Bu kaynaklardan Müsned-i Ahmed b. Hanbel (ö. 241 hk) ve Sahih-i Buhari (ö. 256 hk) gibi bazıları, Ehl-i Sünnet’in, İmam Mehdi'nin (a.f) doğumundan önce yazılmış hadis kitaplarıdır. Bu kitaplar, İmam Mehdi (a.f) hakkındaki hadisleri toplayan Ehl-i Sünnet'in itibarlı kitaplarındandır.

Hasan b. Mehbub’un eseri olan “Meşihe” kitabı da bu konuyu ele alan Ehl-i Beyt kitaplarından biridir. Bu kitap, İmam-ı Zaman’ın (a.f) Gaybet-i Kübra’sından (büyük gaybetinden) yüz küsur yıl önce yazılmıştır. Bu kitapta İmam Mehdi'nin (a.f) gaybeti hakkındaki hadisler zikredilmiştir.[1]

Yine Ehl-i Beyt mektebinin önde gelen şahsiyetlerinden olan merhum Tabersî, İman Bâkır (a.s) ve İmam Sadık (a.s) zamanındaki hadis ravilerinin yazdıkları kitaplarda, gaybet hadislerini zikrettiklerini kaydetmiştir.[2]

Ehl-i Beyt ve Ehl-i Sünnet alimlerinden birçoğu, yalnızca Hz. Mehdi’yi (a.f) konu edinen kitaplar da yazmışlardır.[3] Bu kitaplardan bazıları Hz. Mehdi’nin (a.f) doğumundan önce yazılmıştır. Ehl-i Sünnet alimlerinden olan “Revacanî” (ö. 250 hk) “Ahbaru’l-Mehdi” adındaki İmam Mehdi (a.f) hakkındaki kitabını İmam Mehdi’nin (a.f) doğumundan önce yazmıştır.[4]

Yine İmamların (a.s) ashaplarından "Enmatî" ve "Muhammed b. Hasan b. Cumhur" gibi bazıları Hz. Mehdi’nin (a.f) doğumundan önce o hazret ve gaybeti hakkında kitap yazmışlardır.[5]

Evet, Hz. Mehdi (a.f) hakkındaki hadisler o kadar yaygın ve o kadar fazladır ki, İslâmî meselelerden çok azı hakkında bu kadar hadise rastlanılır. Ne Ehl-i Sünnet ve ne de Ehl-i Beyt ekolünde bu hadislerin kesinliği hususunda şüphe yoktur. Hatta Ehl-i Beyt alimlerine ilâveten birçok Ehl-i Sünnet alimi de bu hadislerin mütevatir ve kesin olduğunu açıklamışlardır. Onlardan biri olan “Menakibu’ş-Şafiî” kitabının sahibi "Secezî" (ö. 363 hk) şöyle diyor: “Aziz İslâm Peygamberi’nden (s.a.a) Hz. Mehdi’ye ait nakledilen hadisler, tevatür haddini bulmuştur.”[6]

“El-İmamu’l-Mehdi” kitabının yazarı şöyle diyor: “Ehl-i Beyt ve Ehl-i Sünnet kaynaklarında mevcut olan İmam Mehdi hakkındaki hadisler eğer sayılacak olursa, İmam Mehdi (a.f) hakkında binlere varan rivayet ile karşılaşırız ki, bunun büyük bir rakam olduğu açıktır. Hatta Müslümanların asla şüphe etmediği ve herkesin kabul ettiği kesin İslâmî meseleler hakkında dahi, bu kadar hadis mevcut değildir.” [7]

Bütün bunlar, İslâm tarihinin başlangıcı olan asr-ı saadetteki Müslümanların ve onları takip eden nesillerin Hz. Mehdi'nin (a.f) kıyam vaadi ile aşina olduklarını; bu husustaki inançlarının yaygın ve şüphe götürmez olduğunu; özelikle de Ehl-i Beyt mektebinde yetişmiş olanların bu hakikate sarsılmaz ve sağlam inançlarının olduğunu; o dönemde yaşayan bütün inananların hayatları boyunca o mübarek zatın doğuşunu beklediklerini açıkça ortaya koymaktadır.

Hz. Mehdi (a.f) hakkında gelen hadislerde onun Haşim oğullarından, Hz. Fatıma’nın (s.a) evlatlarından ve İmam Hüseyin’in (a.s) soyundan olduğu; babasının adının “Hasan”, kendi adının Hz. Peygamber’in (s.a.a) adı, künyesinin Hz. Peygamber’in (s.a.a) künyesi olduğu; gizli bir şekilde dünyaya gelip, gizli yaşayacağı; biri kısa müddetli ve diğeri uzun müddetli olmak üzere iki gaybeti olacağı; Allah’ın istediği zamana kadar gizli kalacağı ve sonunda Allah’ın emriyle zuhur ve kıyam edeceği; İslâm dinini tüm dünyaya hâkim kılacağı; alabildiğine zulüm ve kötülükle dolan dünyayı tekrar adalet ve eşitlikle dolduracağı açıklanmıştır.

Bu hadislerde on ikinci imamın şahsî ve cismî hususiyetleriyle imametine ilişkin diğer meseleler de açıklanmıştır.

Bütün bunlar “Mehdilik” akidesinin kesin İslamî bir akide olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Bu açık delillerden sonra fazla bir şey eklemeğe gerek görmüyoruz. Hidayet Allah-u Teâlâ'nın elindedir. Deliller açıklandıktan ve yol gösterildikten sonra dileyen hidayet yolunu ve dileyen de gayrisini seçer. Dönüş Allah'adır; ihtilaf edilen konularda da hakemlik yapacak olan O’dur.

----------------------

[1] – A’lamu’l-Vera, s. 444; İsbatu’l-Huda c. 7. s. 53.

[2] – A’lamu’l-Vera, s. 443.

[3] - “Nevid-i Emn ve Eman” kitabının 95. sayfasında 32 kitabın adı zikredilmiştir. “Mehdi-i Ehl-i Beyt” kitabında ise, Ehl-i Sünnetten 41 ve Ehl-i Beyt mezhebinden 110 kitap zikredilmiştir. "El Mehdiu’l -Muntazar" kitabının 21. ve 24. sayfalarında ise, 14 kitabın ismi yer almıştır. Son zamanlarda yazılan “Kitabname-i Hz. Mehdi (a.f)”de de o hazret hakkında yazılan 2500 kitabın ismi kaydedilmiştir.

[4] - el-Mehdiu’l-Muntazar, s. 21; El fihrist-i Şeyh Tusi kitabı. s. 176, Meşhed Üniversitesi.

[5] – Fihrist-i Şehy Tusi, s. 284 ve 301.

[6] - "el-Mehdiu’l-Muntazar" kitabı s. 85.

[7] - “İmam Mehdi” kitabı, s. 66.