Cevap: Hafta içinde Cuma gecesi ve gününün özel bir üstünlük ve değeri vardır ve bunlardan birisi şudur: Eğer mümin bir insan bu vakitte dünyadan göçerse, onun bereket ve değeriyle kabir ve berzah âlemindeki bazı sorun ve hadiseler ondan uzak kılınır. Peygamber-i Ekrem’den (s.a.a) şöyle rivayet edilmiştir: Cuma, günlerin efendisidir ve Allah onda iyilikleri katlar, günah ve kötülükleri yok eder, müminlerin derecelerini yükseltir, duaları kabul eder ve ihtiyaçları karşılar ve…[1]

 Bu hususta dinsel kaynaklarda bazı rivayetler zikredilmiştir ve örnek sıfatıyla onların birkaçına işaret ediyoruz: Peygamber-i Ekrem (s.a.a) şöyle buyuruyor: “Cuma gecesi veya günü ölen kimseden kabir azabı kaldırılır.”[2]

 Aynı şekilde İmam Sadık’tan (a.s) şöyle rivayet edilmiştir: “Her kim Perşembe günü öğleden sonra ile Cuma günü arasında bulunan zamanda dünyadan göçerse, kabir baskısından güvende olur.”[3]

Her kim Cuma günü dünyadan göçerse, ondan kabir azabı kaldırılır ve cehennem azabından kurtulur,[4] gibisinden bu içerikte başka rivayetler de nakledilmiştir. Bu rivayetlerin, bu günlerin saygınlığını korumak ve bereket ve feyizlerinden daha çok yararlanmayı hatırlatmak için ifade edildiğini anımsatmak gerekir. Mümin bir insan bu günlerde dünyadan göçtüğünde, hayatı boyunca mübarek günlerin değer ve faziletine özen göstermiş ve saygınlığını korumuş olması nedeniyle, Allah bağışta bulunarak kabir ve berzahın ilk gecesinin bazı azaplarını kendisinden uzaklaştırır.

-------------

[1] el-Kafi, c. 3, s. 414,

عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنِ ابْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللهِ ص إِنَّ يَوْمَ الْجُمُعَةِ سَيِّدُ الْأَيَّامِ يُضَاعِفُ اللهَ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ وَ يَرْفَعُ فِيهِ الدَّرَجَاتِ وَ يَسْتَجِيبُ فِيهِ الدَّعَوَاتِ وَ يَکْشِفُ فِيهِ الْکُرُبَاتِ وَ يَقْضِي فِيهِ الْحَوَائِجَ الْعِظَامَ وَ هُوَ يَوْمُ الْمَزِيدِ لِلَّهِ فِيهِ عُتَقَاءُ وَ طُلَقَاءُ مِنَ النَّارِ مَا دَعَا بِهِ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ وَ قَدْ عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ إِلَّا کَانَ حَقّاً عَلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَجْعَلَهُ مِنْ عُتَقَائِهِ وَ طُلَقَائِهِ مِنَ النَّارِ فَإِنْ مَاتَ فِي يَوْمِهِ وَ لَيْلَتِهِ مَاتَ شَهِيداً وَ بُعِثَ آمِناً وَ مَا اسْتَخَفَّ أَحَدٌ بِحُرْمَتِهِ وَ ضَيَّعَ حَقَّهُ إِلَّا کَانَ حَقّاً عَلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُصْلِيَهُ نَارَ جَهَنَّمَ إِلَّا أَنْ يَتُوبَ

[2] Men La Yehziruhu el-fakih, c. 1, s. 137, h. 371,

وَ قَالَ رَسُولُ اللهِ ص مَنْ مَاتَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ أَوْ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ رَفَعَ اللهُ عَنْهُ عَذَابَ الْقَبْرِ

[3] a.g.e. h. 372.

وَ قَالَ الصَّادِقُ ع مَنْ مَاتَ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ الْخَمِيسِ إِلَى زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ أَمِنَ مِنْ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ

[4] a.g.e. h. 373.

وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع لَيْلَةُ الْجُمُعَةِ لَيْلَةٌ غَرَّاءُ وَ يَوْمُهَا يَوْمٌ أَزْهَرُ وَ لَيْسَ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ يَوْمٌ تَغْرُبُ فِيهِ الشَّمْسُ أَکْثَرَ مُعْتَقاً مِنَ النَّارِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ مَنْ مَاتَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ کَتَبَ اللهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ مَنْ مَاتَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ أُعْتِقَ مِنَ النَّار