Bismihi Teâlâ

Dünyadaki Şiaların neden liberalleşmediği ve itikadi olarak “Şia” isminin ve kimliğinin dışında kendine yeni bir isim ve kimlik ihtiyacı duymadığı araştırıldığında, genel anlamda On dört masumun (a.s) Risalet ve velayet nurunun manevi kokusundan mahrum ve yoksun yaşamadıkları görülmektedir.

Arabistan, Irak, İran, Lübnan, Suriye, Azerbaycan ve Arap yarımadasından Hindistan’a kadar Ehl-i beyt itikadını yaşayan Şiaların yaşadığı her coğrafyada Peygamber ve peygamber evladı olan masum İmamlar ve imamların evlatları, (İmamzadelerin) mezarı şeriflerinin bulunduğu türbeler vardır.

Emevi ve Abbasi zalim iktidarlar tarafından her bir peygamber evladı çeşitli coğrafyaya sürülmüştür.

Ehl-i beyt imamları ve onların evlatları imamzadelerin her biri gittiği topraklarda saltanat sahibi zalim iktidarlar tarafından ya şehit edilmiştir veya vefat etmiş o topraklarda defnedilmiştir. Halk bu mübarek ve varlıkları İlahi Nur ve bereket saçan şahsiyetlerin mezarlarını türbeye dönüştürmüştür.

Onların türbeleri bir manevi ve huzur mekânı olmuştur, Onların manevi huzuru her daim toplumun bütün katmenlerine yansımakta, kimi bu manevi huzuru kalben hisseder kimi ise gaflet içinde kendini mahrum bırakır.

Dolayısıyla toplum kalben imamların ve imamzadelerin türbelerinin manevi kokusuyla huzur bulmaktadır.

Bütün ülkelerde ki Şia, toplumsal olarak imamzade türbelerinden aldıkları maneviyatla Şia kavramının hazmıyla, huzurlu yaşamak için çaba göstermektedir. Ama maalesef Türkiye’de sanki Şialık yetersiz bir kimlikmiş gibi Demokrat ve libarellerin hoşuna gidecek bir kimlik arayışına girilmeye gayret edilmiştir. Al-i Resulullah (s.a.a) evlat ve torunlarının türbelerinin olmadığı belki de tek ülke Türkiye’dir.

Ehl-i beyt türbelerinin manevi ve huzur veren atmosferinden mahrum kalan Türkiyeli Şiaların büyük bir kısmı, âlimiyle, yaşlısıyla, genciyle, erkeğiyle ve kadınıyla bu manevi ve huzur zaafiyetinden dolayı esen rüzgâra doğru savrulup gitmektedir.

Türkiye’de Şia toplumunun büyük bir kısmı esen liberalist akımlara kapılarak, gerçek Ehl-i beytin manevi kimliğini dikkate almadan, liberalizm anlayışıyla inancını yaşamaya çalışmaktadır.

Bu liberalizm anlayışı Şia toplumuna ne gibi değer kayıp ettirdiğinin kimse farkında değildir.

Bu anlayışla böyle bir toplum imam zaman, imam Mehdi’nin (af) zuhurunu kalben ve aklen istemesi ve beklemesi, İmamın gerçek Şia’larından olması mümkün müdür.?

Allah’ım hepimize akıl, basiret, feraset, tefekkür ve düşünce yeteneği bahşeyle.

Tevekkül Erol