Duanın en basit tanımı ..

Dua denildiğinde ilk akla gelen şey.. İstemek..!

Yönümüzü gösteren, duraklarımızı belirleyen “her birimize özel" arzularımızın belirlediği özünde ne olduğumuzu görmemizi sağlayan isteklerimiz!

Hayatımızı şekillendirmede vesile, kendimizi tanımamızda ise, Yaratıcının bizlere sunduğu lütuf!

Allah’ın Rahman sıfatını gördüğümüz, kullarını selamete çıkarttığı, merhamet edip bağışladığı an!..

Kendimizi tanıma yolunda ise kılavuz!

Rotamızı belli eden, yaşam tarzımızı bazen basitleştiren bazen yücelten ibadetimiz!

Tevekkülle, Teslimiyetle, Sabırla olduğunda “İbadet” nefs olduğunda “Egomuzu” tanımaya yardımcı!

Çoğunlukla dünyevi arzuları dillendirildiğimiz ve övüneceğimiz güçler için vesile gibi görsek de “nice sırları” barındıran halin adı!

*****

Meşakkatlerimizi dillendirdiğimiz “ben-i” Allah’a tanıtan; çoğunlukla kimseyle paylaşamadığımız sırlarımız!

İstediğimiz ölçüde imtihanımız bir o kadar ağır;

İstemediğimiz ve asla dediklerimizi yaşamak zorunda kaldığımız “izahı garip “durumun içinde; ulaştığımız her şeyde kaybetme korkusunu yaşıyor; nefsi tutsaklıklarımızı, bağımlıklarımızı artıran dürtüyle de artısını -eksisini düşünmeden ha bire isteyip duruyoruz!

İçinde bulunduğumuz durumdan kurtulmaya çalışırken, nice bilmediğimiz başka imtihanlara davetiye çıkardığımızın farkında olmadan!

Neyi Ne için istiyoruz?

Kısa olan ömürde Dua’da önceliklerimiz nedir?

Başkalarına Dua edebiliyor muyuz?

Yoksa her şey benim olsun diye mi Dua ediyoruz?

Kullarım Beni sana soracak olursa, muhakkak ki Ben (onlara) pek yakınım. Bana dua ettiği zaman dua edenin duasına cevap veririm. Öyleyse, onlar da Benim çağrıma cevap versinler ve bana iman etsinler. Umulur ki irşad (doğru yolu bulmuş) olurlar. (Bakara -186.)

Dua, Teslimiyettir!

Allah’ım! Sen bilirsin uygun görüyorsan Dua’mı kabul et, Senin vereceğin her şey kabulümdür diyebilmektir!

Dua Tevekküldür!

Güven ve huzur veren an!

Şah damarımızdan yakın olan Yaratıcının doğru olanı vereceğine inanıp nasip olanı kabul etmektir!

İsteklerimiz karşısında cevaba susmak, razı olmak nefsimize dur diyebilmek hayrımıza olanı Allah’a bırakmaktır.

Dua Sabırdır!

Attığımız adım, aldığımız her nefeste gücün bizden olmadığının bilincinde Allah izin vermezse hiç bir güç ve hareketi yapamayacağımıza inanıp yardım istemektir!

Ey iman edenler, sabırla ve namazla yardım dileyin. Gerçekten Allah, sabredenlerle beraberdir. (Bakara, 153.)

Dua Edeptir, Hayâdır!

Acizliğimizi görerek Allah’ın verdiğine sorgusuz, sualsiz teslim olup isyan etmeden susabilmektir!

Onlara bir musibet isabet ettiğinde, derler ki: "Biz Allah'a ait (kullar)ız ve şüphesiz O'na dönücüleriz." (Bakara, 156.)

Dua Odaklanmadan Beklemektir!

Sabırla her şeyin en iyisini bilen ilim sahibine güvenerek verilecek olanı beklemek, zorluklar ve sıkıntılar da eğitim süreci için olması gerekendir diyebilmektir.

Andolsun, biz sizi biraz korku, açlık ve bir parça mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle imtihan edeceğiz. Sabır gösterenleri müjdele. (Bakara,155.)

Dua Muhabbettir!

Karşılık beklemeyen Yaratıcı dışında ki sevgi ve dostluklardan umudunu kesip menfaatsiz muhabbete güvenmektir.

Dua Kendine Güvenmemektir!

İsteklerimizde hayrımıza olanı Allah’a bırakıp, bizlere uygun gördüğü yaşamı değiştirmek için ısrarcı olmamaktır!

Sıkıntıların veya güzelliklerin tekâmül süreci için araç olduğuna inanıp şükretmek her şeyin en güzelini bilene bırakmaktır!

Öyleyse (yalnızca) Beni anın, Ben de sizi anayım ve (yalnızca) Bana şükredin ve (sakın) nankörlük etmeyin. (Bakara,152)

Dünyevi isteklere çok da yoğunlaşmadan ahiret için istemektir..

“Allah’ım! Seni hatırlamamda ve Sana minnettar olmamda Sana mükemmel şekilde Dua etmemde bana yardımcı ol”.

Hz Eyüp’ün Kur’an da  buyurduğu gibi Dua’yı edebiyle edenlerden olmak niyetiyle..

Yani Sabredenlerden ,Yani Şükredenlerden..

Hz. Eyüp malını kaybetti, şükretti!

Hastalıkla imtihan edildi sabretti!

Evlatları öldü isyan etmedi!

Hz. Eyüb de şöyle dua etti:

Eyüp de; hani o Rabbine çağrıda bulunmuştu: "Şüphesiz bu dert (ve hastalık) beni sarıverdi. Sen merhametlilerin en merhametli olanısın." (Enbiya, 83)