II. Bölüm: Selamsız Hoca!

(Ahlak Kütüphanesi Yazı Dizisi)

Selam, işte bu gibi anlamlar taşıyor. Eğer Müslüman'sanız, yeryüzünün en zararsız ve en faydalı insanı olmalısınız. Çevrenize esenlik ve güzellik saçmalısınız. İnsanlar size baktığında huzur bulmalı. Varlığınızdan güven duymalı. Ticaretinizden kuşkulanmamalı.

Müslüman ilimde, bilimde, kültürde ve sanatta en önde olmalı. Ahlakıyla göz doldurmalı. Kısacası taşıdığı misyona cezbedici olmalı, itici olmamalı.

Bugün İslam dünyasında birçokları aynı selam cümlesini kullanıyor. Ama verdikleri selamın ne anlama geldiğini bilmiyor.

"Selamun aleyküm" diyorlar, ama gayrimüslimlerin yaptığı her şeyi yapıyorlar: Yalanları var, dolanları var, içkileri var, kumarları var. İbadetin i'sine bile yaklaşmıyor, eğlencenin dibine vuruyor, ahlaksızlığın kitabını yazıyorlar. Sonra da birbirleriyle karşılaştıklarında gayet kibarca "Selamun aleyküm" diyorlar.

Bu selamın helloyla, merhabayla, günaydınla ne farkı var? Tabii ki hiç farkı yok. Sadece bir ağız alışkanlığı, gelenekselleşmiş bir kültür, öylesine söylenmiş bir cümle...

Günaydın ne kadar anlamsız bir cümleyse ağız alışkanlığı haline gelen "Selamun aleyküm" de o kadar anlamsız bir cümle oluyor. Tabii ki öyle olacak:

Hem selamun aleyküm deyip hem de küfretmek neyin nesi? Dükkana girip selam veriyorsunuz, karşı taraf "Aleyküm selam" diyor, sonra da başlıyor sizi aldatmaya. Yüksek fiyatlı ürünler, yalan yere yeminler, eksik tartmalar, bayat malı taze göstermeye çalışmalar vs. Sonra da ağzını bozup ona buna küfrediyor, hayat pahalılığından dert yanıyor. Falan toptancıdan tutun ülkenin yöneticisine kadar herkese türlü türlü küfürler sıralıyor. Aklı sıra kendisinden başka herkes sahtekar, bir tek kendisi adam!

Ev sahibi, kiracısına zam yapacak; ama insaf nerede? Ülkede yaşanan olumsuz etkileşimden yararlanarak basıyor zammı. "Ya çık ya da şu kadar kirayı öde!" diyor. "Selamun aleyküm" mü dediniz? Ne fayda?

Sadece ev sahipleri, bakkallar, kasaplar, pazarcılar, yoldan geçen sıradan insanlar değil ki selamı ağız alışkanlığı yapanlar... Hele bir de hocalar var: "Selam" deseniz, "ve berekatuh'a" kadar cevabını sıralar size.

Otursun, size gecenin geç saatlerine kadar dini anlatsın; İslam tarihinden girsin, Filistin meselesine kadar tüm siyasi olayları analiz etsin. Belki de ağzınız açık dinlersiniz onu. Hayranı kesilirsiniz. Ama ya pratik hayatı?..

İşte orada durun. Sonra da sadece ve sadece şu "selam" meselesinin anlamına bakın:

Cemaatten birilerine kızıp minberde ağzına geleni sayıyor. Canını sıkana öfkeyle, hiddetle, ağzı köpüre köpüre tehditler savuruyor. Ayetleri kendisini temize çıkarmak için, hadisleri de iddiasını onaylamak için kullanıyor. Ona kalsa İslam tarihinden Ali kendisi, Muaviye de diğerleri...

Küfretmişse küfrüne bir hadis, tehdit etmişse tehdidine bir hadis, olmadık bir iddiada bulunmuşsa da iddiasına bir hadis ortaya atıp kendisini yeryüzünün en masumu, canını sıkanı da  en melunu gibi tanıtıyor.

Sonra da cemaatin karşısına geçip "Esselamu aleyküm ve rahmetullahi ve berekatuh" diyor. Hangi manada esselam?

- Hocam, "Nedir bu esselam?" diyen de yok.

Ne diyecekler? Belli ki Hoca, selamı ağız alışkanlığı yapmış. Selam veriyor, ama selamın anlamından fersahlarca uzak. Selamsız yani... İnsanlar ne dilinden güvende ne elinden güvende...

Devam Edecek

AHLAK KÜTÜPHANESİ