engel olurlar. Canımızı en çok yakansa bu ülkelerin bizlerden olması. Aslında bizden demek yanlış olur. Bizim gibi görünen diyelim. Tıpkı bahçelerde güzel çiçekler arasında türeyen yeşil yabani otlar gibi. Ellerindeki imkânları coğrafyamızı kana bulayanlar karşısında kullanacaklarına, onlarla mücadele edenlere karşı kullanırlar. Füzeleri, silahları terör ülkeleri ve örgütlerine dönük olacağına, Müslüman kardeşine dönüktür. Müslümanı koruyacağına zalimi korur, onun yanında dururlar.

Ey zulme sessiz kalan ülkeler, yöneticiler? Yabani otlar gibi köklerinizi bu bölgeye salmış, sadece kalabalık edersiniz. Zulme başkaldıran ülkeler ve milletlerinde önünde engel olur, bu zulmü durdurmalarına izin vermezsiniz. Hem faydanız yoktur, hem de faydalı olanı da engellemeye çalışırsınız.

Siz ne kadar uğraşırsanız uğraşın, faydasız yabani otlar gibi toprağa sıkı sıkı tutunun. Bilin ki bölgemizin gayretli ülkeleri ve insanları, her yıl bahçesini bereketli meyveler ve güzel çiçekler için hazırlayan bahçe sahipleri gibi, sizleri de yabani otlar misali buralardan temizleyecek ve yaşanabilir bir bahçe oluşturacaklardır.