Dinlerin asıl endişesi insanın helak olması ve kurtuluşu konusudur. Hak ve batılı tanıma kurtuluş yolunu açar. Bu nedenle dinler hak (ve batıl) inançların fihristini kendi takipçilerine sunar ve böylece onların kendi inançlarını onlar doğrultusunda düzenlemelerini sağlar. Medrese ilimlerinden olan teoloji ilmi de burada ortaya çıkmaktadır.

Fakat üniversite ilimlerinden olan dinler bilimi, dini inançların hak veya batıl olduğuyla hiçbir işi olmaz ve sadece o inançları açıklamakla yetinir.

Çeşitli dinler insanın helak olmasında ve onun kurtuluşa ihtiyacı olduğundan söz etmişlerdir. Allah da Tin suresinde insanın helak oluşundan ve onun en aşağılık duruma düşmesinden açıkça bahsetmiştir. Günümüzde hümanizmin gündem edilmesiyle insanın helak olması konusu önceki önemini kaybetti ve çeşitli dinler, insanın durumunun diğer yönlerine teveccüh etti. Günümüzde Yahudiler ve Hristiyanlar insanın Allah şeklinde[1]yaratılışına ve Müslümanlar insanın Halifetullah makamına ve değerine[2]vurguda bulunmaktadırlar.

Her din akli ve nakli delillerle kurtuluşun kendisine has olduğunu savunur. Kimi zaman da zaruret halinde insanların gönlünü alabilmek için bu sınırı biraz genişletir. Hristiyanlar sürekli şunu derler:

“Hristiyan toplumunun dışında bir kurtuluş yoktur.”[3]

Petrus’un dilinden Hz. İsa hakkında şöyle dediği nakledilmiştir:

“Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiç bir ad yoktur.” (Elçilerin işleri, 4:12)

Biz Müslümanlar da İslami temellere uygun olarak kurtuluşun İslam dinine has olduğuna yakin etmeliyiz:

 وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْاِسْلَامِ دٖينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِى الْاٰخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرٖينَ 

“Kim İslam’dan başka bir dine yönelirse, ondan asla kabul edilmeyecektir ve o, ahirette hüsrana uğrayanlardandır.” Âl-i İmran/85