Hz. Ümmü’l Benin’in (s.a) babası Ben-i Kilab[1] kabilesinden Ebu’l Mecl Hizam b. Halit, annesi Suheyl b. Amir b. Malik’in kızı Leyla veya Semame’dir.[2]

Hz. Fatıma’nın (s.a) vefatından yıllar sonra, Hz. İmam Ali (a.s) Arap soyunu tanımada ünlü olan kardeşi Akil’le asil bir aileden gelen, cesur ve savaşçı evlatlar doğurabilecek bir eş bulması konusunda istişarede bulundu. Akil, Hz. Ali’ye (a.s) Fatıma binti Hizam b. Halid’i önererek, şöyle dedi: ‘Araplar arasında (Ben-i Haşim’den sonra) Ben-i Kilab kabilesinden daha cesur erkekler görülmemiştir.’ Böylelikle Hz. İmam Ali (a.s) kardeşinin de tavsiyesi üzerine Ümmü'l Benin (s.a) ile evlendi.[3]

Ümmü’l Benin (s.a), Şialar nezdinde saygınlığı ve ihtiramı yüksek olan bir hanımefendidir. İmam Ali (a.s) ile evliliğinden “Hz. Abbas”, “Abdullah”, “Cafer” ve “Osman” adlı dört çocuk dünyaya geldi. Bundan dolayı Fatıma’ya (s.a) “Ümmü’l Benin” (oğulların annesi) denmiştir. Bu dört kişi cesaret ve kahramanlıklarıyla meşhurlardı. Ümmü’l Benin’in (s.a) her dört evladı da Kerbela’da önderleri ve abileri olan İmam Hüseyin’in (a.s) yanında şehit düşmüşlerdir.[4]

Hz. Ümmü’l Benin (s.a) Kerbela vakıasında bulunmamıştır. Kerbela esirleri Medine’ye girdiğinde, oğullarının şehit olduğu haberini veren kişiye ‘Bana Hüseyin’den haber verin’ demiştir. Ümmü’l Benin (s.a), dört oğlunun dördünün de İmam Hüseyin’in (a.s) yanında şehit düştüğünü öğrenince şöyle demiştir: “Keşke oğullarım ve yeryüzünde olan her şey Hüseyin'e feda olsaydı da o yaşıyor olsaydı.” Onun bu sözü, Ehlibeyt'e (a.s) ve İmam Hüseyin'e (a.s) olan kâmil ihlasına kanıt olarak yorumlanmıştır.[5]

Kerbela Vakıasından sonra, İmam Hüseyin (a.s) ve oğulları için sıkça ağıt yakmıştır. Öyle ki Ehlibeyt (a.s) düşmanları dahi ona eşlik etmişlerdir.

Hz. Ümmü’l Benin’in (s.a) ölüm tarihi tam olarak belli değildir. Cemaziyelahir ayının 13’ünde öldüğü maruftur. Ümmü’l Benin’in (s.a) kabr-i şerifleri “Cennetü’l Baki” Baki Kabristanındadır.

-------------

[1]- Taberi, Tarih, c. 4, s. 118.

[2]- İbn-i Anbe, Umdetu’t-Talib, s. 156; Gaffari, Talikat ber Makteli Hüseyin, s. 174.

[3]- İbn-i Anbe, Umdetu’t-Talib, s. 157.

[4]- İsfahani, Makatilu’t-Talibin, s. 82, 84; İbn-i Anbe, Umdetu’t-Talib, s. 356; Hassun, İ’lamu’n-Nisau’l Muminin, s. 496.

[5]- Hassun, İ’lamu’n-Nisau’l Muminin, s. 496, 497; Mehellati, Reyahinu’ş-Şeriat, c. 3, s. 293.