Mübarek ramazan ayında, Hz. Resulullah’ın (s.a.a) makamı Allah’ın kendisinden kaynaklanan kullî velâyetiyle bütün bereketleri bu âleme yayar; İmamların ayı olan Şaban ayı ise, mutlak velâyetin bereketiyle ve Hz. Resulullah’ı (s.a.a) izleyerek bu manaları sürdürür.

O hâlde Ramazan ayı bütün perdeleri yırtmış ve Cebrail-i Emin bu ayda Hz. Resulullah’a (s.a.a) nazil olmuştur. Başka bir deyişle, Hz. Resulullah (s.a.a) vahiy melesi Cebrail’i dünyaya sokmuştur. Şaban ayı ise, velâyet ayı olup bütün bu anlamları sürdürmektedir. Ramazan ayı mübarektir; çünkü Kur’ân bu ayda nazil olmuştur. Şaban ayı da mübarektir; çünkü bu ayda da Ehlibeyt İmamları’nın (a.s) duaları geçmiştir.

Ramazan ayında nazil olan Kur’ân, bütün öğretileri ve insanoğlunun ihtiyaç duyduğu tüm şeyleri kapsamaktadır. İmamların ayı olan Şaban ayı ise, bütün alanlarda bu hakikat ve manaların devamıdır. Kur’ân-ı Kerim’de gizli olarak geçen şey, Ehlibeyt İmamları’nın (a.s) dualarında da gizli olarak geçmiştir.

Şabaniyye duasında şöyle geçer: "Allah’ım! Beni çağırdığında sana icabet eden, mülahaza ettiğinde celal ve yüceliğin karşısında paramparça olan, gizli olarak kurtardığın ve sana karşı açıkça hayır amelde bulunan kimselerden kıl." Bu dua kendinden geçiş meselesini söz konusu etmektedir; nitekim Kur’ân-ı Kerim’de de Hz. Musa (a.s) hakkında, "Rabbi dağa tecelli edince onu paramparça etti…" buyrularak Hz. Musa’nın (a.s) kendinden geçtiği anlatılıyor.

Bu, kendinden geçme ayıdır, bu da kendinden geçmeği isteyen aydır. Bu ay Allah’ın Peygamber-i Ekrem’e (s.a.a) tecellisidir ve bu ay Resul-i Ekrem’i (s.a.a) izleyerek, Allah’ın Ehlibeyt İmamları’na (a.s) tecellisidir. Hz. Mehdi’nin (a.f) çeşitli boyutları vardır; insanoğlunun gördüğü, onun bu boyutlarından bazılarıdır.  

Nitekim insanoğlunun Kur’ân-ı Kerim’den ve Hz. Resulullah’tan (s.a.a) gördüğü de o maneviyatın bazısıdır. Kur’ân-ı Kerim’de öyle maneviyatlar vardır ki, Hz. Resulullah (s.a.a) ve o hazretin öğrencilerinden başka hiç kimse onlardan yararlanmamış, hiç kimse onları bilememiştir. Dualarımızda da bu özelliğe sahip olan meseleler vardır. Hz. Resulullah (s.a.a) bütün varlıklara hâkim olduğu gibi, Hz. Mehdi de (a.f) bütün varlıklara hâkimdir. Hz. Resulullah (s.a.a), peygamberlerin sonuncusudur; Hz. Mehdi (a.f) ise, imamların. O, asaleten kullî velâyetin sonuncusudur ve bu ise, bil-ittiba olarak kullî velâyetin sonuncusudur.

O hâlde bu iki ay saygı duymamız gereken aylardır. Şaban ve Ramazan aylarındaki duaları okuyup haklarında düşünmeliyiz. Bu manaların ehli olan müfessirler Ehlibeyt İmamlarının (a.s) dualarını tefsir etmelidirler. Şabaniyye münacatı, eşine az rastlanan münacatlardandır. İmam Zeynülabidin’den (a.s) nakledilen Ebu Hamza Sümâlî duası gibi, onun da eşine az rastlanmaktadır, bunun da. Kumeyl Duası Şaban ayında geçmiş olup, Şaban ayının on beşinde okunan dualardandır. Kumeyl Duası bizim idrak edemeyeceğimiz derin hakikatleri içermektedir. Ehlibeyt İmamları’ndan (a.s) üzerinde düşünülmesi gereken dualar rivayet edilmiştir. Ehl-i ilim ve marifet sahipleri bunları açıklayıp, insanlara sunmalıdırlar; gerçi hiç kimse onların hiç birisinin hakikatini açıklayamaz…

Allah Resulü (s.a.a) Şabân ayını oruç tutar ve Ramazan ayının orucuyla birleştirir ve şöyle buyururdu: "Şabân benim ayımdır; kim benim ayımdan bir gün oruç tutarsa, cennet ona farz olur."