Ne zamana kadar senin için böyle şaşkın kalacağım, ne zamana kadar ey benim mevlam?! Hangi vasıflarla seni vasıflandırayım?... Senden başkasından cevap almak, başkalarıyla konuşmak, ama senden bir şey duymamak bana çok ağır geliyor. Ben sana ağlarken, halkın sana sahip çıkmaması… bana çok ağır geliyor…

Ne zaman senin o doyurucu çeşmelerinin başına gelip de kana kana içmek bize nasip olacak? Ne zaman senin o tatlı suyundan kanasıya içeceğiz? Gerçekten susuzluk süresi çok uzadı. Ne zaman senin huzurunda bulunup her sabah ve akşam senin ziyaretinle gözlerimiz aydınlanacak? Ne zaman sen bizi, biz de seni zafer bayrağını dalgalandırdığın hâlde göreceğiz? Acaba senin insanların önderliğini üstlenerek yeryüzünü adaletle doldurduğunu, düşmanlarına zillet ve azabı tattırdığını, azgınları ve hakkı inkâr edenleri yok ettiğini, mütekebbirleri yok ettiğini, zalimlerin kökünü kazıdığını görüp de senin çevreni sararak, “el-Hamdü lilllahi Rabbi’l-âlemin“ demek bize ne zaman nasip olacak?!

Allah’ım! Bizler, seni ve Peygamberi’ni hatırlatan velinin zuhuruna müştak olan hakir kullarınız… Bizden taraf ona tahiyyat ve selâm ulaştır…

Nüdbe Duası’ndan