Toplantıda yapılan konuşmalardan sonra, İmam’a (a.s) mektup yazarak onu Kufe’ye davet ettiler. [1] Kufeliler yazdığı mektubu Abdullah b. Seb’i Hemdani ve Abdullah b. Val aracılığı ile yolladılar. [2] O ikisi mektubu Ramazan ayının 10. günü Mekke’de İmam Hüseyin’e (a.s) ulaştırdılar. [3] Kufelilerin gönderdiği ilk mektubun üzerinden iki gün geçmeden, onlar her birinde bir ila dört imza bulunan yüz elli mektubu Kays b. Musahhar Seydavi, Abdurrahman b. Abdullah b. Gedini Erhebi ve Umare b. Ubeydi Seluli’nin beraberinde İmam’ın (a.s) yanına gönderdiler. [4]

Mektupların tamamının içeriği İmam Hüseyin’in (a.s) Kufe’ye gelmesi hakkındaydı. Bu mektupların gönderilmesinden sonra, Kufeliler en son mektuplarını iki gün sonra “Hani b. Hani Sebii” ve “Said b. Abdullah Hanefi” adlı iki elçiyle İmam Hüseyin’e (a.s) göndererek, ondan Kufe’ye gelmesini istediler. [5]

İşin ilginç yanı, Ben-i Ümeyye hükümeti destekçilerinin önde gelenlerinden Şebes b. Rib’i ve Haccar b. Ebcer’de, Yezid b. Haris b. Yezid b. Ruveym, Azre b. Kays, Amr b. Haccac Zubeydi ve Muhammed b. Umeyr Temimi ile birlikte İmam Hüseyin’e mektup yazarak [6] imamın küfeye gelmesini istediler. [7] İmam Hüseyin (a.s), Kufeliler tarafından gönderilen mektuplara cevap vermek noktasında teemmül ediyor ve bekliyordu. Bir günde 600 mektubun gelmesi [8] ve daha sonra birbiri ardına gönderilen mektupların sayısının 12000’e ulaşmasıyla [9] İmam Hüseyin (a.s) bir mektup yazarak Hani b. Hani Sebii ve Said b. Abdullah Hanefiye [10] verdi. İmam Hüseyin (a.s) Kufelilere yazdığı mektupta şunlar yazılıydı: “Kardeşim, amcaoğlum ve güvendiğim bir kişiyi size gönderdim. Eğer o, topluluğunuzda aranızdaki akıl ve fazilet sahiplerinin görüşünün, elçilerinizin bana bildirdiğiyle ve mektuplarınızda okuduğumla aynı olduğunu yazarsa, ben de inşallah pek yakın bir zamanda size gelirim. [11] İmam Hüseyin (a.s), Müslim b. Akil’in Kufelilerin sözlerini onaylaması durumunda Kufe’ye geleceği haberini verdi.

Mekke'den Kufe’ye Hareket

İmam Hüseyin’in (a.s) yolculuğa çıkacağı şayiası Mekke halkı arasında yayıldı ve onlardan çoğunu endişelendirdi. Abdullah b. Abbas ve Muhammed b. Hanefiye, İmam Hüseyin’in (a.s) yanına gelerek imamı (a.s) Kufe’ye gitmekten vazgeçirmeye çalıştılar.

İmam Hüseyin (a.s) ve ashabı, Allah’ın evini (Kâbe) tavaf ettikten ve Safa ve Mina amellerini yaptıktan sonra yola çıkmak için hazırlandılar. [12] Sonunda 4 ay beş gün Mekke’de ikamet ettikten sonra, Salı günü Zilhicce ayının 8. günü (Terviye günü) [13], 82 kişiyle beraber [14] ve başka bir rivayete göre Kufe büyüklerinden 60 kişi, aile ve yârenleri ile Kufe’ye gitmek için Mekke’den ayrıldı. [15]

------------------

[1]- Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 3, s. 157 - 158; İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 27 -28; Şeyh Müfid, el-İrşad, c. 2, s. 36 - 37; İbn-i Esir, el-Kamil fi’t-Tarih, c. 4, s. 30.

[2]- Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 3, s. 157 - 158; Taberi, Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarih-i Taberi), c. 5, s. 352; İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 28; Şeyh Müfid, el-İrşad, c. 2, s. 38 ve İbn-i Esir, el-Kamil fi’t-Tarih, c. 4, s. 20.

[3]- Ebu Hanife Ahmed b. Davud ed-Deyneveri, el-Ahbaru’t-Tival, s. 229; Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 3, s. 157 – 158 ve Ebu’l Fida İsmail b. Amr ibn-i Kesir, el-Bidaye ve’n-Nihaye, c. 8, s. 151.

[4]- Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 3, s. 158; Taberi, Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarih-i Taberi), c. 5, s. 352; İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 29 ve Şeyh Müfid, el-İrşad, c. 2, s. 38.

[5]- Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 3, s. 158; Taberi, Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarih-i Taberi), c. 5, s. 353; İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 29 ve Şeyh Müfid, el-İrşad, c. 2, s. 38.

[6]- Taberi, Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarih-i Taberi), c. 5, s. 353 ve Şeyh Müfid, el-İrşad, c. 2, s. 38.

[7]- Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 3, s. 158 – 159 ve İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 37 – 38.

[8]- Seyyid b. Tavus, el-Luhuf, s. 24.

[9]- Seyyid b. Tavus, el-Luhuf, s. 24.

[10]- İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 37; Taberi, Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarih-i Taberi), c. 5, s. 353; Ahmed b. Ebi Yakup el-Yakubi, Tarih-i Yakubi, c. 2, s. 241 ve Şeyh Müfid, el-İrşad, c. 2, s. 38.

[11]- Muhammed b. Cerir Et-Taberi, Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarih-i Taberi), c. 5, s. 353 ve İbn-i Esir, el-Kâmil fi’t-Tarih, c. 4, s. 21.

[12]- Taberi, Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarih-i Taberi), c. 5, s. 385 ve İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 69.

[13]- Belazuri, Ensabu’l Eşraf, c. 3, s. 160; Taberi, Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarih-i Taberi), c. 5, s. 381 ve İbn-i E’sem Kufi, Mektelu’l Hüseyin (a.s), s. 81

[14]- İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 69; Harezmî, Mektelu’l Hüseyin (a.s), c. 1, s. 220 ve Ali b. İsa Erbili, Keşfu’l Ğumme, c. 2, s. 43.

[15]- İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, tahkik, Muhammed b. Samil es-Sulemi, Hamise 1, c. 1, s. 451; İbn-i E’sem Kufi, el-Futuh, c. 5, s. 69.