Bismillahirrahmanirrahim

İmam Mehdi’nin (a.f) üstün ve asil vasıflar ve özelliklerinden bazıları kişiye özel ve benzersizdir veya diğer evliya ve peygamberlerin bazılarına sahip olduğu tüm vasıf ve özelliklerin kapsamlısıdır.

1- Halkın en bilge ve en hekimi

Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur:

انّ الله اختار من الایام الجمعه و من اللیالی القدر و من الشهور رمضان و اختارنی نبیا و اختار علیا لی وصیا و ولیا و اختار من علی الحسن و الحسین علیه السّلام حجّه الله علی العالمین تاسعهم اعلمهم و احکمهم.

Şüphesiz Allah, gündüzlerden Cuma'yı, gecelerden Kadir Gecesini ve aylardan da Ramazan ayını seçti. Beni Nebi seçti ve halifem ve vasim olarak Ali'yi seçti. Ali’den en bilge ve en hekim olan Hasan ve Hüseyin ve onların dokuz evladını alemlere Allah’ın hücceti olarak seçti. [1]

2- Allah’ın özel inayet sebebi

İmam Muhammed Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur:

القائم منّا منصور بالرعب مؤید بالنصر تطوی له الارض.. .

Kaim, bizdendir; düşmanların kalbine korku salınarak ilahi yardımla doğrulanmıştır. Toprak onun için evcilleşir ve … [2]

Yine İmam Muhammed Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: Âl-i Muhammed’in (s.a.a) Kaimi zuhur ettiği zaman, Allah onu işaretçi ve yakın olan meleklerle destekler. Cebrail onun önünde, Mikail sağ tarafında ve İsrafil sol tarafında hareket eder. Korku ve vahşet, onun önünden, arkasından, sağından ve solundan bir aylık yol mesafesinde hareket eder. (Yani o hazretin heybetinin nuru bir aylık yolu kapsamaktadır.) Allah’ın en yakın melekleri onun hizmetindedirler. Onun yanında çekilmiş ve yalın kılıç vardır. Allah-u Teâlâ, Rum, Deylem, Hind, Kabul ve Hazar’ı onun için fethedecektir. [3]

3-Peygamberlerin Benzeri ve Özü

İmam Zeynelabidin (a.s) şöyle buyurmuştur:

فی القائم منّا سنن من الانبیاء: سنه من ابینا آدم علیه السّلام و سنه من نوح سنه من ابراهیم و سنّه من موسی و سنّه من عیسی و سنّه من ایوب و سنّه من محمد صلّی اللّه علیه و آله؛ فأمّا من آدم، و نوح فطول العمر و امّا من ابراهیم، فخفاء الولاده و اعتزال النّاس و امّا من موسی فالخوف و الغیبه و امّا من عیسی فاختلاف النّاس فیه و امّا من ایوب فالفرج بعد البلوی و امّا من محمّد فالخروج بالسّیف.

Bizim Kaim'imizde peygamberlerin sünnetleri vardır: Babamız Adem'den (a.s) bir sünnet, Nuh'tan bir sünnet, İbrahim'den bir sünnet, Musa'dan bir sünnet, İsa'dan bir sünnet, Eyüp'ten bir sünnet ve Hz. Muhammed'den (s.a.a) bir sünnet. Âdem ve Nuh'tan "ömrün uzunluğunu" ve İbrahim'den "doğumun gizli olması ve insanlardan uzaklaşması", Musa'dan "korku ve gaybeti", İsa'dan "insanların onun hakkında anlaşmazlığa düşmesi" ve Eyüp'ten "beladan sonra kurtuluşu" ve Muhammed’den (s.a.a) "Kılıçla huruç (kıyam) etmeyi" ve …. [4]

4- Uzun bir ömrü olması

İmam Zeynelabidin (a.s) o hazret konusunda şöyle buyurmuştur:

فی القائم سنّه من نوح و هو طول العمر

Kaim’de Nuh’tan bir sünnet vardır ve o da ömrünün uzun olmasıdır. [5]

6- İmamlar ve evliyalar tarafından saygı duyulan ve sevilen olması

Vadedilen Mehdi, Allah'ın seçtiği ve salihlerin, nebilerin ve peygamberlerin, özellikle de kendisinden önceki imamların kalpleri tarafından sevilen ve onların özel saygı ve ilgilerine konu olmuştur.

İmam Cafer Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur:

لو ادرکته لخدمته ایام حیاتی.

