Anne ve babalar çocuklarının dünyaya gelmesiyle ayrı bir heyecana kapılırlar. Yavaş yavaş onun büyüdüğüne şahit olmak anne ve baba için çok büyük bir mutluluktur. Ebeveynler çocuklarının yetişmesi sürecinde onların sağlıklı gelişimi için ellerinden geleni yapmaya gayret ederler.

Sağlık; fiziksel, ruhsal ve sosyal alanda iyi olmanın ifadesidir. Çocukların iyi ve sağlıklı bir gelişim gösterebilmeleri için, anne – baba, çocuklar arasında etkili bir iletişimin kurulması şarttır. Her birey ailenin tüm düzeninden ciddi biçimde etkilenir.

Huzurlu ve güvenli ev için önce ebeveynlerin aralarındaki iletişimin sağlıklı olması gerekir. Etkili iletişim, aile üyelerinin birbirlerinin düşüncelerini, duygularını anlamaya çalışması, paylaşımı, işbirliği ve yardımlaşması demektir. Çocuk aileyi yansıtır; aile içindeki fertlerin kişilik yapısı ve iletişim biçimleri çocuğun kişiliğini şekillendirir.

Anne – babanın aralarında samimi, yakın ve hoşgörülü iletişim kurmaları, çocukların da sosyal iletişimlerinde dengeli ve sağlıklı iletişim kurmalarına vesile olacaktır. Yapılan bilimsel araştırmalar gösteriyor ki yeni doğmuş bir bebekle ne kadar ilgilenilir, konuşulur, iletişim kurulursa, bebeğin duygusal, zihinsel gelişimi de o denli gelişmektedir.

Bebeğin dil gelişimi ve daha sonraki çocukluk döneminde duygularını ifade edebilme gücündeki artış da "kritik dönem" olarak tanımlanan 0-4 yaş arası dönemde kurulan iletişime bağlıdır. Anlatma becerisi gibi dinleme becerisi de iletişimin temelinde yer alır. Dinleme ve karşı tarafı anlama becerisinde empati kurmak yani kendimizi karşımızdaki kişinin yerine koyabilmek çok önemlidir. Çocuğun yaş, cinsiyet, duygusal ve sosyal gelişimine uygun iletişim kurabilmek de etkili iletişim için en önemli şarttır.

Eğer anne çalışıyor ve çocukla ancak kısıtlı bir zaman dilimini paylaşabiliyorsa, o vakti duygusal ve sosyal paylaşımlarla doya doya geçirmelidir. Çocuğu dikkatle dinlemeye, onunla göz teması kurmaya, sevgisini ona hissettirmeye çalışmalıdır. Birlikte geçirilen zamanda çocuğun sevdiği uğraşlara eşlik etmek ve onun duygusal dünyasına dahil olmak çocuğa kendisine değer verildiğini hissettirir.

Anne baba öncelikle çocukla zaman geçirmeye 'başka işlerimle birlikte yaparım' şeklinde düşünmeden, bu iş için özel olarak vakit ayırmalıdır. Az ama merkezde çocuğun olduğu bir vakit programlanmalıdır.

Çocuklara verilen sözlerin uygulanmasında hassas olunmalı, tutulamayacak sözler verilmemelidir. Yapılan bir program çok önemli olmadıkça iptal edilmemelidir.

Çocuğa kendisini sözel olarak ifade edebileceği, duygularını anlatabileceği fırsatlar verilmeli, anlaşıldığını hissettirecek ifadeler kullanılmalıdır.

Unutmayalım ki, suç işleyen ya da suça meyilli çocukların ortak özellikleri, genel olarak, iletişimden yoksun, soğuk, ilgisiz, samimi olmayan bir aile ortamında yetişmiş olmalarıdır.

Çocuk, yetiştiği aile ortamından etkilenmekle birlikte kendi aile hayatını kurarken de alıştığı aile ortamını devam ettirir. Örneğin, çocuk olarak alkolik bir babayı ne kadar eleştirse de ileride kendisi de aynı davranış kalıplarını sergileyebilir. Ya da annesini eleştiren bir genç kız aynı şekilde kendi çocuklarıyla iletişiminde annesinin iletişim biçimini devam ettirebilir. Böylece kuşaktan kuşağa aktarılan sorunlu bir iletişim modeli ortaya çıkar. Geleceğin sağlıklı aileleri, etkili iletişim ortamında yetiştirilen, kendisinin anlaşıldığı ve etrafına da anlayışla yaklaşan bireylerden oluşan ailelerdir.