Bu günler Eyyam-ı Fatimiyye’dir. Yani Hz. Fatıma’nın (s.a) şehadet günleridir.

Hz. Fatıma (s.a) Biset “Hz. Resulüllah’ın (s.a.a) peygamberliğe seçilişin”in beşinci Yılında Mekke de dünyaya gelmiş ve Hicretin onuncu Yılında Meddine’de şehit olmuştur.

Sekiz yıl Mekke, on yıl Medine yaşamında, dokuz yıl Hz. Resulüllah’ın (s.a.a) evinde, dokuz yıl ise İmam Ali’nin (a.s) muhtereme eşi olarak yaşamıştır. İmam Ali (a.s) ve Hz. Fatıma’nın (s.a) İmam Hasan (a.s), İmam Hüseyin (a.s) ve “Muhsin” isminde üç erkek. Hz. Ummu-l Kulusum ve Hz. Zeybep (Allah’ın selamı hepsinin üzerlerine olsun) isminde iki kız çocukları olmuştur.

Hz. Resulüllah’ın (s.a.a) vefatından sonra, Hz. Fatıma’nın (s.a) yaşadığı sorunları, son zamanlarda bazı odaklar tarafından sanki bir sanaryo ve algı operasyonu görüntüsü vererek, kamuoyu önünde tartışmaya çalışmıştır.

Şu sorunun cevabı bulunmalıdır. Hz. Fatıma (s.a) şehidemi oldu, yoksa kendi eceliylemi vefat etti.? Küçük oğlu Muhsini hangi gerekçeyle düşürdü, bunlar icma ile Ehl-i beyt imamların (a.s) beyanlarıyla açıklanırken bu gerçekler nereye konulacaktır.

Hz. Fatıma’nın (s.a) hayatını üç merhalede ele almak gerek.

A – Sekiz yıllık Mekke merhalesi.

B – Hz. Resulüllah’ın (s.a.a) vefatına kadar olan merhale.

C – Hz. Resulüllah’ın (s.a.a) vefatından sonra yetmiş beş veya doksan beş günlük merhale.

A ve B şıkkındaki merhalede; Hz. Fatıma’nın (s.a) baabsına yardım etmesi. Sekiz yıl Hz. Resulüllah’ın (s.a.a) Risaletinden ve velayetin den hiç çekinmeden bir babaya yardım etmenin ötesinde, Allah’ın Peygamber ve elçisini imanından dolayı savunarak Hz. Resulüllah’a (s.a.a) hep destek olmuştur.

Hz. Fatıma (s.a) gerektiyi zaman babasına bir annelik vazifesi yapmış, Onu anne şefkatıyla sarmış bağrına basmış, yürek yakmış ve Ona anne muhabbetsizliğini hiç hissettirmemiştir. Hz. Fatıma’nın (s.a) bu özelliklerini insan görünce neden Hz. Resulüllah (s.a.a) kızı Fatıma (s.a) için “Ümmi Ebiha” Babasının annesi diye buyruğu anlaşılıyor.

Hz. Fatıma (s.a) İmam Ali’ye (a.s) mükemmel bir eş ve yardımcı olmuştur. Çocuklarına anne şefkatının en üst noktasından onları sarmış, eğitimiş ve asırlar ötesi çağlara olgu edinecek mükemmel ve eşsiz bir evlat örneği sunmuştur.

Hz. Fatıma (s.a) Müminlere bir anne şafkatıyla onların dertleriyle ilgilenmiş, sorunlarını dinlemiş ve sıkıntılarına ortak olmuştur.

C şıkkında ki merhale; yetmişbeş veya doksanbeş günlük zaman diliminde, çok büyük bir mücadele vermiştir. Gasp edilen zamanın imamının hakkını savunmak ve İmamına sahip çıkmak için verdiği mücadeleden asla geri durmamıştır. O kısa dönemde çektiği bütün sıkıntı ve gördüğü zulüm zamanın imamının velayetini savunmasından kaynaklanmıştır.

Hz. Fatıma (s.a) vazife bilinciyle sorumluluklarını eksiksiz yerine getirmiştir. Çünkü Allah’ın Hücceti olduğunu biliyordu.