Eğer onun dönemini derk etseydim, bütün ömrümü onun hizmetine adardım. [6]

Sekizinci İmam (a.s) onun aziz ismini (Kaim) işittiğinde ayağa kalktı ve mübarek ayakları üzerinde durarak başını aşağı doğru eğdi. Sonra sağ elinin içini başının üzerine koyup şöyle buyurdu:

اللهم عجّل فرجه و سهّل مخرجه

Allah’ım! Onun zuhurunu çabuklaştır ve zuhur ve kıyam yolunu kolaylaştır. [7]

Muhaddis Cezairi de nakletmiştir ki “Birgün İmam Sadık’ın (a.s) meclisinde o hazretin ismi zikredildi. Hazret (a.s) ona ihtiram ve tezim için ayağa kalktı. [8]

6- Hz. İsa’nın (a.s) iktida ettiği (Uyduğu)

İmam Mehdi’nin (a.s) belirgin özelliklerinden biri de Hz. İsa (a.s) ve Hızır (a.s) gibi bazı evliyaların ve Allah'ın seçkin kullarının ona tabi olması ve onunla arkadaşlık etmesidir.

O hazretin (a.f) dünya çapında olan kıyamından sonra, Hz. İsa (a.s) da zuhur eder ve İmam'ın (a.f) arkasında yer alır. Onun liderliğine itaat eder ve hatta onunla birlikte namaz kılar….

Allah resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur:

یجتمع المهدی و عیسی بن مریم، فیجی ء وقت الصلاه فیقول المهدی بعیسی تقدّم؛ فیقول عیسی: انّک اولی بالصلاه؛ فیصلّی عیسی وراءه مأموما.

“Mehdi ve İsa b. Meryem birlikte gelirler. Namaz vakti geldiğinde, Mehdi, İsa’ya “Öne geç (namaz kıldır)” der. İsa şöyle der: “Şüphesiz sen namaza daha evlasın”. Sonra İsa o hazrete uyarak onun arkasında namaz kılar.” [9]

Başka bir rivayette de Hz. Peygamber’den şöyle rivayet edilmiştir: “Cennet benim hanedanımdan olan ve Allah’ın sevdiği, bizi onları sevmeğe emrettiği dört kişiye müştaktır. Ali, Hasan, Hüseyin ve İsa’nın arkasında namaz kıldığı Mehdi. [10]

7- Cennetin En Güzel Varlığı

Muteber rivayetler gereğince Hz. Mehdi (a.f) hem dünyada ve hem de cennette cemal ve kemal bakımından eşsizdir. Hz. Peygamber (s.a.a) onun konusunda şöyle buyuruyor:

     المهدی طاووس اهل الجنّه

“Mehdi, cennet ehlinin tavusudur.” [11]

Bu ilginç tabir hiçbir peygamber veya imam hakkında gelmemiştir ve Hz. Mehdi’ye (a.f) mahsustur. Bu sır, onun güzelliğinin nihayeti, ilahi ve fevkalade olan cemalidir. Öyle ki cennettekiler arasında seçkin ve örnektir. Özet olarak cennetin en güzel varlığı ve bütün cennet halkının en görülmeğe değeridir. [12]

8- Peygamberlerin Mirasçısı

Rivayetler gereğince bütün nebilerin ve vasilerin mucize ve iddiaları Hz. Mehdi (a.f) ile birliktedir. Yani o, peygamberlerin ve vasilerin varisidir. Allah-u Teâlâ, nebilerin mucizelerini onun ihtiyarına bırakmıştır. Hz. Mehdi’nin (a.f) yanında peygamberlerin mirasının varlığı şunu açıklamaktadır: O hazret, onların bütün sıfat ve özelliklerinin toplandığı ve onların şahıslarına mahsus olan araç ve gereçleri bulundurmaktadır. Örnek olarak:

a)- Hz. Adem’in (a.s) tabutu. Hz. Mehdi (a.f) onu Taberiye gölünden çıkarır; öyle ki ne çürümüş ve ne de parçalanmıştır. [13]

b)- Hz. Musa’nın (a.s) asası. Onu Taberiye gölünden -bir rivayette ise, Antakya mağarasından- çıkarır ve onunla Musa’nın Firavun’a ettiği gibi eder.

