Soru: Hocam İmam Ali (a.s)'ın Nehcul Belağa'daki bir hutbesinde şöyle buyuruyor:

"Dinin evveli onu tanımaktır. Tanıyışın kemâli, onu tasdik etmektir. Tasdik edişin kemâli, onu bir bilmektir. Bir bilişin kemâli, ona karşı öz doğruluğuna ermektir. Öz doğruluğunun kemâli onu noksan sıfatlardan tenzîh etmektir. Çünkü bilmek gerekir ki ne sıfat söylenirse söylensin, O, sıfatla vasfedilemez; her sıfat, vasfedilenden gayridir; onunla bilinemez."

Burada İmam Allah Teala'ya sıfat isnat etmenin doğru olmadığını söylüyor. Peki, Allah’ın zati veya subuti sıfatlarından bahsediliyor. Bu anlamda bizlerin Allah’ı bu şekilde bilmesi yanlış mı acaba?

Birde Allah’ın isimleri var “Esmaül hüsna dediğimiz” 99 isim. Peki, bu isimlere Allah’ı sınırlamış olmuyor muyuz? Bunlarla ilgili biraz açıklama verirseniz çok memnun olacağım.

Allah razı olsun. Allah emanet...

Cevap: Muhterem kardeşim, Hz. Emirü’l-Mu’minin’in (a.s) bu cümledeki sıfattan kastı, mahlûkata ait sıfatlardır. Mahlûkta ait olan sıfatlar hem noksanlıklarla iç içedir, hem mevsuftan ayrı olan sıfatlardır.

Allah-u Teala’nın kemal sıfatları hem noksanlıklardan münezzehtir, hem bu sıfatlar Allah-u Teala’nın zatından ayrı değildir. Sıfatı, zatının özüdür. O büsbütün ilimdir, büsbütün kudrettir, büsbütün hayattır vs…  İmam’ın bu anlamı kastettiğini aynı hutbenin bir bölümündeki şu cümlesi teyid ediyor: “(Melekler) Allah’ı tevehhüm ve hayalle tasvir etmezler; mahlûkatın sıfatlarını Allah’a isnat etmezler.”