Allah Resulü'nün (s.a.a) bu haccına “Veda Haccı”, “Hiccetü’l İslam” ve “Hiccetü’l Baliğe” de denmektedir.

Hac ibadetleri bittikten sonra Müslümanlar Mekke’yi terk ederek, Medine’ye doğru yola koyuldular. Müslümanlar, Zilhicce ayının 18’inde “Gadir-i Hum” denen yere vardılar. Şam, Mısır ve Irak hacıları topluluktan ayrılmadan önce, Cebrail (a.s) “Tebliğ ayetini” Hz. Peygamber’e (s.a.a) nazil etti ve Allah tarafından Hz. Ali’yi (a.s) kendisinden sonra insanlara “veli” ve “vasi” olarak tayin etmesini emretti.

Bu ayet nazil olduktan sonra, Hz. Peygamber (s.a.a) hacıların kervanına durma emrini verdi. Sonra önde gidenlerin ve geride kalanların “Gadir-i Hum” denen yere ulaşmalarını istedi. Sonra Hz. Resulullah (s.a.a) insanların görmesi için, Hz. Ali’nin (a.s) elini havaya kaldırarak, şöyle buyurdu:

“Ey insanlar! Ben sizlere sizlerden daha çok velayet (ve yönetici) hakkına sahip değil miyim?” İnsanlar hep birden şöyle dediler: “Evet, ey Resulullah!” Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Allah benim mevlamdır ve ben de müminlerin mevlasıyım. Ben onlara kendi nefislerinden daha evla ve layık kimseyim.”

Daha sonra da emin olmak ve yanlıştan kaçmak için şu cümleyi üç defa tekrarladı: “Ben kimin mevlasıysam, bu Ali de onun mevlasıdır.” Hz. Peygamber (s.a.a) daha sonra şöyle dua etti: “Allah’ım! Ali’nin velayetini kabul eden ve onu seven kimseyi sen de sev. Ali’ye düşmanlık eden kimseye sen de düşmanlık et. Allah'ım! Ali’nin yardımcılarına yardım et; Ali’nin düşmanlarını hor ve hakir kıl ve Ali’yi hakkın merkezi kıl.”

Daha sonra oradakilere: “Burada bulunanlar, bu mesajı diğerlerine ulaştırın” diye emirde bulundu.

--------------

[1]- Tabersi, c. 1, s. 56; Mufid, s. 91; Halebi, c. 3, s. 308.