c)- Hicr-i Musa (a.s). Mekke’den alacağı bir taştır ve Kufe’ye kadar nereye vurursa, oradan su kaynağı çıkar. Ashabı o sudan içer. Susuz olan herkesin susuzluğu gider ve aç olan herkes doyar. [14]

d)- Tevrat, incil ve diğer ilahi kitaplar…. Hz. Mehdi (a.f) halkı Tevrat’a, İncil’e ve diğer ilahi kitaplara davet edecektir. Onları Antakya’daki mağaradan çıkaracak ve Tevrat halkı arasında Tevrat’la, İncil halkı arasında İncil’le ve Zebur halkı arasında Zebur’la hükmedecektir. [15]

e)- Hz. Yusuf’un Gömleği. Hz. İbrahim’i ateşe attıkları zaman Cebrail bu gömleği onun üzeine giydirdi. Onu bazu bağı yaparak İshak’ın bazusuna bağladı. İshak Yakub’a ve Yakup Yusuf’a bağladı… Daha sonra Hz. Mehdi’nin (a.f) elindedir. [16]

f)- Hz. Süleyman’ın (a.s) yüzüğü. Bu yüzük Hz. Mehdi’nin (a.f) yanındadır. Onu eline aldığı vakit cinler ve kuşlar onun etrafına toplanır. [17]

g)- Hz. Peygamber’in (s.a.a) gömleği. Yakup b. Şuayb, İmam Cafer Sadık’tan (a.s) şöyle rivayet etmiştir: “Kaim’in kıyam ettiği vakit giydiği gömleği göstermeyeyim mi?” “Neden?” diye arz ettim. Sonra o hazret bir sandığı isteyerek açtı ve pamuklu gömleği çıkardı. Onu açtı ki birden sol etek tarafında kan olduğunu müşahede ettim. Sonra şöyle buyurdu: “Bu, Peygamber-i Ekrem’in (s.a.a) ön dişleri darbe aldığındaki gömleğidir”. O kanlı gömleği öptüm ve yüzüme yasladım. Sonra İmam Sadık (a.s) onu topladı ve kaldırdı. [18]

Bunlara ilave olarak Hz. Peygamber’den (s.a.a) ve Hz. Ali’den (a.s) diğer şeyler onun yanındadır. Bunlar: Hz. Peygamber’in (s.a.a) emmamesi, zırhı, yüzüğü, asası, Hz. Ali’nin (a.s) atı, mushafı, zülfükarı, Hz. Peygamber’in (s.a.a) ahitnamesi ve …..

İmam Cafer Sadık (a.s), Hz. Peygamber’den (s.a.a) İmam Zaman’a (a.f) mirasın onaylanması konusunda şöyle buyurmaktadır: “Allah Resulü’nün turası Kaim imama ulaşır”. Yarandan biri “Turas nedir?” diye sorar. O şöyle buyurur: Allah Resulü’nün kılıcı, zırhı, emmamesi, elbisesi, kamçısı, atı, eğeri ve savaş aletleri.” [19]

---------           

[1]- Biharu’l Envar, c.46, s.372, c.14; Kemalu’d-Din, s.281, h.32.

[2]- Biharu’l Envar, c.52, s.191; Müntehabu’l Asar, s.360.

[3]- Gaybeti Numani, s.234; Beşaretu’l-İslam, s.118.

[4]- Kemalu’d-Din, c.1, s.221, h.3.

[5]- Kemalu’d-Din ve Temamu’n-Nimet, c.1, s.322, h.4.

[6]- Gaybeti Numani, s.245.

[7]- Müntehi’l Amal, c.2, s.333; Biharu’l Envar, c.51, s.30.

[8]- Necmü’s-Sakıb, s.444.

[9]- Tezkiretü’l Havas, c.2, s.325; Müntehabu’l-Eser, s.317.

[10]- İsbatu’l Huda, c.7, s.103.

[11]- Keşfü’l-Ğumme, c.2, s.481.

[12]- Şemsi Vilayet, s.81.

[13]- Biharu’l Envar, c.52, s.351, h.9104.

[14]- Biharu’l Envar, c.52, s.224, h.37; Usul-u Kâfi, c.1, s.258, h.614.

[15]- Biharu’l Envar, c.52, s.351, h.103; İlelü’ş-Şerai, s.161.

[16]- Biharu’l Envar, c.17, s.147, c.30; Usul-u Kâfi, c.1, s.258, h.516.

[17]- Mehdi Muhtazar, s.46; Rivayetlerde İmam Mehdi’den Sorular, s.45, 46.

[18]- Gaybeti Numani, s.350.

[19]- Biharu’l Envar, c.54, s.242.