İmam Seccad’ın (a.s) annesinin adı hakkında fikir ayrılıkları bulunmaktadır. Annesinin adı hakkında, “Şehri Banu”, “Şehri Baneviye”, “Şahzenan”, “Cihan şah”, “Fatıma”, “Meryem”, “Gazele”, “Selafe”, “Herrar” gibi çeşitli adlar zikredilmiştir. Şeyh Müfid Hazretin annesinin adını “Şahzenan” ve dedesinin “Kisra oğlu Şehriyar oğlu Yezdgird” olduğunu yazmıştır. Şeyh Saduk, Hazretin annesinin babasını İran şahı “Şehriyar oğlu Yezdgird” olduğunu ve İmam Seccad’ın (a.s) doğumundan hemen sonra vefat ettiğini kaydetmiştir.

İmam Seccad (a.s), kendi döneminde “Ali el-Hayr”, “Ali Asgar” ve “Ali el-Abid” isimleri ile meşhurdu.[1]

Künyeleri: Ebü’l Hasan, Ebü’l Hüseyin, Ebu Muhammed ve Ebu Abdullah’tır.[2]

Lakapları: Zeynelabidin, Seyyidü's-Sacidin, Seccad, Haşimi, Alevi, Medeni, Kureyşi, Ali Ekber’dir.[3] “Zü’s-Sefinat” ona verilen bir başka lakaptır. Oldukça fazla ibadet etmesinden ve namaz kılmasından dolayı "Seccad" yani çok secde eden lakabını almıştı.[4]

Meşhur görüşe göre, İmam Seccad (a.s) hicretin 38. yılında dünyaya geldi. Bu görüşe göre, İmam Seccad (a.s), İmam Ali’nin (a.s) hayatından bir bölümünü ve ayrıca İmam Hasan (a.s) ve İmam Hüseyin’in (a.s) imametini yakından görmüş ve Muaviye’nin Şiaları Irak ve başka yerlerde baskı altına almaya çalıştığını gözlemlemiştir.

İmamet süresi 34 yıldır. Kerbela vakıasında bulunduğu gibi Harre vakıası, Tevvabin Hareketi ve Muhtar’ın kıyamına şahit olmuştur. “Sahife-i Seccadiye” ve “Risale-i Hukuk” onun eserlerindendir.

Zühri şöyle demektedir: "Ondan daha üstün bir Haşimi ve ondan daha Fakih birisini görmedim." Şafii şöyle demektedir: "O, Medine’nin en fakih insanıydı." Cahiz ise şöyle demektedir: "Onun fazilet ve erdemlerinden şüpheye düşen birini görmedim yahut ondan daha önemli birisinden söz ettiklerini duymadım."

Şehadeti

Ehlisünnetin tarihçilerinden Muhammed b. Ömer Vakıdi, İmam Cafer Sadık’ın (a.s) söylediği şu sözü: “Ali b. Hüseyin (a.s) 58 yaşında vefat etti” naklettikten sonra şöyle yazmaktadır: Bu söz İmam Seccad’ın (a.s) Kerbela’da iken 23 veya 24 yaşlarında olduğuna delalet etmektedir.[5]

Zühri ise şöyle demiştir: Ali b. Hüseyin 23 yaşında iken Kerbela’da babasının yanında idi.[6]

İmam Seccad (a.s) 94 (veya 95) yılında Velid b. Abdülmelik’in emri ile zehirletilerek şehit edilmiştir.[7] Medine’de bulunan Cennetü’l Baki mezarlığında amcası İmam Hasan Mücteba’nın (a.s) yanında defnedilmiştir.[8]

---------------

[1]- İbn-i Sa’d, et-Tabakatü’l Kübra, c. 5, s. 222; İbn-i Ebi’l Hadid, Şerhi Nehcü’l Belağa, c. 15, s. 273.

[2]- Zehebi, Seyru İ’lamü’n-Nubela, c. 4, s. 386; Kesrevi, Müessese Ricalü’l Kutubü’t-Tis’e, c. 3, s. 64; Ebu Hatem Razi, el-Cerh ve’t-Ta’dil, c. 6, s. 178; Dulabi, el-Kunye ve’l Esma, c. 1, s. 147; Süyuti, Tabakatü’l Haffaz, s. 37; Zehebi, el-Mukteni fi Suredi’l Kunye, c. 1, s. 199; Mezzi, Tehzibü’l Kemal, c. 13, s. 236.

[3]- Zehebi, Seyru İ’lamü’n-Nubela, c. 4, s. 386; Zehebi, el-İbber, c. 1, s. 83; Mezzi, Tehzibü’l Kemal, c. 13, s. 286; İbn-i Tağarri, en-Nucumü’z-Zahire, c. 1, s. 229; İbn-i Hallekan, Vafiyatü’l A’yan, c. 3, s. 266; İbn-i Hacer Askalani, Tehzibü’t-Tehzib, c. 7, s. 231; Kesrevi, Müessese Ricalü’l Kutubü’t-Tis’e, c. 3, s. 64.

[4]- İbn-i Hallekan, Vafiyatü’l A’yan, c. 3, s. 274; Kalkaşendi, Subhü’l A’şi, c. 1, s. 516; Mes’udi, Mürucü’z-Zeheb, c. 3, s. 160; Sa’lebi, Simarü’l Kulub, s. 226; İbn-i Ebi’l Hadid, Şerhi Nehcü’l Belağa, c. 10, s. 79.

[5]- İbn-i Sa’d, Tabakatü’l Kübra, c. 5, s. 222; İbn-i Manzur, Muhtasar-ı Tarih-i Demeşk, c. 17, s. 256; Erbili, Keşfü’l Gumme, c. 2, s. 191.

[6]- İbn-i Sa’d, Tabakatü’l Kübra, c. 17, s. 231.

[7]- Şebvari, el-İthaf bi-hubbi’l Eşraf, s. 143; Mes’udi, Rihlet-i İmam, 1995. Bkz. Mes’udi, Mürucü’z-Zehebi, c. 3, s. 160.

[8]- El-Müfid, el-İrşad, el-Cüzü’s-Sani, s. 138.