?nsanlar buna çok seviniyorlard?. Üstelik hakk? hakl?ya vermi? ve ?slami hilafeti Peygamber’in Ehl-i Beyt’ine teslim etmi?lerdi. Aleviler de bir yere kadar seviniyorlard?. Gerçi kendileri hilafete ula?amam??t? ama en az?ndan Emevilerin zulmünden kurtulmu?lard?.

Halk bu zafere oldukça sevinmi?, ülkenin durumunu ?slah, ?slam’? ilerletme ve kendi durumlar?na çeki düzen verme konusunda alt?n rüyalar görmeye ba?lam??lard? ve birbirlerini müjdeliyorlard?.

Ama çok geçmeden bu tatl? uykudan uyand?lar. Durumun pek de?i?medi?ini ve Abbaso?ullar? hükümetinin de Ben-i Ümeyye hükümetiyle ayn? oldu?unu gördüler. Hepsi de mevki ve makam dü?künü, ayya? ve halk?n mal?n? zorla elinden alan kimselerdi.

Adalet, ?slahat ve ilahi hükümleri icra gibi bir dertleri yoktu. Yava? yava? insanlar uyan?yor, geçmi? hatalar?n?n ve Abbaso?ullar?n?n kurnazl???n?n fark?na var?yorlard?.

Aleviler de, Abbaso?ullar?n?n kendilerine, ?slam’a ve müslümanlara yapt?klar?n?n, Emevilerin yapt?klar?yla fazla farkl? olmad???n? gördüler. Bu sebeple yeniden sava?mak ve Abbaso?ullar?n?n halifeleriyle mücadele etmekten ba?ka çareleri yoktu.

Hareketi en iyi ?ekilde ba?latacak olanlar, Ali ve Fat?ma’n?n (a.s) evlatlar?yd?. Ancak bunlar aras?nda hilafete herkesten daha çok lây?k olan bilgin, fedakâr, iffetli ve lay?k insanlar vard?. Üstelik onlar Hz. Peygamber’in (s.a.a) gerçek evlatlar?yd? ve bu yak?nl?klar? dolay?s?yla halk taraf?ndan seviliyorlard?.

Öte yandan, onlar mazlumdular ve me?ru haklar? çi?nenmi?ti. Halk kitleleri yava? yava? Peygamber ailesine yöneldiler. Abbasî halifelerinin diktatörlü?ü artt?kça, Ehl-i Beyt’in sevgisi de halk?n kalbinde art?yor; bu da onlar? zulümle sava?maya te?vik ediyordu. Böylece halk hareketi ve Alevilerin k?yam? ba?lad?.

Arada bir onlardan birinin etraf?na toplan?yor ve büyük bir k?yam ba?lat?yorlard?. Bazen de Peygamber zaman?ndan kalan ve müslümanlar?n zihninde yer eden “Mehdilik” inanc?ndan istifadeyle inkilab?n öncüsünü “vadedilmi? Mehdi” olarak tan?t?yorlard?. Bu sebeple Abbaso?ullar?n?n hilafeti kat?, cesur ve bilgin kimselerle kar??kar??ya kalm??t?.

Abbasî halifeleri, Alevi seyyidlerini çok iyi tan?yorlard?. Onlar?n zâti liyakâtî, fedakarl???, hürmeti ve ?erafetinden haberdar idiler. Öte yandan ?slam Peygamber’inin (s.a.a) vadedilmi? Mehdi hakk?ndaki müjdelerini de duymu?lard?.

Hz. Peygamber’den (s.a.a) nakledilen hadisler esas?nca, Hz. Mehdi’nin (a.f) Hz. Zehra’n?n (s.a) evlatlar?ndan oldu?unu; k?yam edece?ini ve zalimlerle sava?arak, kesin bir zafere ula?acaklar?n? biliyorlard?.

Mehdilik olay?ndan ve bunun halk?n kalbindeki manevi etkilerinden haberdar idiler. Bu yüzden denilebilir ki Abbasi hilafetine yönelen en büyük tehlike Aleviler taraf?ndan idi.

Halife ve u?aklar?n?n gözünden rahat uykuyu alan ve onlar?n ruhsal dengesini bozanlar da onlard?. Halifeler de gece gündüz halk? Alevilerin etraf?ndan da??tmaya çal???yorlard?. Her türlü toplanma, hareket ve k?yama engel oluyorlard?. Özellikle de tan?nm?? Alevileri büyük bir dikkatle ve gizlice izliyorlard?.

Yakubi ?öyle diyor: "Musa Hadi, Alevileri yakalamak için büyük bir çaba gösteriyordu. Onlar?n aras?na büyük bir korku salm??t?. Bütün ?ehirlere haber göndererek, Ebu Talib’in soyundan olanlar? yakalamalar?n? ve kendisine göndermelerini emretmi?ti."[1]

Ebu’l Ferec ?öyle yaz?yor: "Mansur hilafete ula??nca bütün gücüyle Muhammed b. Abdullah b. Hasan’? yakalamak ve hakk?nda bir bilgi elde etmek için çal??t?."[2]

---------------

[1]- Tarih-i Yakubi, Necef bask?s?, c.3, s.142, h.1384.

[2]- Mekatilu’l Talibiyyin, s.143.