Cevap: Bu soru çok genel olduğu için, cevapta bu konuyu birkaç yönden ele alıp; İmam Mehdi'nin (a.f) hayatını, Kur'an ve rivayetlerdeki bilgileri ve son olarak 12. İmamın zuhurunun alametlerini kısaca inceleyeceğiz.

On ikinci imamın ismi İslam peygamberinin ismiyle aynıdır.[1] Bazı hadislerde On ikinci imamın isminin söylenmesi yasaklanmıştır. On ikinci imamın; “Mehdi”, “Movud”, “Muntazar” ( Beklenen)[2], “Sahibuzzaman”, “Bakiyyetullah” ve … gibi bir çok lakabı vardır.

İmam Mehdi ((a.f)) hicri 255 yılında Samırra'da dünyaya gelmiştir.[3] Değerli babası Onbirinci İmam Hasan Askeri'dir. Muhterem annesi Nercis Hanım'dır.[4]

İmam Mehdi'nin (a.f) doğumu; Şia Sünni bütün İslam kaynaklarında ve hatta Müslüman olmayan tarihçilerin kaynaklarında da nakledilen kesin bir olaydır.[5]

İmam Mehdi'nin (a.f) hayatını dört dönemde incelemek daha doğru olacaktır:

1. Gaybet-i Suğra'dan önceki dönem 255 h.k. - 260 h.k.

2. Gaybet-i Suğra dönemi 260 hk. - 329 h.k.

3. Gaybet-i Kubra dönemi 329 h.k. - devam ediyor.

4. Zuhur dönemi

1. Dönem

Bu dönem, On ikinci İmamın babasının yanında, gelişme ve terbiye dönemidir. Bu dönemde İmam Mehdi (a.f) babası tarafından bir çok kişiye tanıtılmıştır. İmam Mehdi'nin (a.f) Müslümanlar tarafından tanınması, babası Onbirinci İmam'dan sonra ihtilafların çıkmaması yönünden zaruri idi.

2. Dönem

Bu dönem, Onbirinci İmam'ın şahadetinden sonra başlamış ve 329 h.k. yılına kadar sürmüştür. Bu dönemde insanların Gaybet-i Kubra dönemine hazırlanması yönünden önemli bir dönemdir. Bu dönemde zamanın imamı, İmam Mehdi (a.f) halkın ihtiyaçlarını vekilleri aracılığıyla gidermiştir. Bu vekiller, zamanın en takvalı Şialarından seçilmiş ve halk arasında özel vekiller olarak tanınmışlardır. Bu özel vekiller sırasıyla şöyledir:

1. Ebu Ömer Osman b. Said Emri

2. Ebu Cafer Muhammed b. Osman b. Said Emri

3. Ebul Kasım Hüseyin b. Ruh Nubehti

4. Ebul Hasan Ali b. Muhammed Semeri (Simeri)

İmam Mehdi (a.f) dördüncü vekil Ali b. Muhammed'e yazılı[6] bir emirle gerekli talimatı verdikten sonra, onun ölümünün yaklaştığını ve kendisinden sonra başka bir vekilin olmayacağını yani Gaybet-i Suğra döneminin sona erip yeni bir dönemin (Gaybet-i Kubra) başlayacağını bildirmiştir. Bu yeni dönemde halk, İmam Hasan Askeri (a.s) ve İmam Mehdi'nin (a.f) öğretileriyle Gaybet zamanındaki vazifelerini iyi öğrendikleri için büyük bir sıkıntıyla karşılaşmamıştır.

3. Dönem

Hicri 329 yılından başlayıp İmam Mehdi'nin (a.f) zuhuruna kadar sürecek zamandır. Bu dönem fakihlerin içtihat dönemidir. Bu zamanda insanlar zamanın imamıyla imani ve kalbi bir irtibatları vardır. Bir çok insan bu dönemde, hayatlarının hassa ve zor zamanlarında İmam Mehdi'den (a.f) yardım almışlardır. Mukaddes Cemkeran Cami'nin keramet arşivinde binlerce kişinin nasıl gayıbi yardıma muhatap oldukları kaydedilmiştir.

Bu dönemde insanlar direkt olarak zamanın imamıyla irtibat kuramadıkları için İmam Mehdi (a.f) genel vekiller[7] tayin ederek, insanların karşılaşacakları sorunları halletmek için başvuracakları bir kurum ortaya koymuştur. Bu kurum Şia’nın büyük fakihleri ve alimleridir.

Bu dönem yani Gaybet-i Kubra dönemi İmam Mehdi'nin (a.f) zuhuruna kadar sürecektir. Elbette insanlığı kurtaracak bu zuhurun vakti bizler için malum değildir.

