Kerbela’nın şifrelerinden birisi de İmam Hüseyin’in (a.s) şu sözüdür:

Benim gibi birisi, Yezid gibi birisine asla biat etmez".

Burada “Ben Yezid’e biat etmem” demiyor; “benim gibi birisi, onun gibi birisine biat etmez” diyor. Bu şu anlama geliyor: Kıyamete kadar İmam Hüseyin’e tabi olan birisi, Yezid gibi olan zalimlere asla baş eğmez; Hüseyni olan her zaman ve zeminde zulme karşı dik durur, direnir. O halde “günümüz açısından Aşura’yı, Kerbela’yı nasıl okumalıyız?” dersek, işte İmam Hüseyin’in (a.s) bu sözü kılavuzumuzdur.

Günümüzün Hüseyin’i kimdir? Hüseyin’in temsilcisi, onun hak yolunu aynen devam ettiren; hiçbir halde ve şekilde zulme boyun eğmeyen; her türlü saldırıya ve sıkıntıya rağmen çizgisini değiştirmeyen kimse; hangi bakış açısı ve hareketse, hangi eksense, İmam Hüseyin’e tabi olmak isteyenler, işte bu çizgiye, bu bakış açısına, bu duruşa, bu eksene tabi olmalıdırlar. Yezid ve Yezidî çizgi ise, tıpkı Emevi aklının günümüzdeki tezahürü olan hile, yalan, tezvirat, kandırma, aziz İslam’ı eğip bükme, gerçekleri saptırma ve bunun için her yolu mübah bilme şeklinde tezahür eder. Günümüzde bu çizginin en bariz tezahürü Büyük Şeytan ABD ve siyonist İsrail’dir. Ve tabi onların uşaklığını yapan Suudi Arabistan ve benzeri çizgilerdir… “İngiliz Şiiliği” diye tabir edilen oluşum da bu Yezidi çizgiden ayrı değildir. O zaman eğer Aşura’yı iyi okuyamazsak, sadece kabukta kalır, bu büyük mektepten, bu büyük mektebin öğretmenlerinden ya çok az faydalanırız, ya da Allah korusun heva ve hevesimizin kurbanı olup hiç faydalanamayız.

Bunun için Kerbela’nın her bir sahnesini büyük bir dikkatle okuyabilmeli ve hayatımıza uygulayabilmeliyiz.

Bir an gözümüzü kapatalım ve İmam Hüseyin’in (a.s) yaşadığı devirde ve onu İmam bilenlerden olarak yaşadığımızı varsayalım. Acaba İmam bizi Kerbela’ya davet etse ne yapardık? Katılır mıydık? Katılıp yarı yolda terk mi ederdik? Savaş meydanında sebat gösterir miydik?

Ya da şöyle soralım: İmam Hüseyin’in (a.s) etrafında olan o 72 kişiyi diğerlerinden ayıran neydi? Hangi özellikleri sebebiyle İmam’a vefa gösterdiler ve onu asla terk etmediler?

Bu sorunun cevabı, onların kişiliklerinde, inançlarında ve marifetlerinde saklı değil midir? Onlar merttiler; kul hakkı yemezdiler; fedakâr ve cömerttiler; başkasına asla zulmetmezdiler; yiğittiler; adildiler; yardımseverdiler ve en önemlisi de İmam Hüseyin’i (a.s) tanıyor ve ona tabi olmanın ne büyük bir saadet olduğunu, onun özgürlerin, adaletin, Hakkın, cömertliğin, bütün güzel sıfatların İmam’ı olduğunu biliyorlardı. Onun direnişinin Hakkın ta kendisi olduğuna bütün zerreleri ile iman etmişlerdi. Çünkü kendileri de özgür insanlardı.

O halde, eğer bizler de “İmam Hüseyin’in (a.s) zamanında olup, onun çağrısına kulak verir miydik” diye sorarsak, kendimize bakmalı ve İmam Hüseyin’in (a.s) 72 yiğit yaranına ne kadar benzeyebildiğimizi ölçmeliyiz. Ve onlara benzeyebilmek için azami gayret sarf edilmeli ve bunun için de onları daha yakından tanıyabilmek için gereken neyse yapılmalıdır.