Sekizinci İmam, İmam Rıza (a.s) şöyle buyuruyor:

"Anne babaya iyilik etmek vaciptir; hatta müşrik olsa dahi. Elbette Allah'a isyan olan şeylerde onlara itaat edilmez."

Buraya kadar ayet ve hadislerden anne ve babanın ikisine de iyilik ve itaat etmenin önemi anlaşılıyordu. Fakat diğer bir çok hadisten anlaşılıyor ki annenin hakkı ve ona iyilik yapmak daha önemlidir. İşte bu hadislerden bir bazıları:

Bir gün birisi Hz. Resulullah'a (s.a.a) "Ben kime iyilik yapayım?" diye sorar. Hz. Resulullah (s.a.a) "Annene" der. Sonra tekrar “kime?” diye sorduğunda, tekrar "Annene" der. Adam üçüncü defa tekrar sorar ve Hz. Resulullah (s.a.a) yine "Annene" der. Adam yine sorunca, Hz. Resulullah (s.a.a) bu sefer "Babana" diye cevap verir.

Rivayet edildiğine göre birisi Hz. Resul-i Ekrem'in (s.a.a) huzuruna gelerek "Ya Resulullah! Ben çok kötü işler yapmışım. Acaba benim tövbem kabul olur mu?” der. Hz. Resul-i Ekrem (s.a.a) “Acaba annen veya baban yaşıyor mu?” diye sorar. O da "Babam yaşıyor" der. Hz. Resul-i Ekrem (s.a.a) "Git ve ona iyilikte bulun" diye buyurur. Adam çıkıp gittikten sonra, Hz. Resul-i Ekrem (s.a.a) yanındakilere dönerek "Keşke annesi olsaydı da ona iyilik etseydi; tövbesi daha çabuk kabul olurdu" diye buyurur.

Bir gün Hz. Musa (a.s) Allah-u Teâlâ ile münacat ederken, Hak Teâlâ'dan cennetteki arkadaşını kendisine tanıtmasını istiyor. Hak Teâlâ şöyle hitap eder: "Senin cennetteki arkadaşın filan nahiyedeki gençtir”. Hz. Musa (a.s) genci bulmak için oraya geldiğinde, onun kasaplık yapan biri olduğunu görür. Hz. Musa (a.s), hangi amelle böyle büyük bir makamı elde ettiğini öğrenmek için, çaktırmadan onu takip etmeye başlar.

Akşama kadar bekler, fakat onun için önemli olan ve böyle bir makama onu layık kılacak bir ameli göremez. Akşam olunca genç, iş yerini kapatıp eve gitmek istediğinde Hz. Musa (a.s) kendini tanıtmadan adamdan, o gece kendisini misafir etmesini ister. Hz. Musa (a.s) bu vesileyle gece boyunca da gencin iyi amellerini takip etmeyi amaçlamaktadır. Genç, Hz. Musa'nın (a.s) isteğini kabul edip, onu evine götürür.

Hz. Musa (a.s) eve girdiğinde gencin her şeyden önce yemek yaptığını; sonra evde bulunan ve eli ayağı felç olan ihtiyar bir kadının yanına gelerek, büyük bir sabır ve şefkatle yemeği lokma lokma onun ağzına koyarak yedirdiğini; elbisesini değiştirdiğini; ihtiyaç gidermesine yardımcı olduğunu ve sonra da özel yerine yatırdığını görür. Hz. Musa (a.s) o gece sabaha kadar gencin normal dini vazifeleri dışında fevkalade bir amel, ibadet, münacat falanını görmez.

Sabah olduğunda ise, genç evden çıkmadan yine o kadının yemeğini yedirir ve diğer ihtiyaçlarını gidermede şefkatle ona yardımcı olur. Vedalaşırken Hz. Musa (a.s) gence şöyle sorar: "Bu kadın kimdir ve sen ona yemek yedirirken, gözlerini gök yüzüne dikerek ne söylüyordu?" Genç şu cevabı verir: "Bu benim annemdir. Ben ona yemek yedirdiğim zaman hakkımda şöyle dua ediyor:

"Allah'ım! Bu hizmetlerin karşılığında oğlumu cennette Hz. Musa'nın (a.s) yanına arkadaş eyle." 

Hz. Musa (a.s) da gence annesinin duasının kabul olduğunu müjdeleyip, Hak Teâlâ'yla yaptığı münacatı kendisine anlatır.

İşte anne ve babanın hakkını gözetmek, insanı böyle feyizlere ulaştırır. Elbette bütün bunlardan önce, insanın mümin ve takvalı olması gerekmektedir.