4. Dönem

Bir çok rivayetten anlaşıldığına göre bu ilahi kıyam ve hakkın zuhuru, dünyada zülüm ve fesadın hüküm sürdüğü bir zamanda gerçekleşecek ve insanlık dünyanın bu fesattan kurtulmasını ilahi bir kurtarıcıdan bekleyeceklerdir. İlahi elçilerin haberlerine göre, O dünyayı zulümden ve fesattan kurtaracak, gerçek İslami değerleri beşeriyet aleminde hakim kılacaktır. İşte o zaman mustazaflar zalimlerin ve müstekbirlerin esaretinden kurtulacak ve gerçek fazilet olan ilahi takva insanlık hayatında hakim olacaktır.

İmam Mehdi (a.f) ve ilahi zuhuru hakkında bilgi içeren ayet ve rivayetlere kısa bir bakış;

Kasas süresi 5. ayet;

"Ve Biz, yeryüzünde güçsüz düşürülenlere lütufta bulunmak, onları önderler yapmak ve onları (yeryüzüne) vâris kılmak istiyoruz."

Tevbe suresi 33. ayet;

"O (Allah), müşrikler hoşlanmasalar da (kendi) dinini bütün dinlere üstün kılmak için Resûlünü hidayet ve Hak Din ile gönderendir."

Kur'an'da, Nur 55, Enbiya 105 gibi İmam Mehdi (a.f) hakkında nazil olmuş ayetler de mevcuttur ki bu ayetlerin haber verdikleri olaylar ve zamanlar kesinlikle İmam Mehdi'nin (a.f) zuhur zamanıyla uyuşmaktadır. Bu konuda daha fazla bilgi elde etmek için bu konuda yazılmış eserlere ve tefsir kitaplarına başvurmak gerekmektedir.

İmam Mehdi (a.f) hakkında, Şia ve Sünni kaynaklarında nakledilen rivayetler, Şehit Muhammed Bagır Sadr'ın tabiriyle altı bin rivayetten fazladır.[8] Burada bir hadisi numune olarak nakletmek istiyoruz:

Hz. Muhammed (s.a.a) şöyle buyurmuştur: " Mehdi benim çocuklarımdandır; onun bir gaybeti (gizlilik dönemi) olacaktır… O, dünya zülümle dolduktan sonra zuhur edecek ve dünyayı adaletle dolduracak, adaleti hakim kılacaktır."[9]

İmam Mehdi (a.f) hakkında, Ehli sünnet kaynaklarında sayısız rivayet nakledilmiş ve kitaplar yazılmıştır hatta bu kitapların bir bölümü İmam Mehdi'nin (a.f) doğumundan önce yazılmıştır. Bütün bu nakiller bu konuda hiçbir şek ve şüpheye yer bırakmayacak şekilde kesin deliler sunmaktadır.[10]

Şimdi sıra bu kıyamın alametlerinde;[11] bu alametler yakın alametler ve kesin alametler olarak ikiye ayrılmıştır.

Yakın alametler;

1. Bir Haşiminin kıyamı

2. Horasan’da siyah bayrakların kurulması

3. Ay tutulması

4. Çok fazla yağmur yağması

5. Büyük savaşlar

Kesin alametler;

1. Yemen’de halkın Hakk kıyamı

2. Süfyani'nin yıkıcı kıyamı

3. Gökden gelecek ilahi nida,

4. Yerin çökmesi

5. Pak nefsin katledilmesi

Bu alametler bütün İslam alimlerinin kabul ettikleri kesin alametlerdir.

Daha fazla bilgi için başvurulabilecek kaynaklar;

1. Fazl b. Hasan Tabersi, “İ'lamul Vera Bil E'lamil Huda” kitabı

2. İbn-i Hacer,“Es Sevaigil Muhrige”

3. Seyyid Sadrid-Din Sadr, “El Huda”

4. Seyyid Muhammed Kazim Kazvini, “İmam Mehdi Doğuştan Zuhura dek”

5. Şehit Muhammed Bakır Sadr, “Nurun Kıyamı İmam Mehdi”

6. Allame Muhammed Bakır Meclisi, “Biharul Envar”

7. Muhammed b. Fettal Nişaburi, “Ravzatul Vaizin”

8. Mehdi Pişvai, “Sire-i Pişvayan”

9. Lutfullah Safi, “Muntahabu’l Asar Fil İmamul Sani Aşer”

10. Şeyh Hurr Amuli, Vesailuş-Şia

-----------------

[1] İ'lamu’l Vera Bil E'lami’l Huda S.417.

[2] İmam Mehdi Doğuştan Zuhura dek S.58.

[3] Ravzatu’l Vaizin S.292.

[4] Ravzatu’l Vaizin S.283.

[5] Es-Sevaigi’l Muhrige S.208.

[6] Biharu’l Envar C.51 S.361.

[7] Vesailuş-Şia C.18 S.101.

[8] Fraidus-Sımteyn C.2 S.335.

[9] Sire-i Pişvayan S.697.

[10] İmam Mehdi Doğuştan Zuhura dek S.464 - 561.

[11] Nurun Kıyamı İmam Mehdi S.66 Büyük İslami Kütüphane tercümesinden