Arapça bir ibaret olan “Regaib”, Recep ayındaki ilk Perşembe gününü Cuma gününe bağlayan gecedir. Müslümanların inancına göre bu gece melekler, beşeri toplumlara ilahî rahmeti ulaştırmak için yeryüzüne inerler. Regaib gecesi, İslam dünyasında ibadet ve dualarla geçirilmektedir.

“Regaib” sözcüğü “rağibet” (رغیبة) kelimesinin çoğulu ve bir şeye rağbet, arzu, istem, meyil ve çokluca bağış ve mağfiret anlamına gelmektedir. Dolayısıyla “regaib gecesi”nin ilk anlamı ibadet, kulluk ve istemin çokça olduğu bir gece ve Allah kullarının Allah’a dua, ibadet ve yakarışa oldukça eğilim gösterdiği gece anlamındadır.

“Regaib gecesinin” ikinci anlamı, Allah’ın bağış ve mağfiretinin çok olduğu gece ve Allah kullarının Allah’a yönelerek, O’nun büyüklüğü karşısında huşu göstermesi ve Allah’ın sonsuz bağış, mağfiret ve nimetlerini elde etmeye liyakatlerinin olduğu anlamındadır.

Gecenin İbadet ve Amelleri

Hz. Fahr-i Kâinat Efendimizden (s.a.a) nakledildiğine göre, bu gecenin ibadetleri şöyledir:

Ayın ilk Perşembe günü oruç tutulur ve akşamında ise, (Cuma akşamı) akşam namazı ile yatsı namazı arasında 12 rekâtlı namaz kılınır. Namazlar ikişer rekâtlı kılınır ve her rekâtında bir kere Fatiha suresi, üç kere Kadir suresi ve on iki kere İhlas suresi okunur. 12 rekâtlı namaz bittikten sonra 70 defa şöyle söylenir:

اللّهم صلّ على محمد النبّى الاُمّى و على آله

“Allahumme Salli ela Muhammedin-Nebiyyil Ummi ve ela Alihi”

“Allah’ım! Ümmi peygamber Muhammed ve Ehlibeytine rahmet et.”

Sonra secdeye gidilir ve 70 defa şöyle denir:

سبّوحٌ، قُدّوسٌ، رب الملائكة والرّوح

“Subbuhun Kuddusun Rabbu’l Melaiketu ve’r-Ruh”

“Melekler ve Ruhun rabbi olan Allah, mukaddes ve bütün noksanlıklardan münezzehtir.”

Sonra secdeden kalkılır ve 70 defa şöyle denir:

ربّ اغفر وارحم و تجاوز عمّا تعلم انّك انت العلى العظيم

“Rabbi’ğ fir verhem ve tecavez amme te’lem inneke entel aliyyul azim.”

“Allah’ım! Bağışla merhamet et. Hakkımızda bildiğin şeylerden (kötülüklerden) geç; doğrusu en yüce ve ulu ancak sensin.”

Yeniden secdeye gidilir ve yeniden 70 defa şöyle denir:

سبّوحٌ، قُدّوسٌ، رب الملائكة والرّوح

“Subbuhun Kuddusun Rabbu’l Melaiketu ve’r-Ruh”

Sonra burada her türlü hacet Allah-u Teâlâ’dan istenilir.

Hz. Resulullah Efendimizin (s.a.a) buyurduğuna göre, Regaib gecesinde birçok günahlar bu gecenin hatırına bağışlanır ve her kim bu namazı kılarsa, kabre konulduğu ilk gece Allah-u Teâlâ bu namazın sevabını ona parlak ve güzel yüzlü biri olarak gönderir. Fasih bir dille ona, “Ey benim habib’im! Müjdeler olsun ki her şiddet ve zorluktan kurtulanlardan oldun.”

Ona “Sen kimsin? Allah’a yemin ederim ki senin gibi güzel yüzlü birisini görmedim; senin sözlerinden daha tatlı bir söz duymadım ve senin kokun gibi güzel kokulu bir koku koklamadım,” der.

O da “Ben falan yılın, falan ayında, falan gece kıldığın namazın sevabıyım. Senin yanına hakkını eda etmek için geldim. Yalnızlığında birlikte olayım ve vahşeti senden gidereyim. Sur üfürülünceye kadar kıyamette ben senin üstüne gölge olacağım. Dolayısıyla mutlu ol ki hayır, asla senden yok olmayacaktır” der.