Süneni Beyhaki

Süneni Beyhaki'de kağıt kalem hadisesi şu şekilde geçmektedir:

...حدثنا سفیان بن عیینة عن سلیمان بن أبی مسلم قال سمعت سعید بن جبیر یقول سمعت ابن عباس رضی الله عنهما یقول یوم الخمیس وما یوم الخمیس ثم بکی ثم قال اشتد وجع رسول الله صلی الله علیه وسلم فقال ائتونی اکتب لکم کتابا لا تضلوا بعده أبدا فتنازعوا ولا ینبغی عند نبی تنازع فقال ذرونی فالذی انا فیه خیر مما تدعونی إلیه وأمرهم بثلاث فقال أخرجوا المشرکین من جزیرة العرب وأجیزوا الوفد بنحو مما کنت أجیزهم والثالثة نسیتها - رواه البخاری فی الصحیح عن قتیبة وغیره عن سفیان ورواه مسلم عن سعید بن منصور وقتیبة وغیرهما عن سفیان

[1]

Musannef San’ani

Musannef San’ani'de kağıt kalem hadisesi şu şekilde geçmektedir:

عن ابن عباس قال : لما احتضر رسول الله صلی الله علیه وسلم، وفی البیت رجال فیهم عمر بن الخطاب رضی الله عنه، فقال النبی صلی الله علیه وسلم : هل أکتب لکم کتابا لا تضلوا بعده ؟ فقال عمر: إن رسول الله صلی الله علیه وسلم قد غلب علیه الوجع، وعندکم القرآن، حسبنا کتاب الله، فاختلف أهل البیت، واختصموا، فمنهم من یقول: قربوا یکتب لکم رسول الله صلی الله علیه وسلم کتابا لا تضلوا بعده، ومنهم من یقول ما قال عمر، فلما أکثروا اللغو والاختلاف عند رسول الله صلی الله علیه وسلم، قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: قوموا، قال عبد الله: فکان ابن عباس یقول: إن الرزیة کل الرزیة ما حال بین رسول الله صلی الله علیه وسلم وبین أن یکتب لهم ذلک الکتاب، من اختلافهم ولغطهم.

[2]

أخبرنا ابن عیینة عن سلیمان الأحول عن سعید بن جبیر قال: قال لی ابن عباس: یوم الخمیس، وما یوم الخمیس؟ [ ثم بکی، حتی خضب دمعه الحصا، فقلت: یا أبا عباس ! وما یوم الخمیس؟] قال: یوم اشتد برسول الله صلی الله علیه وسلم وجعه، قال: ائتونی أکتب لکم کتابا لا تضلوا بعده أبدا، قال: فتنازعوا، ولا ینبغی عند نبی تنازع، فقالوا: ما شأنه؟ أهجر. استفهموه. فقال: دعونی، فالذی أنا فیه خیر مما تدعونی إلیه، قال: وأوصی عند موته بثلاث، فقال: أخرجوا المشرکین من جزیرة العرب، وأجیزوا الوفد بنحو ما کنت أجیزهم، قال: فإما أن یکون سعید سکت عن الثالثة عمدا، وإما أن یکون قالها فنسیتها.

[3]

İbn-i Sa’d’ın “Tabakat” Kitabı

İbn-i Sa’d’ın “Tabakat” Kitabında kağıt kalem hadisesi şu şekilde geçmektedir:

عن بن عباس قال اشتکی النبی صلی الله علیه وسلم یوم الخمیس فجعل یعنی بن عباس یبکی ویقول یوم الخمیس وما یوم الخمیس اشتد بالنبی صلی الله علیه وسلم وجعه؛ فقال: ائتونی بدواة وصحیفة أکتب لکم کتابا لا تضلوا بعده أبدا. قال: فقال بعض من کان عنده: إن نبی الله لیهجر. قال: فقیل له: ألا نأتیک بما طلبت؟ قال: أو بعد ماذا؟ قال: فلم یدع به

İbn-i Abbas şöyle diyor: ‘Peygamber (s.a.a) Perşembe günü hastalandı. Sonra İbn-i Abbas ağlamaya başladı ve şöyle dedi: “Ah perşembe günü! Ne perşembe günü idi o! Peygamber'in hastalığı ağırlaştığında ‘bana bir kâğıt ve divit getirin, size bir yazı yazayım ki ondan sonra asla yoldan sapmayasınız’ dedi.

