Cevap: Yüz ve Ellerin Yıkanması

Yüzü genellikle saçların çıktığı yerden aşağıya doğru çeneye kadar yıkamak ve yıkarken de (başparmaktan, serçe parmağı arası) elin genişliği miktarınca yıkamak gerekir. Eller ise, dirseğin birazcık üst kısmından ve parmak uçlarına kadar yıkanır.

El ve kol yıkanırken saat altı, yüzük altı, bilezik ve künye altları da yıkanmalıdır. Müçtehitlerin çoğuna göre, birinci defa yıkamak farz ve ikinci defa yıkamak ise caizdir. Ancak üçüncü defa yıkamak haramdır ve abdesti batıl etmez.

Eğer sol kol üç kere yıkanır ve o ıslaklıkla mesh yapılırsa, (abdest suyu olmayan) fazla suyla mesh edildiği için bu kez abdest de batıl olur.

Erkekler kolun dış kısmından ve kadınlar ise, iç kısmından yıkaması müstehaptır.[1]-[2] Abdest alırken el ve yüzdeki kılların yıkanması gerekir.

Eğer sakal, bıyık ve kaşlar deri görülecek kadar kısa ise, abdest suyunun oralara ulaşması da gerekir. Ancak eğer deri görülmeyecek kadar sıkı ve uzun ise, üzerinden yıkanması yeterlidir (suyun deriye ulaştırılması gerekmez).

Baş ve Ayakların Mesh Edilmesi

El ve kollar yıkandıktan sonra ellerde kalan ıslaklık ile bir defa başın ön kısmına, bir defa sağ ayak üzerine ve bir defa da sol ayak üzerine mesh edilir. Başın meshi, (başın tepesinden alına kadar) başın ön kısmındaki saça veya saçın uç kısımlarına yahut derisine yukarıdan alına doğru yapılmalıdır.

Eğer saçı fazla ise, saçın bittiği yere veya derisine mesh edilebilir. Başın meshi her ne kadar olursa yeterlidir. Ancak bir parmak uzunluğu ve üç kapalı parmak genişliği kadar olması müstehaptır. (Bazı fetvalara göre bu miktar farz ihtiyat gereğidir).[3]

Mesh sırasında baş ve ayakların (hareketsiz) ve sabit olması, (onların ele değil) elin onlara çekilmesi gerekmektedir.[4] Ayakların mesh edilmesi, ayak parmak uçlarından ayak üzerindeki çıkıntıya kadar olmalıdır.

El ve yüz ıslakken abdest almanın bir sakıncası yoktur. Ancak el ve yüze dökülen su önceki suyu temizlemelidir. Abdest sırasında mesh edilmesi gereken ayak ve başın kuru olması şarttır.[5]

------------

[1]- Tevzihu’l Mesail, (İmam Humeyni) c. 1, s. 155, m. 245.

[2]- Tevzihu’l Mesail, (İmam Humeyni) c. 1, s. 155, m. 245; Ahkâm-ı Vuzu, (Ayetullah Hamanei), s. 146.

[3]- Tevzihu’l Mesail, (İmam Humeyni) c. 1, s. 157.

[4]- Tevzihu’l Mesail, (İmam Humeyni) c. 1, s. 159, m. 255.

[5]- Tevzihu’l Mesail, (İmam Humeyni) c. 1, s. 158, m. 256: Secde edilen yer kuru olmalıdır.