Cevap: İmam Askeri’nin (a.s) oğlunun doğumunu ve yaşadığını gizlemesi ve Şiilere bile onun adını söylememesi, hatta işaret edilmesine dahi izin vermemesinin sebebi şudur: Halifeler önceki İmamlar saltanat işlerine karışmadıklarını ve onların aleyhine silahlı kıyamlara izin vermediklerini biliyorlardı. İmamlar Şiilere takiyye etmelerini tavsiye ederlerdi. İmamla kendi yakınlarından bazıları silahlı mücadele etmek istediklerinde bunu şiddetle kınıyor ve bir kaç şart gerçekleşmeden kapsamlı silahlı mücadelenin yapılmayacağını söylüyorlardı.

Bu şartlar şunlardı:

1) Öğle vakti güneşin durması

2) Gökten özel bir şahısın adının işitilmesi

3) Beyda’da bir ordunun toprağa gömülmesi

Bu olaylar gerçekleştiği zaman son hak rehber, zalim ve batıl devletleri yok etmek için kapsamlı silahlı mücadelesini başlatacaktır. Bu yüzden o zamanın halifeleri İmamların varlığına ve onları tebliğ edenlere çok ehemmiyet vermiyorlardı. Ayrıca silahlı kıyamlara yeltenen veya silahlı kıyamlara olumlu cevap veren Şii ise çok azdı.

Ama İmam Hasan Askeri’nin (a.s) vefatından sonra artık İmamların sessizlik dönemi bitiyor ve silahlı kıyamı başlatacak, bu işi kesinlikle yapacak, İmam Mehdi’nin (a.f) dönemi başlıyordu. Bu durum, onun yakalanıp şehit edilme sebebini şiddetlendiriyordu. İmam Mehdi’nin (a.f) dönemindeki halifeler, eğer onu öldürürlerse kendilerini rahat ve güvende hissederlerdi.(1)

------------------

(1)- Abbasi halifelerinin bu dönemde Şiilere ve İmam Askeri’nin (a.s) yakınlarına yaptıkları şiddetli baskılar hakkında şaşırtıcı olaylar vardır. Örneğin, Allame Kuleyni “Kâfi” kitabında şöyle diyor: “Halifenin veziri Abdullah b. Süleyman, İmam Hasan Askeri’nin (a.s) vekillerinin hepsini yakalama kararı aldı. Halife şöyle dedi: “Bu iş için tanınmayan memurlarımızı, şüphelendiğimiz şahısların yanına gönderelim. Memurlarımız onlara, humus, zekât vereceğiz, desinler. Eğer bu humus ve zekâtları kabul ederlerse hemen onları yakalasınlar.” Öte yandan İmam (a.s) bütün vekillerine ikinci bir emre kadar hiç kimseden humus ve zekât almamalarını emretti. Vekiller de amel ettiler.”

Yine “Kâfi” kitabında şöyle naklediliyor: “İmam Mehdi (a.s) bütün Şiilere bundan böyle Kerbela’ya ve Kureyş kabristanına (Şiilerin çoğunun gömüldüğü kabristan) gitmemelerini emretti. Bunun hemen ardından, halife Kerbela ve Kureyş kabristanına gidenleri hemen tutuklama emri verdi. (Usul-u Kâfi, Mehdi’nin (a.f) hali)

İmam Mehdi’nin (a.f) özel naiplerinden biri olan Osman b. Said, Abdullah b. Cafer Himyeri’ye şöyle diyordu: “Onun ailesi zorluklar içindedir. Kimse onlara yardım etme cüretinde bulunamıyor; onların dostu olduklarını söyleyemiyorlar. “Bihar’ul Envar (Eski Baskı), c.22, s.94”.