Soru: Bazı Sünni yazarlar diyorlar ki Şiilerin, Ehl-i Beyt'e besledikleri özel ilgi ve bazı sahabeyi, özellikle 2. Halifeyi eleştirmelerinin kaynağında İranlı Şiiler yatmaktadır. Zira onlar bir taraftan Hz. Hüseyin'in İran Şahı'nın kızıyla evlenmesinden dolayı Ehl-i Beyt'e özel bir ilgi duyar ve 2. Halife Ömer de İran'ı fethettiği için onu sevmezler! Sizin bu konudaki görüşünüzü merak etmekteyim. Beni aydınlatırsanız sevinirim.

Cevap: Aziz kardeşim, ilim ve araştırma ehli olan birisinin böyle basit ve gerçekle hiçbir alakası olmayan şeylere nasıl teşebbüs ettiğini bir türlü aklım almıyor.

İlk olarak Hz. Hüseyin'in (a.s) “İran şahının kızıyla evlenme” olayı kesin değil ve bu konudaki rivayetler bir çok araştırmacı tarafından rivayetleri zayıf bulunarak, reddedilmiştir ki başka bir fırsatta bu konu üzerinde durulması gerekir.

İkinci olarak bu rivayetleri kabul etsek dahi, aynı olayı nakleden rivayetlerin bazısına göre, İran şahının bir kızıyla Hz. Hüseyin (a.s) evlenmiş ise, diğer bir kızıyla da bizzat Ömer'in oğlu Abdullah ve başka birisiyle de Ebubekir'in oğlu Muhammed evlenmiştir. O halde aynı sempati onlara da duyulması gerekirdi.

Üçüncü olarak bugün dünyada Şia olan sadece İranlılar değil, bir çok diğer kavmiyetlerden de Şia olan büyük topluluklar vardır ki bunların büyük çoğunluğunu bizzat Arap Şiiler oluşturmaktadır. Bugün Irak, Lübnan, Bahreyn Kuveyt, Arabistan, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar ve diğer bir çok Arap ülkesinde milyonlarca Şii yaşamaktadır. Peki bunlar kime sempati duyarak Şiiliği kabul etmişlerdir? Yine Arap olmayan birçok kavim de aynı. Pakistan, Hindistan, Endonezya, Azerbaycan, Türkiye vs. gibi...

Dörtdüncü olarak İran topraklarının büyük çoğunluğunda, birkaç asır öncesine kadar büyük Sünni toplulukları yaşıyordu. Hatta bugün Ehl-i Sünnet'in sevip saydığı birçok büyük imam ve alimleri (İmam Ebu Hanife gibi), İran topraklarından değil mi?  Bilinçsizlik veya kör taassubun bu kadarına da pes doğrusu!

Kaldı ki eğer bu mantık doğru olsa, o gün fetih yapan her halife ve komutana karşı, fethedilen toprakların insanları sürekli bir kin ve düşmanlık beslemeleri gerekirdi? Böyle bir şey var mı? Yoksa eğer, (ki yoktur) neden bir tek şu yaramaz İran halkı böyle nahalef çıkmışlardır?! Arapça'da bir darbulmesel vardır ve şöyle diyor: "El-gariqu yeteşebbesu bi-kulli haşişin" (Boğulan kimse çürük bir ota dahi tutunmaya çalışır)!