Şöyle birkaç soru akla gelebilir:

"Bir veya birkaç kişinin çalışmasıyla bir yere varılmaz ki?! Ayrıca benim ne suçum var ki imamı görme feyzinden mahrum bırakılıyorum?"

Cevap şudur:

Bizler eğer bütün insanları fikri kemale erdirmek, insanları İslam’ın hakikatleriyle tanıştırmak ve İmam-ı Zaman’ın (a.f) hedeflerine yakınlaşmak için çalışırsak, kendi görevimizi yapmış olur ve buna karşılıkta büyük bir sevaba ereriz.

Zira bir adım dahi olsa insanlık toplumunu hedefe doğru yürütmüş oluruz ki bu işin değerini büyük âlimler de takdir ederler. Bu sebeple rivayetlerde kurtuluşu beklemenin en büyük ibadetlerden olduğu yer almıştır.

Gaip olan İmam Mehdi’ye (a.f) inanmak, kurtuluşu beklemek ve İmam-ı Zaman’ın (a.f) zuhurunu gözlemek, Müslümanlara büyük bir ümit vermektedir. Bu ümit, başarı ve ilerlemede en büyük etkenlerden biridir. Ümitleri kaybolan bir toplum ise, asla başarıya ulaşamaz.

Evet, dünyanın acı durumu, maddi fikirler akını, ilim ve öğretiler pazarının kesatı, zayıf sınıfın günaşırı mahrumiyeti, sömürgecilik tekniklerinin gelişmesi, soğuk ve sıcak savaşlar ve doğuyla batı arasındaki silahlanma yarışı, hayırsever ve aydın insanları oldukça rahatsız etmekte ve bazen de insanoğlunun ıslah kabiliyeti ilkesinde dahi şüpheye düşmektedir.

Beşer için var olan tek ümit ışığı ve bu karanlık âlemde çakan tek ümit kıvılcımı, kurtuluşu, tevhit hükümetinin altın çağını ve ilahi hükümlerin hâkimiyetini beklemektir.

Titrek ve ümitsiz kalplere huzur veren ve mahrum sınıfın yaralı kalplerine merhem olan bu kurtuluşu beklemektir. Müminleri inançlarında sabit ve dinde payidar kılan da bu kurtuluşu beklemektir.

Dünyanın hayırseverlerini iş ve faaliyetlere teşvik eden, hakkın zaferine olan imandır. İnsanlığı ümitsizliğin korkunç uçurumundan kurtaran ve ümidin aydın yoluna sevk eden de o gaybi güçten yardım dilemektir.

İslam Peygamber’i (s.a.a) de cihanşümul tevhit hükümetinin programını açıklamak ve cihanşümul ıslahatın öncüsünü tanıtmakla, İslam dünyasından ümitsizlik ruhunu yok etmiş ve ümitsizliğin kapılarını kapamıştır.

Müslümanların bu İslami program vasıtasıyla dünyanın dağınık milletlerinin dikkatini çekeceği ve tevhit hükümetinin teşkilinde bütün insanları birleştireceği beklenmektedir.

İmam Ali b. Hüseyin (a.s) şöyle buyuruyor: "Kurtuluşu beklemek, kurtuluşun en büyük kısımlarından biridir."[1]

Özetle: Vaad edilmiş Mehdi’ye inanmak Şiiler için parlak bir gelecek hazırlamıştır ve onlar o günün ümidiyle yaşamaktadırlar. Ümitsizlik ve yenilgi ruhunu yok etmiş ve onları iş, hedef yolunda çalışma, nefis tezkiyesi ve ilahi öğretilerle ilgilenmeye teşvik etmiştir. Şiiler maddecilik, şehvetperestlik, zulüm, küfür, dinsizlik, savaş ve sömürünün karanlık çağında, tevhit hükümetini insanlığın akli tekâmülünü, zulüm saltanatının yıkılmasını, gerçek barışın sağlanmasını ve ilim pazarının parlak dönemini açık bir şekilde müşahede etmekte ve gerekli şartları gerçekleştirmeye çalışmaktadırlar.

İşte bu yüzden Ehl-i Beyt’ten (a.s) nakledilen rivayetlerde kurtuluşu beklemenin en büyük ibadetlerden olduğu ve hak yolunda şehadete denk sayıldığı kaydedilmiştir."[2]

--------------

[1]- Biharu’l Envar, c.52, s.122.

[2]- Biharu’l Envar, c.52, s.122 ila 150.