Bismih-i Teâlâ

“İmam Cafer-i Sadık (a.s) zuhurdan önce imamların (Alimlerin) özelliklerini açıklayarak şöyle buyuruyor:

Sarhoş halde insanlara önderlik eden ve namaz kıldıran bir İmama (Alime), toplum böyle ki bir sarhoş İmamın işlediği günah ve yaptığı yanlışa karşı itiraz etmez, onun yanlış ve eksiklerini ayıp görmez yaptıklarını doğru kabul eder, ona şer ve iftira korkusundan saygı gösterir, onun (Mest) sarhoşluğundan (yarar sağlamaktan) dolayı terk etmezlerse, “böyle ki zamanda bir toplum asla iflah olmaz ve sapkın bir toplum haline geliverir, onlardan hiçbir şey kabul edilmez.” (ne amelleri ve ne duaları kabul edilir.)

İmam Cafer-i Sadık’ın (a.s) (Mest) sarhoş cümlesinden maksat içki içip sarhoş olan anlamında kullanmamaktadır.

“Kur’an-ı Kerim; Kıyamet günü insanlar Mest sarhoş olarak avare avare sağa sola serpilir gezinirler. Yani kıyametin oluşunun şiddetinden insanların aklı ve zekâları dengesini kayıp eder ve insanlar sarhoş mest bir şekilde sağa sola savrulurlar” diye buyuruyor.

İmam Sadık (a.s) bir kısım Alimleri buna benzeterek, bunlarda dünya, mal, makam, heva ve heves, milliyet ve lüks hayat sevgisi öyle sarmıştır ki, bu sevgi sarhoşluğuyla topluma imamlık yapar, namaz kaldırır ve tebligat yaparlar.

Böyle ki (İmam) Alimlerin misali kıyamette ki insanların Mestlik özelliğine sahip olduklarını işareten, bunlar toplumu hidayet ve zuhurun gerçekleşmesine hazırlamak değil, belki hidayet yerine ve İmam zamanın İlahi adalet devletinin yerine beşerî tağut rejimlerin meşruyetini kabul ederek bir felaketin oluşmasına sebep olurlar, vurgusunu yapmaktadır.

Allah’ım! Bizleri ve zuhurun zeminesini oluşturmak için İlmi, Aklı, Tefekkür ve düşüncesi açık ve Aydın olan Rabbani alimlerin özelliğine sahip olanlardan eyle.

Amin..!