Bismillah

 Eller açılmış semâya, bir nazar eder ümidiyle Allah.

“Eksikliğimizin ezikliğini “bir kez daha yaşıyoruz Rahmet gecende!

Pencereden içeriye giriyor Ali’nin şehadet gecesinde; hüzün rüzgârı.

Gönüllerde hissediliyor;

Ali’nin sabrı, mazlumluğu, yiğitliği!

Hangi gece karanlığında yollar böyle aydınlanabilir, Melek nâraları semâda duyulabilir!

Rahmet yelleri yumuşak ve serin..

Keşke “karanlıkta aydınlık “saçan Rahmet geçesi hiç bitmese, keşke ayrılık hiç olmazsa!

Bir kez daha anlıyoruz, Emirel Müminin büyüklüğünü, azametini;

Bir kez daha şahit oluyoruz, Ehlibeytin senden olduğuna.

Bu gecenin nimetlerini telaffuz etmek zor insanlar omuz omuza, bebekler kucaklarda Âli’nin matemine ses veriyor; gönül yoldaşları kıbleye yönelmiş, düşünceler Ali’yi haykırıyor, içler sızlıyor, gözler kan ağlıyor!

Ali!

Hangi güç “adaletle, merhameti” aynı terazide denk tutulabilir...

Hangi güç “bilgelikle, mütevazılığı” aynı terazide denk tutabilir...

Hangi güç “yiğitlikle, mazlumluğu” aynı terazide denk tutabilir..

*

Yüceliğini her an, her yerde gösteren Rabbim faziletine hiçbir gecenin ulaşamadığı, bin aydan daha hayırlı olan bağışlanma gecesinde yüreğimi sana yönlendirebilsem!

Rükûda kimin önünde eğildiğimi düşünüp idrak edebilsem!

Secde ettiğimde seni hissedip gerçek güzelliği yakalayabilsem!

Şekilcilikten çıkıp sana gelebilsem!

Nefsime tutsak olmadan, seninle olabilsem!

Eğiliyorum önünde!

Teslim oluyorum!

Zikrediyorum seni!

Şifa olarak nefsime anlatıyorum ayetlerini!

Küpe ediyorum kulağıma nasihatlerini!

Allah’ım; aciz bir kulum, zannettim ki dünya güzellikleri bakidir!

Allah’ım; aciz bir kulum, zannettim ki ahiret güzellikleri fanidir!

Sen bana şah damarımdan daha yakınken;

ben seni uzak bilmişim!

Ayetlerin bana şifa iken;

ben seni tanımamışım!

Seni değil nefsimi dost bilmişim!

Rabbim! Bahtiyar olduğumda meğer bedbahtmışım!

Secde ettiğim gün meğer kibirdeymişim!

İtaatimde; meğer asiymişim!

Aciz kulun meğer gafletteymiş!

Bağışlanma gecesinde fırsat veriyorsun bana! Nimetlerinin sonsuzluğunu tattırıyorsun!

Sonsuz bağışlayıcı kucak acıyorsun kuluna ne olursan ol gel yine gel!

Gitsen de yine gel!

Ta ki kurtuluşa varalım!

Ya Rabbim! Dilime, gözlerime, yüreğime sahip çık, sahip çık ki Seni yâd etsin!

Güzelliklerinin tadına varıp;

sonunda teslim olmayı bilsin!

Bağışlanma, gecesinde, kurtuluşa erenlerden olabilsin!

Rahmet gecende senden af diliyorum! Allah’ım; seni yâd eden düşüncelerden eyle!

Seni her an gören gözlerden eyle!

Seni her an duyan kulaklardan eyle!

Seni hep dillendiren dillerden eyle!

Senden nasiplenen kullardan eyle!