Bu kadar uzun bir ömür, sıradan insanların ömründen çok fazladır. Şii mütekellimler, İmam Mehdi’nin (a.s) uzun ömrüne yönelik şüphe ve sorulara çeşitli yanıtlar vermişlerdir.

Bazı mütekellimler bilim insanlarının elde ettikleri deneysel keşiflere dayanarak insanlar için uzun bir ömrün mümkün olduğunu ileri sürmektedirler. Örneğin Ayetullah Lütfullah Safi Gülpaygani, batılı bilim adamlarının bir insanın 800 veya 1000 yıl yaşayabileceğini iddia ettiklerini belirtmektedir. [1]

Uzun Ömrün Mümkün Olması

Hz. Resul-ü Kibriya (s.s.a) şöyle buyurmuştur:

“Dünyanın sonuna bir gün kalmış olsa bile, Allah zulüm ve kötülükle dolmuş olan yeryüzünü adaletle doldurması için, benim Ehlibeytimden bir kişiyi gönderecektir." [2]

Mucize: İmam Mehdi’nin (a.f) uzun ömrü mucizedir ve doğaüstü olaylardan biridir.

Allah’ın iradesi uzun bir ömre veya ömrün devamına yönelik olabilir.

İnsan nefsi, cisim ve bedeni yönetmekte ve ona egemendir. Eğer insan nefsi güçlü olursa, cismini yönetme dışında ona velayeti de olur. Allah’ın izni ile cisim ve bedenini daha uzun ömürlü kılabilir.

İnsanda baki kalma ve kalıcılık zatidir, baki olmamak ise arızidir. Arızi şeylerin bertaraf edilmesi ise mümkündür. Dolayısıyla arızi bir durum olmazsa, kalıcılık ve ölümsüzlük hâsıl olur.

Hz. Üzeyir’in (a.s) yemek ve içeceği yüz yıl sonra dahi sağlam ve taze olarak kalmıştır. Oysaki bunlarda can ve ruh yoktur. Ruh sahibi insanın sıradan bir ömürden uzun ömür sürmesi kaçınılmazdır.

Tarihi ve yaşanmış hadiselere baktığımızda, bir şeyin olasılığına en iyi delil, o şeyin vuku bulmuş olmasıdır. Tarihte onca örnekleri vardır.

Tarihi Örnekler

Ebu Hatem Sicistani, “el-Muammerun ve’l-Vesaya” kitabında sıra dışı uzun ömür yaşayan kişilerden bahsetmiştir. Şeyh Saduk, “Kemalu’d-Din”, Keraceki “el-Burhan ale Sıhhati Tul-i Ömri’l-İmam Sahibi’z-Zaman” kitabında da uzun ömür sürmeye yönelik şüphelere karşın, eserinde "Muammerler" babı açarak yanıtlar vermiş ve onlarca uzun ömür sürmüş kişiden bahsetmişlerdir.

Semavi Kitaplar

Tevrat, İncil ve Kur’an’da sıra dışı uzun ömür süren insanların varlığından bahsedilmiştir. Kur’an, Hz. Nuh’un (a.s) davet döneminin tufandan önce dokuz yüz elli yıl olduğunu belirtmektedir.

Rivayetler

Ehlibeyt İmamlarından nakledilen bazı rivayetlerde İmam Mehdi'nin (a.f) uzun ömürlü olmasına değinilmiştir.

İmam Seccad (a.s): Bizim kaimimizde peygamberlerden sünnetler vardır... Hz. Adem ve Hz. Nuh'tan sünneti uzun ömürlü olmasıdır.[3]

İmam Sadık (a.s) İmam Mehdi'yi (a.s) Hz. İbrahim'e (a.s) benzetmiş ve "Hz. İbrahim, iki yüz yıl yaşamasına rağmen otuz yaşındaki bir genç gibi görünüyordu." demiştir. [4]

İmamın (a.f) Ömrünün Sonu

İmam-ı Zaman (a.f) Ahir Zamanda kıyam ettikten sonra ilahi bir hükumet kuracaktır. Hadislerde hükumet süresinin 7 ile 303 yıl kadar olduğu zikredilmiştir. Ehlisünnet rivayetlerinde yedi yıl daha meşhurdur.[5] Şia rivayetlerinde ise on yıldan daha fazladır. Bazı Şia rivayetlerinde hükumet süresinin yedi yıl olduğu geçmiştir, ancak her bir yılın karşılığı on yıl[6] veya yirmi yıl[7] olduğu kaydedilmiştir. Bazı hadislerde ise hükumet süresinin Allah’ın iradesinde olduğu ve belirsiz olduğu kaydedilmiştir. Şialar için en meşhur görüş ise 19 yıldır.[8]

İmam Mehdi’nin (a.f) şehadet veya vefatının nasıl gerçekleşeceği rivayetlerde geçmemiştir.[9] Bazı âlimler tüm imamların şehit olduklarına binaen ve “Bizler ya katledilerek ya da zehirlenerek, şehit oluruz” hadisi gereği imam Mehdi’nin (a.s) de ömrünün sonunda şehit olacağı görüşündedir. Rivayet içeriği olmayan, yalnızca bir nakilde imamın şehadetinden bahsedilmektedir. Bu nakilde, İmam Mehdi'nin (a.s) yetmiş yıl hükumet sürdükten sonra sakalı olan bir kadın tarafından şehit edileceği geçmiştir. Gerçi “İlzamu’n-Nasib”[10] kitabı, bunu zuhurdan sonra gerçekleşecek hadiselerden biri olarak zikretmekte ve sonra bu nakilleri hadislerden elde edilen bir algı olarak ileri sürmektedir, ancak rivayetlerde böyle bir hadise rastlanmamaktadır.[11]

Şii-İmamiye inancına göre İmam-ı Zaman’ın (a.f) ömrü sona erince ric'at gerçekleşecektir. İmam Hüseyin (a.s) ric'at edecek ilk kişidir. İmam Hüseyin (a.s) İmam Mehdi’ye (a.f) namaz kıldıracak ve ona gusül vererek kendisini kefenleyecektir.

-----------

[1]- Safi, Nevid-i Emn ve Eman, s. 167-205.

[2]- Sünen-i Ebu Davud, c. 2, s. 310, h: 4283.

[3]- Şeyh Saduk, Kemalu’d-Din, c.1 s.322 (1385).

[4]- Tusi, El-Ğeybet, s. 420.

[5]- Taberi, s. 469, 480; İbn-i Hambel, c. 3, s. 17; el-Dani, c. 5, s. 1038, h. 553; Musuli, c. 12, s. 19, h. 665; Bkz. Mustafa Vermeziyar, İmam-ı Zaman’ın (a.f) hükumet süresini inceleme.

[6]- Müfid, c. 2, s. 381, c. 2, s. 385; Tusi, s. 474, h. 497.

[7]- Fettal Nişaburi, s. 264.

[8]- Numani, s. 353, 354, bab. 26, h. 1, 2, 3, 4.

[9]- Kazvini, Seyyid Muhammed Kazım, el-İmamu’l-Mehdi mine’l-Mehd ile’l-Lehd, s. 638.

[10]- Yezdi Hairi, Ali, İlzamu’n-Nasib fi İsbatu’l-Huccetu’l-Gaib, c. 2, s. 139.

[11]- Kazvini, Seyyid Muhammed Kazım, el-İmamu’l-Mehdi mine’l-Mehd ile’l-Lehd, s. 638.