Bismillâhirrahmânirrahîm

“Ey insanlar! Kuşkusuz, Allah'ın vaadi haktır. Öyleyse dünya hayatı sizi aldatmasın. Sakın o aldatıcı Şeytan, Allah hakkında sizi aldatmasın.” [1]

İnsanoğlunun yaratıldığı andan itibaren şeytan asla boş durmamış; Allah’ın yeryüzünde halife olarak yarattığı insanı sürekli saptırmaya, yoldan çıkarmaya ve isyana teşvik etmiştir. Görünmeyen, işi sadece vesvese olan şeytanlardan ziyade iki ayaklı, insan görünümlü şeytanlardan çekmiştir insan ne çektiyse…

Bu insan görünümlü şeytanlar bazen müstekbir görünümüyle, bazen cübbe giymiş sakal bırakmış haliyle, bazen sözde şefkat ve sevgisiyle aldatmaya ve fitne çıkarmaya, gerçeklikten ve gerçekçilikten uzak tutmaya çalışmıştır. Tabi tüm bunları yaparken insanoğlunun içerisinde var olan kudretlerden en iyi şekilde istifade etmeyi de ihmal etmemiştir. Kibir, cesaret, gayret, gurur vb. gibi var olan duygular düşman karşısında güzeldir ancak dosta, kardeşe karşı öldürücü yüzünü gösterdiğinde sapmaların uç noktalara taşındığı alanlar müşahide edilmektedir.

Halife olarak yaratılan insan, kâh hayat denilen saha da kâh kalp denilen içsel alanda savaş vermektedir. İç savaşın dışa yansımaları bazen insanı meleklerden üstün kılarken bazen de hayvanlardan daha aşağı çekebiliyor. İçte başlayan savaşın etkileri ise genelde dünya hayatı denilen zeminde buruz etmekte ve olumlu-olumsuz etkileri görülmektedir. Günümüzde aslında tüm yüzyıllardır olan bitenin kısa öyküsüdür bu.

Yaşlı adam köyde yaşıyordu. Her gün sabah namazını kılmak için köyün camisine gidiyordu. O günlerin birinde yağmurlu havada sabah namazını kılmak için evinden çıktı ve caminin yolunu tuttu. Giderken havanın da karanlık olmasından dolayı yolu iyi göremiyordu. Ayağı çukura ilişti ve düştü. Üstü başı ıslandı ve çamur oldu. Evine geri döndü üstünü değiştirdi tekrar yola koyuldu. Yine ayağı çukura girdi ve tekrar üstü başı çamur oldu. Bıkmadı evine dönüp üstünü değiştirdi ve tekrardan caminin yolunu tuttu. Üçüncü defa giderken o ayağının takıldığı yerde gencin biri elinde fener ile orada beklemekteydi. Beraber camiye doğru ilerlediler. Yaşlı adam caminin kapısından girerken genç olan durdu ve girmedi. Yaşlı adam “Ey genç buraya kadar geldin, gel bari sabah namazını kıl sonra git” dedi. Genç “Ben içeri girmem çünkü ben şeytanım” dedi. Yaşlı adam “Eğer sen şeytan isen niçin bana yardım ettin” diye sordu. Şeytan “Sen birinci defa düşüp üstünü değiştirmeye gittiğinde Allah meleklerine dedi ki ‘ben onun bütün günahlarını bağışladım’. İkinci defa düşüp de üstünü değiştirdiğinde Allah meleklerine ‘Ben onun ailesinin tüm günahlarını bağışladım” dedi. Üçüncü defa tüm köyün günahının bağışlanacağından korktuğum için sana yardım ettim. Yani yardımım senin ya da Allah’ın rızası için değildi. dedi.

Ey insanoğlu! Her yardımda bulunanın niyetini bilmezsin sen. Akıllı ol ve etrafındaki olayları iyi gözlemle. Çünkü kötü insanlar seni Allah ismiyle kandırıp kendi bataklıklarına sürükleyebilirler.

-----------

[1]- Fâtır / 5