Şeytan'ın itiraflarına geçmeden önce şeytan hakkında bir hadis:

Hz. Ali (a.s) şöyle buyuruyor: "...Allah'ın İblis'e (Şeytan'a) yaptığından ibret alın. Zira onun uzun amelini ve şiddeti çabasını (Allah'a itaatini) yok etti. Şeytan Allah'a altı bin yıl ibadet etti ki (bu sayının) dünya yılı hesabıyla mı yoksa âhiret yılı hesabıyla mı olduğu da belli değildir. Bütün bunlar bir saat kibir ve (Adem’e) üstünlük taslamasından başına geldi..." [1]

1- İmam Sadık'tan (a.s) şöyle rivayet edilmiştir: "İblis (Şeytan) şöyle demiştir: "Beş kişiye benim yapabileceğim bir şey yoktur; onların dışında kalanlar ise benim elimdedirler: Sadık bir niyetle Allah'a sarılan ve bütün işlerinde ona  güvenen, tevekkül eden kimse; gece ve gündüzünde Allah'ı çok tesbih (zikir) eden (O'nu sürekli hatırlayan, unutmayan) kimse, kendisi için istediğini mü'min kardeşi için de isteyen kimse; karşılaştığı musibet ve belalar karşısında kendini kaybetmeyen (sabırlı olan) kimse; Allah'ın kendisine kısmet ettiği rızka razı olan ve rızık endişesine kapılmayan kimse." [2]

2- Şeytan'ın Hz. Nuh'a (a.s) itirafları: "...Ey Nuh... üç yerde beni hatırla; zira o üç yer, benim insana en yakın olduğum yerlerdir; (bil ki ben o üç yerde insanı aldatabilirim): Gazaplandığın zaman beni hatırla; iki kişi arasında hüküm vermek istediğin zaman beni hatırla; yalnız bir yerde (yabancı namahrem) bir kadınla yalnız başına kaldığın zaman beni hatırla."           

3- Şeytan'ın Hz. Musa'ya (a.s) itirafı: "Bir sadaka vermek istediğin zaman, onu (hemen) yerine getir. Zira bir kul sadaka vermek istediği zaman ben onun yanına takılır, onu vazgeçirinceye kadar uğraşırım."

4- Şeytan'ın Resul-i Ekrem Hz. Muhammed'e (s.a.a) itirafları: "Bir gün Şeytan ile Resulullah arasında geçen uzun bir konuşmadan sonra Allah Resulü Şeytan'dan ashabına öğüt vermesini istedi; Şeytan da Resulullah'ın şefaatini umarak Resulullah'ın ashabına şu nasihatlerde bulundu: "Ey Peygamber'in ashabı, saadete kavuşmak istiyorsanız, öğütlerimi dinleyin ve beni unutmayın:

1. Namaz vakti geldiğinde, namaz için acele edin, yoksa ben size vesvese edip bir işe meşgul ederim ve böylece namazdan mahrum olursunuz.

2. Namahrem kadınlara bakmayın; yoksa saparsınız.

3- (Erkekleri ilgilendiren konularda) kadınların dediğine kulak asmayın; yoksa dininiz bozulur.

3. Hayrat yapmak istediğiniz zaman, acele edin; yoksa ben hemen yetişir engel olmaya çalışırım.

4. Misafire değer verin; zira misafir Allah'ın bir hediyesidir.

5. Allah'ın kelamını (Kur'an’ı) çok okuyun ve dinleyin; zira Kur'an'ı okuyan da sevap alır, dinleyen de.

6. Alimler, zahidler ve salihlerle çok oturup kalkın; zira bu itaatlerin en üstünüdür.

Bilin ki Allah beni yarattığı zaman, sadece ona itaat etmeyi seçtim; fakat Adem'i yaratıp ona secde etmemi emrettiği zaman, ben itaat etmediğim için, beni dergahından kovdu ve onun lanetine uğradım ki başka melekler bundan ibret alsınlar. Ya Resulullah, sen biliyorsun ki ben Allah'a yakın bir kimseydim; kaç bin tane "İsm-i Azam" biliyordum; üç yüz bin yıl Allah'a ibadet ettim, meleklerin öğretmenliğini yaptım; melekler beni medh ederlerdi. İşte benim bu güne dûçar olmam, kibir ve kendimi beğenmişliğimden oldu.  O halde siz de benim gibi kendinizi ateşe atmayın." Bunları söyledikten sonra şiddetli bir şekilde ağladı. Öyle ki haline Resulullah dahi acıdı.... Sonra Allah Resulü yüzünü ashabına çevirerek şöyle buyurdu: "Ey benim ashabım! Tövbe edin ve Şeytan'ın dediklerinden kaçının ki, onun şerrinden emanda kalasınız, inşallah."

5- Yine Şeytan'ın, Hz. Resulullah'a (s.a.a) itirafları:  Bir gün Resul-i Ekrem (s.a.a) Medine mescidinden çıkarken Şeytan'ı mescidin kapısında gördü ve, "Neden buraya gelmişsin?" diye sordu. Şeytan şöyle dedi: "Ben Allah tarafından gönderilmişim ki sorularına cevap vereyim.

Allah Resulü (s.a.a) şöyle sordu: "Ey melun, neden ümmetimi cemaat namazından alıkoyuyorsun?"

Şeytan: "Ümmetin cemaat namazına gittiği zaman, şiddetli bir ateş benim vücudumu bürüyor ve cemaat dağılıncaya kadar, onu kendimden uzaklaştıramıyorum."

Resulullah (s.a.a): "Neden ümmetimi duadan men ediyorsun?"

Şeytan: "Zira onlar duaya meşgul oldukları zaman, ben kör ve dilsiz oluyorum; onlar dağıldığı zaman, benim körlük ve dilsizliğim de düzeliyor."

Resulullah (s.a.a): "Neden ümmetimin Kur'an okumasına engel oluyorsun?"

Şeytan: "Zira onlar Kur'an okudukları zaman, ben lehim gibi eriyorum."

Resulullah (s.a.a): "Neden ümmetimi cihattan men ediyorsun?"

Şeytan: "Zira onlar cihada çıktıkları zaman, onlar dönünceye kadar benim iki ayağıma ağır halkalar bağlıyorlar."

"Onlar hacca gittikleri zaman, onlar dönünceye kadar beni ağır zincirlerle bağlıyorlar. Onlar sadaka verdikleri zaman benim başımı odun gibi testereyle kesiyorlar."

Hatırlatma: Bütün bu temsiller Şeytan'ın o durumlardaki şiddetli rahatsızlığını ifade etmek içindir.

------------

[1]- Nehc’ül Belağa, Hutbe: 192

[2]- Bihar’ül Envar, C.69, S.378