Bismillahirrahmanirrahim

Cemaatle kılınan namaz, İslam dininde kuvvetle tavsiye edilen müstehap amellerdendir. Masum imamlar ve din büyükleri, hadis ve rivayetlerde Müslümanları cemaatle namaza teşvik etmiş ve bu ibadete büyük sevaplar atfetmişlerdir. Cemaatle namazın Allah katındaki kabul derecesi, sevabı ve fazileti hakkında bilgi edinmek için bu makaleyi dikkatle takip ediniz.

Kur’an Ayetlerinde Cemaatle Namazın Tavsiyesi

Kur’ân-ı Kerîm’de, Müslümanların cemaatle namaza katılmalarına yönelik doğrudan hitap içeren üç ayet yer almaktadır:

1. Bakara Suresi:

وَ أَقِـیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ و ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعِـینَ

“Namazı kılın, zekâtı verin ve rükû edenlerle birlikte rükû edin.” [1]
(Bu ayet, namazın cemaatle kılınmasını teşvik etmektedir.)

1. Âl-i İmrân Suresi:

یا مَرْیَمُ اقْنُتِى لِرَبِّکِ وَ اسْجُدِى وَ ارْکَعِى مَعَ الرّاکِعِـینَ

“Ey Meryem! Rabbine itaat et, secdeye kapan ve rükû edenlerle birlikte rükû et.” [2]

1. A’râf Suresi:

… وَأَقِـیمُوا وُجُوهَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ

“Her secde yerinde yüzlerinizi (O’na) doğrultun.” [3]

Hadis ve Rivayetlerde Cemaatle Namazın Sevabı

Hz. Peygamber (s.a.a) ve masum imamların (a.s) söz ve fiilleri, hakikati arayan samimi Müslümanlar için en güzel örnektir. Bu nedenle onların hadis ve rivayetlerini okumak, anlamak ve üzerinde düşünmek, saadet yolunda ışık niteliğindedir.

Cemaatle namazın sevabı hakkında en dikkat çekici hadislerden biri, bizzat Hz. Resûlullah’tan (s.a.a) nakledilmiştir. Hz. Peygamber (s.a.a) şöyle buyuruyor:

“Bir gün, öğle namazından sonra Cebrâil, yetmiş bin melekle birlikte bana geldi ve dedi ki: ‘Ey Muhammed! Allah, sana selam ve rahmetini gönderiyor. Sana daha önce hiçbir peygambere verilmemiş iki hediye sunmuştur.’

Ben ‘Bu iki hediye nedir?’ diye sordum.

Cebrâil cevap verdi:

1-Üç rekât vitir namazı (iki rekât şef’ ve bir rekât vitir),

2-Beş vakit farz namazın cemaatle kılınması.

Ben tekrar ‘Cemaatle namazın ümmetim için faydası nedir?’ diye sordum.

Cebrâil dedi ki: Ey Muhammed! Eğer iki kişi birlikte cemaatle namaz kılarsa, Allah her bir rekât için her birine 150 vakit namaz sevabı yazar. Eğer cemaat üç kişi olursa, her rekât için her birine 600 vakit namaz sevabı yazılır. Cemaatteki kişi sayısı arttıkça sevap da katlanır. Öyle ki cemaat on kişiyi geçerse, gökyüzü kâğıt, ağaçlar kalem, cinler ve insanlar yazıcı olsa, yine de bir rekâtın sevabını yazamazlar.

Ey Muhammed! İmamla birlikte namazın ilk tekbirine yetişmenin sevabı, altı yüz bin hac ve umreden daha faziletlidir. Yeryüzü ve içindekilerden yetmiş bin kat daha değerlidir. İmamın arkasında kılınan bir rekât namaz, yüz bin dinar sadaka vermekten daha hayırlıdır. İmamla birlikte yapılan bir secde, yüz köleyi azat etmekten daha değerlidir.” [4]

Cemaatle Namazın Fazileti

Hadis ve rivayetlere dayalı deliller, cemaatle namazın büyük bir fazilete ve sevaba sahip olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Bu kaynaklardan anlaşıldığı üzere, cemaatle kılınan namaz, bireysel namazlara kıyasla katbekat daha faziletli kabul edilmektedir.

Hem Şii ve hem Sünni muhaddisler, Hz. Peygamber Efendimiz’den (s.a.a) şu hadisi rivayet etmişlerdir:

“Cemaatle kılınan her bir rekât namaz, tek başına kılınan namaza göre yirmi beş kat daha fazla sevap kazandırır.” [5]

Bazı Sünni kaynaklarda bu sevap yirmi yedi kat olarak ve bazı rivayetlerde ise, daha da fazla olarak geçmektedir. [6]

Başka bir hadiste ise, cemaatle namazın Allah katındaki sevgisi şöyle ifade edilmiştir:

“Kim ki cemaatle namazı severek kılarsa, Allah ve melekleri de onu sever.” [7]

Rivayetlere göre, Hz. Resûlullah (s.a.a) zamanında cemaatle namaza katılan kişi sayısı azaldığında, Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.a) bizzat insanları davet eder ve şöyle buyururdu:

“Sabah ve yatsı namazını cemaatle kılmak, münafıklar için her şeyden daha ağırdır.” [8]

Bazı rivayetlerde ise, cemaatle kılınan tek bir namazın, kırk yıl boyunca evde tek başına kılınan namazdan daha faziletli olduğu ifade edilir. [9] Ayrıca bir âlimin imamlık ettiği cemaat namazı, bizzat Hz. Resûlullah’ın (s.a.a) kıldırdığı bir namazın faziletiyle eşdeğer görülmüştür. [10]

------------

[1]- Bakara, 43.

[2]- Âl-i İmrân, 43.

[3]- A’râf, 29.

[4]- Biharu’l-Envar, c.85, s.15.

[5]- Sahih-i Buhari, c.1, s.158; el-Mebsut fi Fıkhi’l-İmamiyye, c.1, s.152; Vesailü’ş-Şia, c.8, s.285-286.

[6]- el-Muvatta, c.1, s.129; el-Ümm, c.1, s.180; Camiu'l-Medarik fi Şerhi’l-Muhtasarı’n-Nafi', c.1, s.470.

[7]- Nuri, Müstedrekü’l-Vesail, c.1, s.487.

[8]- Ali b. Hüsam, Müttaki Hindi, Kenzü’l-Ummal, c.8, s.256.

[9]- Nuri, Müstedrekü’l-Vesail, c.6, s.446.

[10]- Allame Meclisi, Biharu’l-Envar, c.88, s.119.