Hz. Fatıma (s.a) bir evladın baba ve anneye nasıl davranması, bir eşin kocasına karşı vazifesi, erkeğin aile sorumluluğu, bir annenin evlat yetiştirmede ki görev ve becerisi, zamanın imamına karşı sorumluluk ve vazife bilincini taşıması, İmamet ve velayete itaat etmesi gibi birçok hususta insanlara eşsiz bir örnektir.

‘’Allah’ım ilminin herşeyi kapsadığı kadar, Hz. Fatıma’ya (s.a), babasına, eşine ve evlatlarına selat ve selam eyle.’’

Bu duadaki ‘’İlminin her şeyi kapsadığı’’ cümlesinde ki İlahi sır, Hüccettir. Bu sır Velayet makamının merkezidir. Resulü Ekremin (s.a.a), İmam Ali’nin (a.s) ve onbir evladının velayetidir.

Hüccet makamı kâinatın yaratılışından önce Hz. Fatımada (s.a) tecelli bulmuştur. Hadisi Kutside; Allah Hz. Resulüllah’a (s.a.a) şöyle buyuruyor:

‘’Ey Ahmet (s.a.a) sen olmasaydın, kâinatı, Ali olmasaydı seni ve Fatıma olmasaydı siz ikinizi de yaratmayacaktım.’’

Hüccet ‘’Velayet’’makamının merkezi Hz. Fatıma’dır’ (s.a). Hz. Resulüllah (s.a.a) ile İmam Ali’nin (a.s) yaratılış sebebinin Hz. Fatıma’nın (s.a) Nübuvvet ile Velayet makamını birbirine bağlayan halka oluşudur.

Kur’anda Hüccet kelimesi şöyle açıklanmıştır.

‘’İşte bu, kavmine karşı İbrahim’e verdiğimiz hüccetimizdir.’’En’am/83

Başka bir ayette şöyle buyuruyor:

‘’Bizim yaptıklarımız bize, sizin yaptıklarınız da sizedir. Bizimle sizin aranızda bir çekişme ‘’Hüccet’’ yoktur.’’ Şura/ 15

‘’Hüccet’’ kelimesi, delil, işare, ayet ve velayet anlamında kullanılmıştır.

Hz. Fatıma (s.a) şöyle buyuruyor:

‘’Biz insanların Allah’a ulaşma vesilesiyiz. Biz Allah’ın seçtiği ve kutsallarıyız. Biz Allah’ın hüccet ve yol göstericileriyiz. Biz Allah Peygamberlerinin varisleriyiz.’’

İmam Cafer Sadık (a.s) Hz. Fatıma’nın (s.a) yücelik ve örnek bir yol gösterici azametine sahip olduğunu şöyle beyan ediyor:

‘’Biz ‘’Ehl-i beyt İmamları’’ Allah’ın insanlara hüccetleri, annem Fatıma (s.a) ise bize Hüccetidir.’’

İmam Sadık (a.s) Hz. Fatıma’nın (s.a) onbir imama Hüccet olduğunu beyan ederken, O Hazretin nasıl bir yüce makama sahip olduğuna işare etmektedir.

Hz. Fatıma (s.a) eşsiz bir örnektir, bununla ilgili Hz. İmam mehdi (a.f) şöyle buyuruyor:

‘’Resulüllah (s.a.a) kızı Fatıma da (s.a) benim için çok güzel örnekler vardır.’’

Anam Fatıma’nın (s.a) hayatının bütün evreleri benim için eşşiz ve mükemmel bir örnektir. Hz. Fatıma da (s.a) Yaşlı, genç, erkek ve kadın her akıl sahibi insan için seçkin bir örnektir. Her insanın O Hazretin hayatından örnek almalıdır.

Canlı ve masum İmam, İmam Mehdi (a.f) Hz. Fatıma’yı (s.a) kendine örnek alıyorsa, bizler neden Hz. Fatıma’dan (s.a) başkasını örnek alalım. Hz. Fatıma’yı örnek alamamak, oluşan toplumsal sorunların insan hayatını derinden etkilemesinin nedeni, Hz. Fatıma’yı (s.a) hakkıyla tanıtyamamaktandır. Eğer Hz. Fatıma (s.a) hakkıyla ve marifet ile tanınsaydı ve tanınırsa insanlığın sorunu çözülmüş olur, çünkü O Hazret hakkıyla tanınır ve örnek alınırsa, O’nun inayeti toplumun üzerine olur.