Halis İbadet Halis Hayrın İnmesine Sebep Olur

1- “Kim, Allah katına halis ibadetini yüceltirse, Allah da halis hayırlarını ona indirir.” [1]

Peygamberlerin varisleri

2- “Biz Resulullah’ın Ehl-i Beyt’i, Allah’ın yaratıkları arasındaki vesilesi, seçkin kulları, kutsal odakları, açık delilleri ve göndermiş olduğu peygamberlerin varisleriyiz.” [2]

Gerçek Mutlu

3- “Gerçek mutlu, Ali’yi hayatında ve ölümünden sonra seven kimsedir.” [3]

Güler Yüzlülük

4- “Mümine karşı güler yüzlü olmak, insana cenneti kazandırır; zalim ve sapıklara karşı güler yüzlü olmak ise, insanı cehennem ateşine sürükler.” [4]

Büyüğüne daha yumuşak davran

5- “Sizin en iyiniz, büyüğüne karşı daha yumuşak davranan ve hanımlar için daha şefkatli ve bağışlayıcı olanınızdır.” [5]

Kadınların daha Hayırlısı

6- “Kadınlar için daha hayırlı olan, erkekleri görmemeleri ve erkeklerin de onları görmemeleridir.” [6]

Allah’a En Yakın Olduğu An!

7- “Kadının Rabbine en yakın olduğu an, evinin içinde olduğu andır.” [7]

Annenin hizmetinde ol

8- “Sürekli annenin hizmetinde ol. Çünkü cennet onun ayakları altındadır.” [8]

Üç Şey Benim İçin Sevimlidir

9- “Dünyanızdan üç şey benim için sevimlidir: Allah’ın kitabını tilavet etmek, Resulullah’ın (s.a.a) yüzüne bakmak ve Allah yolunda infak etmek.” [9]

Yararı Olmayan Oruç!

10- “Oruç tutan, dilini, kulağını, gözünü ve diğer organlarını haramdan korumazsa, o tuttuğu oruç ne derdine değer ki!” [10]

Her Müslümanın Bilmesi Gereken Sofra Adabı

11- Sofranın, her Müslümanın bilmesi gereken on iki adabı vardır. Bunlardan dördü farz, dördü müstehap ve dördü edeptendir.

Farz (gerekli) olanlar şunlardır: Nimetin asıl sahibini tanımak; vermiş olduğu nimete razı olmak; yemekten önce onu anmak; yemeğin başında ve sonunda ona şükretmek.

Müstehap olanlar da şunlardır: Yemekten önce abdest almak; oturarak yemek; yemek esnasında sol taraf üzerine oturmak ve üç parmakla yemek.

Edepten olanlar da şunlardır: Önünde olandan almak; lokmaları küçük tutmak; yemeği iyi çiğnemek ve yemekte başkalarının yüzüne az bakmak.” [11]

Önce Komşu!

12- Hz. Hasan (a.s) annesi hakkında şöyle demiştir: “Annem Fatıma’nın bir Cuma gecesi, kendi mihrabında sabaha kadar rüku ve secde (ibadet) halinde olduğunu, mümin erkek ve kadınların ismini birer-birer anarak çok dua ettiğini, fakat kendisi hakkında hiç dua etmediğini gördüm. Bunun üzerine anneme “Anne, neden başkaları hakkında dua ettiğin gibi kendin hakkında da dua etmiyorsun?” dedim. Şöyle cevap verdiler: “Yavrum! Önce komşu sonra insanın kendisi.” [12]

Sıkılmadan Sor!

13- Bir kadın Hz. Fatıma"nın (s,a) huzuruna gelip: “Benim zayıf bir annem vardır. Namazda bilmediği bir şeyle karşılaşmış ve cevabını öğrenmem için beni size gönderdi” dedi. Hz. Fatıma (s.a) onun sorusunu cevaplandırdı. O, ikinci bir soru sordu. Hz. Fatıma (s.a) onu da cevaplandırdı. Sonra üçüncü bir soru daha sordu. Böylece on kez sordu ve cevaplarını aldı. Sonra çok soru sorduğundan “Size fazla zahmet vermiş olmayayım, ey Allah Resulü’nün kızı!” dedi. Hz. Fatıma (s.a) “Sormak istediğin ne varsa, sıkılmadan sor. Acaba bir yükü bir gün boyunca damın üzerine çıkarmak için bin dinar karşılığında kiralanan adama yapacağı bu iş zor gelir mi?” diye sordu. Kadın “Hayır, gelmez” dedi. Bunun üzerine Hz. Fatıma (s.a) ona şöyle buyurdu: “Ben senin her sorunun cevabını yanıtlama karşılığında yerle arşın arasını dolduracak inciden daha fazla bir mükafatla mükafatlandırılacağım. Bundan dolayı bu iş bana asla zor gelmez...” [13]

----------------

[1]- Avalim, c.11, s.623; Nehcu’l-Hayat, s.25.

[2]- Şerh-i Nehcu’l-Belağa, c.16, s.211; Nehcu’l-Hayat, s.36.

[3]- Yenabiu’l-Mevedde, s.213; Menakıb-i Harezmi, s.47; Zehairu’l-Ukba, s.92; Nehcu’l-Hayat, s.48.

[4]- Biharü’l-Envar, c.75, s.401; Avalim, c.11, s.628; Nehcu’l-Hayat, s.26.

[5]- Delailu’l-İmamet; Nehcu’l-Hayat, s.157.

[6]- Biharü’l-Envar, c.43, s.84; Keşfu’l-Ğumme, c.2, s.23; Nehcu’l-Hayat, s.160.

[7]- Biharü’l-Envar, c.43, s.92; Avalim, c.11, s.223; Mecmau’z-Zevaid, c.9, s.202; Nehcu’l-Hayat, s.164.

[8]- Kenzu’l-Ummal, c.16, s.426; Nehcu’l-Hayat, s.312.

[9]- Vekayiu’l-Eyyam , s.295; Nehcu’l-Hayat, s.271.

[10]- Delailu’l-İmamet, s.7; Avalim, c.11, s.626; Nehcu’l-Hayat, s.158.

[11]- Nefaisu’l-Lübab, c.3, s.124 (el yazılı); Avalim, c.11, s.629; Nehcu’l-Hayat, s.56.

[12]- Biharü’l-Envar, c.43, s.82; Keşfu’l-Ğumme, c.2, s.25; Beytu’l-Ahzan, s.22; Nehcu’l-Hayat, s.149.

[13]- Biharü’l-Envar, c.2, s.3; Mehaccetu’l-Beyza, c.1, s.30; Avalim, c.11, s.621; Nehcu’l-Hayat, s.225.