İbn-i Abbas dedi ki: “Yanında olanlardan birisi ‘Peygamber, (haşa) hezeyan edip sayıklıyor’, dedi.

Sonra Peygamber'e istediğin şeyi getirelim mi? Diye sordular. Peygamber ise: “Bu sözlerden sonra mı?! Sonra Peygamber bir şey istemedi.[4]

Kenzü’l Ummal

Kenzü’l Ummal'da kağıt kalem hadisesi şu şekilde geçmektedir:

عن عمر قال: لما مرض النبی صلی الله علیه قال: ادعوا لی بصحیفة ودواة أکتب کتابا لا تضلوا بعده أبدا. فقال النسوة من وراء الستر: ألا تسمعون ما یقول رسول الله صلی الله علیه؟ فقلت: إنکن صواحبات یوسف إذا مرض رسول الله صلی الله علیه وسلم عصرتن أعینکن، وإذا صح رکبتن عنقه فقال رسول الله صلی الله علیه وسلم: دعوهن فإنهن خیر منکم.

Ömer şöyle diyor: “Peygamber hastalandığında kağıt ve divit istedi. Size ondan sonra sapmamanız için bir şeyler yazayım buyurdu.’ Kadınlar perde arkasından dediler ki: ‘Resulullah’ın ne dediğini duymuyor musunuz?!’ (Ömer diyor ki kadınlara) dedim ki: ‘Kuşkusuz sizler Yusuf’un zamanındaki kadınlar gibisiniz. Resulullah (s.a.a) hastalandığında gözünüzü sıkarsınız (yani, ağlarsınız), iyilişirse de boynuna binersiniz.’ Resulullah (s.a.a) buyurdu ki: ‘Onları bırakın. Onlar sizden daha hayırlıdır.”[5]

Yazıyı Yazmaktan Vazgeçmesinin Nedeni:

Hz. Fahri Kainat Efendimizin (s.a.a) vasiyet yazdırmaktan vazgeçmesinin nedeni, kendi huzurunda bazı sahabelerin yaptığı densizlik ve hakarettir. Kaldı ki böyle bir vasiyeti bu aşamada yazdırsa bile kendisinden sonra bunun fitne ve ihtilaftan başka bir etkisi olmayacaktı. Eğer vasiyeti yazmış veya yazdırmış olsaydı mesela şöyle diyeceklerdi: “Bu sözler -bundan Allah’a sığınırız- hezeyan mıdır, değil midir?!” Nitekim kendi huzurunda bile küstahça bunu söylemişler ve Efendimizin elinden: ‘yanımdan kalkın’ demekten başka bir şey gelmemiştir. Ayrıca Efendimiz bunda ısrar eder ve ne olursa olsun vasiyeti yazdırmış olsaydı, Efendimizin sayıklıyor dediği ve buna destek olan kimseler, inatlaşarak diretecek ve bu kişilerin takipçileri de Hz. Fahri Kainat Efendimizin -neuzubillah- sayıkladığını ispat etmek için abartı ve abartılı bir şekilde tartışacak ve bunun için onlarca kitap ve makale yazacaklardı. Nitekim vasiyet yazılmamasına rağmen bu konuda nakledilen rivayetlerin birçoğu tahrif edilmiş, eksik kaydedilmiş ve hakaret eden sahabeler inadına aklanmaya çalışılmıştır.[6]

-----------------------

[1] Beyhaki, es-Süneni’l Kubra, c. 9, s. 207.

[2] Sen’ani, el-Müsannef, c. 5, s. 438.

[3] Sen’ani, el-Müsannef, c. 6, s. 57.

[4] İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l-Kubra, c. 2, s. 242.

[5] El-Hindi, Kenzü’l Ummal, c. 5, s. 644.

[6] Şerafettin, el-Müracaat, s. 245; Farsça tercüme, Münazarat, s. 436-437.