Tweet | Tarih: 21-09-2024 09:58 |
Muhammed b. Abdullah b. Abdülmuttalib b. Haşim (Arapça: محمد بن عبد اللّه بن عبد المطّلب بن هاشم) (Fil Yılı/570 m. Mekke – Hicri 11/632 m. Medine) Allah’ın yeryüzündeki son elçisidir, Ulü’l Azm peygamberlerinden olan Hz. Resul-ü Ekrem (s.a.a), İslam dininin Peygamberidir. Kur’an-ı Kerim, Hz. Peygamber'in (s.a.a) en önemli mucizesidir. Hz. Muhammed (s.a.a), Müşrik Arabistan toplumda dünyaya gelmesine rağmen, yaşamı boyunca putlara tapmamış ve toplumda yaygın olan çirkin davranışlardan sakınmıştır. Peygamberliğinden önce yüce ahlakı ile Mekke'de ün salmış ve "Muhammedü’l Emin" lakabını almıştır.
Hz. Muhammed (s.a.a) kırk yaşında Allah tarafından peygamberliğe seçilmiştir. En önemli mesajını tevhitde davet olmuştur. Hz. Resulullah (s.a.a) gönderilişinin nedenini de "güzel ahlakı tamamlamak" olarak açıklamıştır. Onu ve dinini kabul etmeyenler bile, kendisinin güzel ahlaklı, güvenilir ve yüce bir insan olduğunu itiraf etmişlerdir. Mekke müşrikleri ona ve takipçilerine yıllarca işkence etmelerine rağmen, ne kendisi ve ne de takipçileri İslam’dan uzaklaşmamış ve onu bırakmamışlardır. Mekke’de geçen on üç yıllık davetin ardından, Medine’ye hicret etmiştir. O'nun Medine’ye hicreti İslam tarihinin (Hicr-i Kameri) başlangıcıdır.
Hz. Muhammed (s.a.a) Allah'ın son peygamberi olarak hayatını İslam dinine adayıp çalıştığı gibi, Arap yarımadasında hükümet kurarak, İslami kanunları (Şeriat) uygulamıştır. Hz. Peygamber'in (s.a.a) çabaları ile Arap cahiliye toplumu kısa bir sürede tevhit toplumuna dönüşmüş ve hayatta olduğu dönemde Arabistan yarımadasının neredeyse tamamı İslam dinini kabul etmişti. O günden günümüze kadar İslam’ın yayılışı sürmektedir ve bugün İslam evrensel bir dine dönüşmüştür. Hz. Muhammed (s.a.a) kendisinden sonra, Kur’an ve Ehlibeyte (a.s) tutunarak, onlardan ayrılmamalarını Müslümanlardan istemiştir.
“İmam Cafer Sadık” diye meşhur olan Cafer b. Muhammed b. Ali b. Hüseyin (Arapça: الإمام الصادق عليه السلام) (Medine, h. 83/Medine, h. 148), On İki İmam'ın (a.s) altıncısıdır. 65 yaşında iken şehit oldu; babası İmam Muhammed Bakır (a.s), dedeleri İmam Seccad (a.s) ve İmam Hasan’ın (a.s) yanında Cennetü’l Baki mezarlığında defnedildi. Annesi Kasım b. Muhammed b. Ebu Bekir’in kızı Ümmü Ferve’dir. İmameti 34 yıl sürmüştür.[1] Künyesi Ebu Abdullah’tır ve Caferi mezhebi ona nispet verilmektedir.[2]
İmam Cafer Sadık’tan (a.s) fıkıh ve kelam alanında çeşitli konularda geniş ve değişik hadisler nakledilmiştir. Bundan dolayı Şia mezhebini "Caferi mezhebi" olarak adlandırmışlardır. Hz. İmam’ın (a.s) imametinin ilk yıllarında meydana gelen siyasi boşluk, insanların özgürce İmam Cafer Sadık’a (a.s) yönelmelerine neden olmuş ve fıkhi, kelami konuları ondan öğrenmişlerdir.[3]
Ehlisünnet ulemalarından İbn-i Hacer Heysemi şöyle diyor: "İnsanlar, onun ilmini o kadar çok nakletmişlerdir ki şöhreti şehrin her yerine ulaşmıştır. Yahya b. Said, İbni Cerih, Süfyan b. Uyeyne, Süfyan Sevri Ebu Hanife, Şu’be b. El-Haccac ve Eyüp Sahtiyani gibi büyük şahsiyetler ondan rivayet nakletmişlerdir."
Ehlibeyt İmamlarından (a.s) hiçbirinin İmam Cafer Sadık (a.s) kadar öğrencisi olmamış ve İmamlardan (a.s) nakledilen rivayetler ondan nakledilen rivayetlerin sayısına ulaşmamıştır. Hadis ashabı, ondan rivayet nakleden ravilerin sayısını 4000 olarak belirtmişlerdir.
Şehadeti, Mansur Devaneki tarafından tedarik edilen zehir sonucu olmuştur.[4]
-----------------
[1]- El-Müfid, s. 526-527. 1380 hş.
[2]- Şehidi, s. 4, 1384 hş.
[3]- Şehidi, s. 61. 1384 hş.
[4]- Menakıp, c. 4, s. 280; Şehidi, s. 85, 1384 hş.